Dit verhaal verscheen in 2005 op het Volkskrantblog.
Het maken van cd's
kost haast niets, dus is alles wat ooit aan muziek opge-
nomen is momenteel weer verkrijgbaar. Al worden er wereldwijd maar een paar duizend exemplaren verkocht, dan komt een platenmaatschappij toch uit de kosten. Zeker als het om heruitgaven gaat. Daar hoeven geen studio's voor afgehuurd te worden en vaak ook geen uitvoerende artiesten meer voor worden betaald.
nomen is momenteel weer verkrijgbaar. Al worden er wereldwijd maar een paar duizend exemplaren verkocht, dan komt een platenmaatschappij toch uit de kosten. Zeker als het om heruitgaven gaat. Daar hoeven geen studio's voor afgehuurd te worden en vaak ook geen uitvoerende artiesten meer voor worden betaald.
Er zijn zelfs
platenlabels die zich helemaal gespecialiseerd hebben in het opnieuw
uitgeven van oude muziek. Kijk bijvoorbeeld eens op de website van
Document Records dat zich heeft toegelegd
op het compleet uitgeven van de oeuvre's van obscure, bijna vergeten
en reeds lang overleden jazz- en bluesmuzikanten.
Maar ook voor je helden uit de jaren
'60 en '70 kun je prima terecht in de platenzaak of op internet.
Onlangs vroeg een familielid of ik een nummer van Elvis Presley van
internet kon downloaden. Ik keek op de downloadsite van de
Freerecordshop en voor een luttel bedrag kon ik het liedje even later
op een cd branden.
Nieuwsgierig geworden typte ik
vervolgens Steve Forbert in, een zanger waarvan ik al een tijdje een
oude lp zocht. En warempel ook die plaat was in zijn geheel, voor nog
geen 10 euro, te downloaden. Maar dan heb je er geen hoesje bij,
dacht ik, dus ik keek even verder of hij niet gewoon op cd te koop
was. Niet bij de Freerecordshop. Maar wel bij Bol.com en niet voor
een tientje, maar wel voor 7 euro 99 !
Steve Forbert is
onderhand een vergeten muzikant, maar eind jaren '70 werd hij in
Amerika bejubeld als de nieuwe Bob Dylan. Hij schreef al zijn liedjes
zelf, besteedde aandacht aan zijn teksten, begeleidde zichzelf op
gitaar en had net als Dylan een mondharmonica aan zo'n beugel om zijn
nek hangen. Alleen zong hij veel beter en werd hij uiteindelijk lang
zo beroemd niet.
Zijn eerste stappen als professionele muzikant zette Forbert toen hij als 21-jarig broekie naar New York trok en daar probeerde als straatzanger aan de kost te komen. Via optredens in het clubcircuit in Manhatten, kwam hij bij een kleine platenmaatschappij terecht, die zijn lp 'Alive on arrival' uitbracht. De plaat werd bejubeld door de critici en er kwam een tweede lp 'Jackrabbit Slim'. Die kocht ik rond 1980.
Er staan een paar vlotte popsongs op en verder vooral prachtige ballades. De stem van Forbert, licht hees en melancholiek, doet mij het meest denken aan die van de Belgische zanger Adamo. De muziek valt in de categorie folk-rock, of wat tegenwoordig wel singer-songwriter wordt genoemd.
Een zanger dus,
die zijn eigen liedjes schrijft, een akoestische gitaar bespeelt,
maar ook elektrische gitaren mee laat doen en af en toe een saxofoon,
of een Hammond orgel. In een onbewaakt ogenblik heb ik de lp
indertijd aan iemand weggegeven.
Later zat ik met
een bijna ex-vriendin, ze had me net verteld dat ze verliefd was
geworden op een muzikant die in een Joegoslavisch restaurant speelde,
in een Antwerps café. Heel laat op de avond zette de barman Steve
Forbert op en zijn ballades over mislukkende liefdes sloten naadloos
aan op mijn mistroostige stemming.
Nog een paar jaar
later, in het filmhuis waar ik bardiensten draaide, hadden ze hem op
een musicassette. Dus werd Steve vaste pauzemuziek. Inmiddels waren
de volgende twee lp's van Forbert geflopt en had de
platenmaatschappij hem op straat gezet.
In 1988 tekende hij een contract bij
Geffen records en maakte hij een bescheiden come-back met de lp
'Streets of this town.' Het grote succes bleef opnieuw uit en hoewel
er vier jaar later nog een volgende plaat verscheen, zette de
maatschappij hem uiteindelijk toch aan de kant.
Hij werd in 1995 opgepikt door een
dochtermaatschappij van het grote Warner Brothers en bracht weer twee
platen uit, voor hij 1998 vertrok naar een klein onafhankelijk label.
Sindsdien zijn er zes cd's verschenen, de laatste in 2004. Steve
Forbert, inmiddels de 50 gepasseerd, gaat dus dapper voort met muziek
maken en pikt ondertussen een graantje mee van de heruitgaven van
zijn eerste platen. Steunen die man, zou ik zeggen. En kopen die cd's
!
Naschrift: Ik weet
niet of downloaden via de website van Free Reords Shop momenteel nog
mogelijk is. Kijk vooral ook op de officiële website van Steve
Forbert http://www.steveforbert.com/
. Daar kun je wel nummers downloaden en beluisteren.
De laatste cd van
Steve dateert inmiddels uit 2009. Maar zijn kalender staat nog
behoorlijk vol met optredens...
15 opmerkingen:
Ja, kijk eerst maar eens bij Bol.Com, wat daar te koop is voor hele schappelijke prijzen, ongelovig.
Juist heruitgegeven muziek.
Dapper dat hij het blijft proberen.
@antoinette - Klopt ! Maar ik kijk niet te vaak, want als ik alles koop wat ik leuk vind wordt het toch nog een dure grap...;o)
@zelfstandig journalist - Het moet wel een echte muzikant zijn. Hij kan het niet laten. Maar als ik z'n website zo bekijk denk ik dat hij zich ook aardig redt, als kleine zelfstandige...;o)
roem komt niet altijd op de geoei plek,kwaliteit is niet doorslaggevend( leuke strip trouwens)
Nooit van gehoord, nog even op zijn site gekeken - maar ook nog nooit gezien (en hij ziet er dan véél jonger uit dan 50 ;D)
Muziek en emoties horen bij elkaar.
Het één roept het ander op.
Meestal komen de beelden van bepaalde situaties ook nog voorbij.
Prachtig zo als jij over muziek kunt schrijven.
Muzikale groet
@cor - Kwaliteit en succes hebben vaak maar weinig met elkaar te maken, helaas...
@ramirezi - Het zijn vast allemaal foto's van 30 jaar geleden...;o)
@beusekom - Ja, dat is wel een erg sterke koppeling...
@rob alberts - Dank je !
Jackrabbit Slim was de eerste die ik kocht, net na uitkomen, en ik vind dit ook veruit zijn mooiste.
Romeo's tune, natuurlijk, en I'm in love with you, en Wait...wat een mooie nummers!
Ik draai deze lp nog altijd graag, zoals je zult begrijpen, Jan! :-)
@bart - Dat begrijp ik heel goed ! Het is een prachtplaat. Ik ben blij dat ik hem weer kan draaien...;o)
The times are always changing, hoor ik hem nu zingen (een regel uit Go ahead and start).
Ik heb Steve's I'm in love with you als bijdrage geplaatst, Jan, vond het wel een mooie gelegenheid na deze bijdrage van je.
@bart - Een heerlijk nummer ! Ik zal je snel komen toejuichen...;o)
Fijn Jan!
En zo hebben we Steve toch weer even in het verdiende zonnetje kunnen zetten, en ook nog tot ons genoegen hè... ;-)
Ik heb vanavond Steve Forbert's Romeo's tune opgezocht en geplaatst, Jan, daar had ik nou eens zin in... ;-)
Een reactie posten