Afgelopen vrijdag, bijvoorbeeld, werd mijn nieuwe scootmobiel bezorgd. De vaste lezers weten misschien nog dat, in november vorig jaar, de oude was afgekeurd. Vanwege een versleten transaxle.
Hij had 10 jaar dienst gedaan en ik las laatst dat de gemiddelde levensduur van een scootmobiel 5 jaar is, dus ik ben er zuinig op geweest. Het kan ook zijn dat de leveranciers veel willen verkopen en snel oude door nieuwe willen vervangen en daarom de levensduur wat laag inschatten.
Hoe dan ook. In de tussentijd reed ik op een vervangend vervoermiddel, zonder achteruitkijkspiegel en met bediening die ik niet erg prettig vond. Het was beter dan niets, maar na een maand of vier mailde ik toch maar eens naar de leverancier of er al schot in de zaak zat.
Ze antwoordden dat het verzoek, om een nieuwe te mogen leveren, bij de gemeente lag en inderdaad, een paar weken later, werd ik gebeld. Een vriendelijke mevrouw wilde, na verontschuldigingen dat het zo lang geduurd had, druk, druk, druk, graag wat details en wensen met me doornemen.
Fijn, want zo kon ik doorgeven dat het formaat van de scootmobiel belangrijker was dan de snelheid en de vering. Ik heb niet veel ruimte om hem te stallen. En dat ik graag een tweehandige bediening wilde. Mijn lichaam is snel overbelast en als ik kan wisselen, tussen links en rechts gasgeven, dan scheelt dat.
Er volgde nog een uitwisseling van formulieren, per post, en niet lang daarna kwam het verlossende telefoontje van de leverancier. De volgende dag al werd mijn nieuwe vervoermiddel geleverd. Ik zal er wel 19 euro per maand eigen bijdrage voor moeten gaan betalen, dankzij de bezuinigingswoede van de laatste jaren, maar toch ben ik er blij mee. Als je er zelf een moet kopen ben je tussen de 5000 en 7000 euro kwijt. Elke 5 jaar. Dan is 19 euro per maand niet duur.
Een dag later maakte ik mijn eerste ritje. Mooi ding, hoor. Met vering, remlicht en twee achteruitkijkspiegels. De bediening is ongeveer zo als bij mijn eerste mobiel, met wat extra's. Deze houdt bijvoorbeeld de afgelegde kilometers bij en hij kan laten zien hoe laat het is en hoe warm.
Er zit ook een knop op om te schakelen tussen binnen en buiten rijden. Als je in een winkel bent wil je langzamer vooruit, maar ook, rustiger optrekken. Zodat je in de rij voor de kassa niet tegen het karretje, of het achterwerk, van de klant voor je botst.
Wel jammer dat er geen gebruiksaanwijzing bij de scootmobiel geleverd werd. Die moest ik op internet opzoeken. En hij is toch wel een beetje groter dan mijn oude karretje, zodat het in en uit de berging manoeuvreren wat lastiger is.
Ook jammer dat één van de achterwielen wel erg zacht opgepompt was. Ze zouden me er toch niet één geleverd hebben met een lekke band ? Er is een garage vlak bij ons om de hoek, waar een apparaat aan de gevel hangt om banden mee op spanning te brengen. Dus op zich was dat geen probleem.
En ervan uitgaande dat de band niet lek is en de nieuwe oplader het goed doet, kan ik er weer 5 jaar tegenaan.
De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman
Klik hier voor deel 1 van dit verhaal.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
4 opmerkingen:
Dat wordt vast weer tien jaar. Je hebt van die mensen die voeren het gemiddelde op. Veel plezier ermee.
Gefeliciteerd met de nieuwe aanwinst, maar nu niet direct Max Verstappen gaan willen nadoen hé!
@martin - Als ik er 10 jaar mee doe, betekent dat dat een ander hem al na een paar maanden af mag danken...!
@zelfstandig journalist - Ik hoop niet dat er eerdaags een razendsnelle bandenwissel nodig is...;o)
Die speelt dan wél Snelle Max en rijdt hem in de prak. Kan gebeuren toch of zijn alle scooters bezadigde en/of verstandige mensen? In dat laatste geval wil ik er ook een.
Een reactie posten