Lekkage in de kelder – deel 1

Dit verhaal is in juli 2009 verschenen op het Volkskrantblog, maar de lekkage is in de afgelopen dagen pas echt verholpen. Zie vorig bericht...

De kunst is om contact te leggen met de verhuurder van het pand.

Wij huren ons appartement van een bedrijf dat niet uitblinkt in communicatieve vaardigheden. Afgezien van een maandelijkse rekening horen of zien we eigenlijk nooit iets. Als er mankementen zijn kun je ze bellen, maar het is maar afwachten of er dan ook wat gebeurt.

Onderhoudswerkzaamheden verrichten ze het liefst per verrassing. Het is me zelfs een keer voorgekomen dat ik al mijn jas aan had, om naar mijn werk te gaan, toen de glaszetter voor de deur stond met de mededeling dat hij even alle ramen kwam vervangen.

Het is allemaal nog ingewikkelder omdat een deel van de woningen, in ons blok, verkocht is en een ander deel nog wordt verhuurd. Voor de kopers is er een vereniging van eigenaren (VVE) opgericht. Enige tijd geleden heeft de verhuurder het onderhoud aan die VVE overgedragen.

Als de kopers een klacht hebben kunnen ze die melden bij een bedrijf in Nieuwegein. Wij huurders mogen dat niet, wij dienen onze problemen eerst voor te leggen aan de verhuurder. Die geeft het door aan de VVE en die stelt dan het externe bedrijf op de hoogte.

De Vereniging van Eigenaren communiceert alleen met zijn leden en de verhuurder, niet met ons. De verhuurder houdt zijn huurders het liefst van de domme. Het enige dat ons rest is af en toe eens langs de neus weg informeren, bij onze kopende buren, of er misschien iets in de planning zit.

Eind vorige week ontdekten we een lekkage in de kelderbox. Toen het maandagochtend nog nat was besloot ik de verhuurder te bellen...

Wordt morgen vervolgd.

Het stripje tekende ik een aantal jaren geleden. Ik woonde toen in een ander huurappartement, maar veel beter ging het er niet aan toe. De tekst is uit het leven gegrepen.