Maak het leger leger

Het zijn merkwaardige tijden. Terwijl onze strijdmachten deelnemen aan de oorlog in Libië, waar ze zich schijnen te beperken tot verkenningsvluchten, heeft onze rechtse regering de grootste bezuinigingen op het leger, sinds mensenheugenis, afgekondigd.

Ik ben een oude pacifist en misschien is het daarom dat ik het allemaal een beetje verwarrend vind. Hoewel ik in het algemeen tegen gewapende handelingen en oorlog voeren ben kan ik nog wel enigszins meevoelen met de acties tegen kolonel Khadafi.

Natuurlijk is dat een schurk die er niet voor terugdeinst zijn eigen bevolking te bombarderen. Het is wel merkwaardig dat de Westerse mogendheden daar nu pas achter komen, maar vooruit. Er zullen economische belangen dwars gezeten hebben en die gaan nu eenmaal voor mensenrechten en -levens.

Dat onze dappere jongens en meisjes, als ze terugkomen uit Libië, wel eens ontslagen zouden kunnen worden, is daarbij een opmerkelijk gegeven. Wie had verwacht dat, de meest rechtse regering in tijden, mijn oude pacifistische leuze uit de jaren '70 werkelijkheid zou doen worden ? Maak het leger leger !

Prima, natuurlijk ! De kans dat we hier in Europa nog eens oorlog met elkaar gaan voeren lijkt me klein. Ik ben geen wapen-expert, maar wat zou je uit kunnen richten met die ouderwetse tanks en kanonnen ? Weg met die handel !

Ik snap toch de zin van het oorlog voeren niet. Dat staatshoofden en wapenhandelaren er zo nu en dan brood in zien, begrijp ik nog wel. Maar waarom zouden Henk en Ingrid hun kinderen naar het front willen sturen ?

Het lijkt mij moreel verwerpelijk om elkaar op grote schaal te vermoorden en verwonden. En ook uit evolutionair oogpunt zie ik er weinig voordelen aan. Je zou kunnen aanvoeren dat je de groep, dus je eigen land en zijn belangen, moet beschermen. Maar om dan de gezonde jongemannen elkaar uit te laten roeien...?

De zwakke en ouderen kunnen lekker thuis blijven en zich ongehinderd aan de voortplanting wijden. Je maakt mij niet wijs dat de mensheid daar beter van wordt. Okee, misschien zijn het de sterkste mannen die als helden terugkomen van het front. Maar reken maar dat er ook een heel stel laffe linkmiegels overleeft, die zich op slinkse wijze, aan de gevechtshandelingen hebben weten te onttrekken.

Mijn eigen leger-ervaringen zijn summier. Als 18-jarige was ik al aanhanger van de Pacifistisch Socialistische Partij. Ik overwoog dus het voorbeeld van mijn oudere broer te volgen en dienst te weigeren. Maar ik was een heel schriel ventje en ik had wel eens gehoord dat je afgekeurd kon worden omdat je te mager was.

Een paar weken voor de keuring ging ik op dieet en op de dag des oordeels woog ik slechts 48 kilo. Hongerig, maar vastberaden, meldde ik me op de kazerne in Utrecht. Helaas moest ik eerst een lange vragenlijst invullen. Ik gaf zoveel mogelijk foute antwoorden, waarbij ik de indruk probeerde te vermijden dat ik de boel zat te saboteren.

De lichamelijke keuring was kort. Na het meten en wegen keek een van de dokters eens naar mijn rug. 'Je bent hartstikke scheef,' sprak hij en zond me heen. In Hoog Catherijne at ik eerst een enorme hamburger, voordat ik weer op de trein naar huis stapte.

Enkele weken later kwam het bericht dat ik afgekeurd was. Naar later bleek niet vanwege mijn geringe gewicht maar door die scheve rug. Nu ja, die weken op dieet waren niet nodig geweest, maar de uitkomst was toch zoals ik gewenst had.

Zo is het ook een beetje met dit kabinet. Het is niet de uitkomst waar ik bij de verkiezingen op gehoopt had, maar dat ze het leger leger maken is wel mooi meegenomen.