vrijdag 11 maart 2011

Brendan Croker en de onbetrouwbaarheid van zelfgebrande cd's

Dit verhaal verscheen in november 2010 op het Volkskrantblog, inmiddels heb ik al mijn zelfgebrande cd's geript en op harde schijf opgeslagen. Nu de overige cassettebandjes nog, die ik nog niet op cd had gezet... Het plaatje tekende ik in 1978, midden in het analoge tijdperk...


De muziekliefhebber vindt tegenwoordig op internet een enorm aanbod van geluids- en beeldopnamen van zijn favoriete muzikanten. Al of niet legaal aangeboden is er ontzettend veel te downloaden, te beluisteren en bekijken.

Een aantal decennia geleden was dat heel anders. Internet stond nog in zijn kinderschoenen, voor elke minuut, die je er via de telefoonlijn op verbleef, moest betaald worden. Toen luisterden muziekliefhebbers naar de radio en waren ze in de weer met cassetterecorders.

Zo heb ik een hele la vol met bandjes, opgenomen van de radio. Losse nummers, maar ook live-concerten. En door vrienden opgenomen lp's, natuurlijk, die we onderling uitwisselden.

Ergens in de jaren '90 kreeg ik mijn eerste pc met een cd-brander. Langzamerhand raakte de muziekcassette en de lp in onbruik. Een deel van wat ik in de loop der jaren verzameld had zette ik over op cd. Mijn lp's gaf ik grotendeels weg, een radio heb ik nu niet eens meer.

Maar wat blijkt nu ? De cd is helemaal niet zo'n betrouwbaar opslagmedium. Sommige van de oudste cd's spelen niet meer af, of produceren vervormde muziek. De technische vooruitgang lijkt een kat in de zak.

Gelukkig kun je geluidsopnamen van cd weer overzetten naar digitale bestanden, die je dan weer op je pc of externe harde schijf kunt bewaren. Een backup voor je audio-cd's als het ware.

Niet dat dat voor mijn hele verzameling nodig is. Maar sommige opnamen zijn tamelijk uniek. De live-concerten van de radio bijvoorbeeld. Zoals het optreden dat Brendan Croker, met zijn band the Five O'Clock Shadows, in 1988 gaf op Parkpop. Een heerlijke energieke mix van Britse blues en tropische klanken en op internet nergens te vinden.

Croker is geen grote ster, eerder een ambachtelijke muzikant die, in de door synthesizers en drumcomputers overheerste jaren '80, een beetje tegen de stroom in roeide. Met zijn doorleefde stem en aanstekelijke gitaarspel is hij wel vergeleken met Ry Cooder, met wie hij een voorliefde voor rootsmuziek deelt.

In 1990 maakte Croker een korte periode van voorspoed door, als lid van the Notting Hillbillies. Een groep rond Mark Knopfler, bekend als voorman van Dire Streats. De band maakte een bejubelde lp, 'Missing, presumed having a good time', gevolgd door een succesvolle tournee.

Daarna richtte Knopfler zijn aandacht weer op Dire Streats en viel Croker terug in betrekkelijke anonimiteit. Hij bleef wel actief, maakte lp's en cd's, schreef filmmuziek, deed mee op platen van andere muzikanten, zoals Tanita Tikaram en Rory Block en toerde in het clubcircuit.

En optreden doet hij nog steeds. Meestal alleen met zijn akoestische gitaar, soms samen met anderen. In 2002 deed hij bijvoorbeeld een duo-tournee met Kevin Coyne. De jaren daarna was hij vooral in Nederland en België regelmatig live te zien.
 



Op YouTube is een behoorlijk aantal filmpjes met Brendan Croker te vinden, maar je bespaart je een hoop gezoek door naar zijn eigen website te gaan, waar alles netjes op een rijtje staat.

Als voorbeelden, zijn bijna hit met the Five O'Clock Shadows: No money at all 

Met de Notting Hillbillies: Feel like going home 

Met Kevin Coyne: Blues stay away from me 

En solo, in juli 2010, bijna onherkenbaar met lang haar en baard: Last train to glory



6 opmerkingen:

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Ik heb de lp nog waar 'No money at all' vanaf komt. Wat als je harde schijf met al die muziek erop crasht?

Jan de Stripman zei

Dan heb ik de back-up op DVD nog. Maar ik ga er eerdaags een extra harde schijf bijkopen om alles wat van waarde is nogmaals te saven. Zo blijf je aan de gang, gelukkig worden die disks steeds groter en goedkoper...;o)

Bart zei

Ja, die zelfgebrande cd's gaven een hoop ellende.
In de beginjaren (eigenlijk altijd al) had ik de grootste moeite om foutloos te branden.
En ze blijken inderdaad onbetrouwbaar, op een kwade dag zijn ze ineens onbruikbaar geworden, mooie boel!
Ik vertrouw maar op mijn 'echte' lp's, singles en cassettebandjes (jawel!), en verder heb ik ook alle digitale informatie van waarde op mijn computer én op externe harde schijf gezet.
Je moet toch wát hè Jan... ;-o)

Jan de Stripman zei

@bart - De oude analoge techniek houdt het langer vol dan de nieuwste snufjes dat is zeker. Maar mijn pick-up vertoont ook kuren en bandjes gaan niet eeuwig mee. Ik hoorde dat ze voor Exile on mainstreet de mastertapes hebben moeten 'koken' om ze af te kunnen spelen. Dat hoop ik met mijn bandjes te kunnen voorkomen...;o)

James C zei

I feel quite rude commenting on an almost 12 years old post - and in English too! - but I was wondering if you would be willing to share your Brendan Croker Parkpop recording with a fellow Croker fan, for my own personal, private collection? I have some rare Croker material to trade with you in return, if you are interested.

Please feel free to remove this comment if you wish!

Jan de Stripman zei

@James C - I'll see what i can do. It's been a while since I last played that recording...