Afgelopen week hadden we wisselvallig weer, af en toe regen, maar ook best zonnige perioden waarin je nog heel best op het balkon kon zitten. Bij een van die gelegenheden zat ik met een boek, een kop koffie en mijn fototoestel – want je weet maar nooit – in de zon. Af en toe kwam er een wesp voorbij vliegen. In de nazomer is dat heel gewoon, ze zijn dan opzoek naar zoetigheid.
Andere mensen zouden misschien in paniek raken en wild om zich heen gaan slaan, maar ik bleef rustig zitten. Ik drink mijn koffie met maar weinig suiker en had er geen vruchtengebakje naast staan, dus zo'n wesp vloog dan vrij vlot weer verder.
Van mijn ouders leerde ik al heel jong dat wespen niet steken als je je maar kalm houdt. En als je ze niet in de knel brengt.Toch ben ik wel eens gestoken. Eén keer omdat ik iets voelde kriebelen en zonder te kijken, met mijn hand een wesp beetpakte.
Een andere keer was de wesp mijn broekspijp ingevlogen en konden hij en ik geen kant meer op. Hard op mijn been slaan was de enige optie, maar toen was ikzelf ook al de klos. Dat waren ongelukkige incidenten die ik niet elke wesp aan wil rekenen, maar ik begon me wel af te vragen welk soort wesp er nou rond zoemde.
Ik bleef dus rustig, maar oplettend zitten. Toegegeven, als zo'n geel-zwart gestreepte rakker rond mijn gezicht vliegt voel ik me daar niet heel prettig bij. Maar met langzame handbewegingen kun je het opdringerige insect dan ook wel afweren. En uiteindelijk zijn ze niet echt in ons geïnteresseerd, maar in het eventuele voedsel dat we bij ons hebben.
Er zijn twee soorten die op ons af komen, de gewone wesp – vespula vulgaris – en de Duitse wesp – vespula germanica. Die verschillen van elkaar, wat tekening op het achterlijf betreft. Zwarte en gele strepen hebben ze allebei en zwarte stippen, maar bij de gewone zitten de stippen aan de strepen vast, terwijl ze bij de Duitse los staan.
Moeilijk te zien als zo'n wesp om je heen zoemt en bovendien vergeet ik telkens welke nou de losse stippen heeft. Een duidelijker onderscheid zit hem in het gezicht van de wesp. De gewone heeft een zwarte, verticale streep tussen zijn ogen, de Duitse is daar geel met drie, kleine, zwarte stipjes.
Makkelijk gezegd, maar probeer maar eens zo'n wesp van dichtbij in de ogen te kijken, krijg hem maar eens zover dat hij – eigenlijk zij, want het zijn allemaal vrouwelijke werksters die rond je hoofd zoemen – lang genoeg stil zit om dat soort details te kunnen zien.
Als ik nou eens een schoteltje met wat zoetigheid neerzette en dan met mijn camera in de hand afwachtte tot daar een wesp op zou gaan zitten ? Leek me een prima plan. Ik keek in de koelkast of we misschien jam hadden. Dat hadden we niet, maar wel tacosaus. Dat is ook rood en met wat honing erdoor zou het wellicht geschikt zijn als wespenlokmiddel.
Anderhalf uur heb ik naast mijn schoteltje gezeten – dat boek kwam goed van pas om de verveling te verdrijven – geen wesp liet zich zien. Sterker nog, ik kreeg de indruk dat ze met wijde bogen om mij en het schoteltje heen vlogen. Zou dat toeval zijn ?
De volgende dag probeerde ik het met een beetje limonadesiroop. Binnen 5 minuten waren er 2 wespen present, die gretig op het schoteltje afkwamen. De eerste landde zelfs middenin de siroop en was een hele tijd bezig z'n poten en vleugels weer schoon te poetsen.
Ze vochten er ook onderling om. Men noemt het sociale insecten, maar ze zijn niet zo sociaal dat ze vreedzaam een voedselbron met elkaar delen. Hoe dan ook, ik kon ze prima van dichtbij fotograferen en later, op mijn gemakje, constateren dat het de gewone vespula vulgaris was, die op mijn balkon kwam.
Missie geslaagd. En die tacosaus ga ik onthouden. Het kan toeval zijn, maar misschien heb ik, per ongeluk, een prima, diervriendelijk middel ontdekt om wespen weg te jagen...
Zie mijn wespenfoto's op twitter
En de gewone en Duitse wesp op Wikipedia
De Strip: In verband met hittegolven en andere sociale verplichtingen hanteren de Stripmannen deze zomer een tropenrooster. Daarom nu een oud stripje. Ondertussen is het werk aan nieuwe verhalen hervat, dus nog even geduld.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
4 opmerkingen:
Ze hebben hoe dan ook een goede neus.
Dat moet wel...;o)
En als het regent en er ook geen wespen zijn dan kan je 's middags nog altijd een taco eten bij wat toch de mooiste van de drie grote rondes is.
@martin - Dat lijkt me een uitstekend idee !
Een reactie posten