'Waar je een hekel aan hebt, daar krijg je meer van,' zei de metselaar die voor de derde keer in korte tijd de drie trappen naar onze verdieping opkwam. Hij had een vreselijke hekel aan trappen lopen, verklaarde hij. Maar verder was het een leuke, goedlachse kerel, die vlot het losse metselwerk herstelde boven het slaapkamerraam.
Ja, terwijl de kindertjes nog steeds in de Syrische kampen zitten, de helft van de Britten juicht om de Brexit en allerlei westerse landen zich druk maken om landgenoten, die weg willen uit het door het coronavirus geplaagde China, hebben wij alleen maar wat huiselijke beslommeringen.
Door de werkzaamheden lag onze straat weer open, net toen ik me voorgenomen had om met de scootmobiel boodschappen te gaan doen. De stoeptegels zouden wel blijven liggen, zei de jonge stratenmaker, die op zijn knieën de klinkers reorganiseerde. De pas weer gelegde bestrating was verzakt, door het zware bouwverkeer. Gelukkig kon ik wat verderop een afrit nemen. 'Beter een stukje omrijden dan hier staan te martelen,' zei hij lachend.
Toen ik terugkwam lag er een kaartje van de watermaatschappij in de brievenbus. We konden het kraanwater weer veilig drinken, zonder het vooraf te koken. Dat hadden we dus de voorgaande twee weken gedaan, in verband met mogelijke besmetting vanwege de werkzaamheden. En dat vergt nog best wat organisatie.
Water vooraf koken is best als je er, daarna, koffie of thee van gaat zetten. Maar als je er je tanden mee wil poetsen, of gewoon een koel glas water wil drinken, dan moet het eerst weer koud worden. Het duurt verrassend lang voordat een waterkoker met kokend water weer afgekoeld is. Uren ! Dus, om zover te komen moet je lang van te voren koken, overgieten in een pan en geduld hebben.
Boven gekomen vertelde ik, met enige opluchting het kaartje op tafel leggend, dat het water koken niet meer nodig was. Kort daarop ging de voordeurbel, een medewerker van de watermaatschappij, of hij even een watermonster mocht komen nemen.
Een vriendelijke jongeman, kale schedel, rode baard, kwam de trap op met een krat apparatuur en plastic flesjes. Ik zei hem dat ik net dat kaartje uit de bus gehaald had, waarop stond dat het water weer okee was. Daar was hij wel wat verbaasd over. 'Hebben jullie dan een kookadvies gekregen ?'
'Ja', zei ik, 'al twee keer. We koken al een paar weken het water voor we het drinken.'
Dat was wel gek, vond hij, want volgens zijn gegevens was er helemaal geen kookadvies afgegeven. Ondertussen hield hij een meetinstrument onder de lopende kraan en vulde hij wat flesjes met water.
Op mijn vraag, of het water nou veilig was of niet, reageerde hij met schouder ophalen. Of het echt helemaal veilig was wist hij pas over een paar dagen, maar ach, het was allemaal preventief en als er iets niet in de haak zou zijn kregen we er hooguit wat darmklachten van.
Met de grote wereldproblemen vergeleken stelt dat inderdaad niet veel voor, dacht ik, maar dat zei ik hem maar niet.
De Strip: Door alle beslommeringen heeft het maken van nieuwe strips een beetje vertraging opgelopen. Dus daarom hierbij een oude klassieker.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
3 opmerkingen:
Altijd handig als de linkerhand weet wat de rechterhand doet. In dit geval niet dus (man van de watermaatschappij).
Ooit wel eens een paar weken verbleven in een kantoor van een mensenrechten organisatie in Jakarta (het was werk- en slaapplek tegelijk) waar al het water werd gekookt voordat het gedronken werd. Of ze dat speciaal voor mij deden weet ik niet.
@johan en martin - Later in de week heeft mijn vrouw het informatienummer gebeld en daar verzekerden ze haar dat, als er op het kaartjes staat dat het veilig is, het ook echt veilig is. De controle was alleen voor extra zekerheid. Maar ja... weet zo'n telefonist veel...;o)
Een reactie posten