De mens is een succesvolle diersoort. Mensen weten te overleven in allerlei klimaten en landschappen, ze kunnen hun omgeving naar hun hand zetten. De mens is slim en heeft op verschillende plaatsen grote kolonies gevormd, waar soms miljoenen individuen, grotendeels vreedzaam en harmonieus, samenleven.
Maar dat succes dankt de mens niet alleen aan zijn intellect, maar vooral aan zijn sociale gedrag. Mensen functioneren het best in groepsverband. Je ziet dat in het klein, bij gezinnen en families, maar ook wat groter, in verenigingen en uiteindelijk landen en hun samenwerkingsverbanden.
De meesten van ons zouden alleen, zonder enige hulp van andere mensen, niet kunnen overleven. Kijk maar om je heen: het huis waar je in woont, de kleding die je draagt, de meubels waar je op zit, het apparaat waar je dit verhaal op leest, ze zijn gemaakt door andere mensen. En die mensen konden dat doen omdat er weer anderen zijn die voor voedsel zorgen, voor grondstoffen, voor elektriciteit, voor vervoer enzovoort.
Het is jammer, als sommige mensen die sterkste kant van de mensheid, ons vermogen om samen te werken, uit het oog verliezen. Je ziet dat in het klein, als iemand een hek om zijn land zet en een bord plaatst met verboden toegang, maar helaas ook in het groot, als politieke partijen geen vluchtelingen op willen nemen en de grenzen willen sluiten voor buitenlanders.
De motivatie daarachter is het beschermen van de eigen bezittingen en welvaart, maar verstandig is het niet. Ik zie in het nieuws regelmatig berichten voorbij komen over personeelstekorten. In allerlei sectoren. Er zijn tekorten in de zorg en in het onderwijs. Chauffeurs, om gehandicapte kinderen naar school te brengen, zijn niet te vinden. Ik hoorde laatst over een wijk waar, al weken, geen post meer werd bezorgd.
Maar als mensen naar ons land komen, op zoek naar een beter bestaan, dan worden die tegengehouden, opgesloten in opvangcentra en teruggestuurd. Gelukszoekers, worden ze genoemd, economische vluchtelingen. Terwijl er, vanuit West-Europa en met hetzelfde doel, miljoenen mensen vertrokken zijn naar andere continenten. Vaak met hulp van hun westerse vaderland. Maar nu er, van de andere kant, mensen naar ons komen doen we moeilijk. Terwijl we dus best wat arbeidskrachten kunnen gebruiken.
Ondertussen wordt het nieuws beheerst door landen waar oorlog wordt gevoerd, over wie de baas mag spelen over welk stukje grond. Dat kan alleen opgelost worden door overleg en samenwerking. Ik zou zo snel geen oorlog kunnen noemen die, in de afgelopen 50 jaar, door één van de strijdende partijen gewonnen is. Ja, er wordt wel eens een stukje land veroverd, maar in de meeste gevallen suddert het conflict dan gewoon verder.
Allemaal des te treuriger als je kijkt naar de problemen waar we, als mensheid in zijn geheel, mee te maken hebben. Klimaatverandering, het uitsterven van dieren en planten, het onleefbaar worden van onze planeet. We zouden het kunnen oplossen en voorkomen, maar alleen door samen te werken. Dan moeten we wel ophouden met denken dat de ene mens meer recht heeft op een goed leven dan een ander. We moeten het samen doen.
3 opmerkingen:
Ben jij nu zo slim of zijn anderen zo dom, zou ik bijna vragen.
Het probleem met de mens is dat er onderhand te veel zijn om alles eerlijk te verdelen. En toen we nog niet met te veel waren, hadden we al last van competitiestrijd. Wat dat betreft, zijn we uiteindelijk toch dieren gebleven.
@martin - Het maakt weinig uit, Martin...;o)
@zelfstandig journalist - Met een wat eenvoudiger levensstandaard dan onze is er op Aarde genoeg om iedereen een comfortabel leven te geven. Als we als soort willen overleven kunnen we niet doorgaan met verspillen en uitputten...
Een reactie posten