Over de kleine A. ga ik het vast nog wel eens hebben. Ze is pas 7 maanden, maar het heeft er alle schijn van dat het een stoere en bijdehante meid gaat worden.
Afgelopen week hadden wij kleine T. te logeren, een neefje van D. en Y. Er waren wat problemen thuis en een weekje Nederland zou een welkome afleiding zijn. Wat de aard van de problemen ook mocht wezen, aan T. kon het onmogelijk gelegen hebben. Hij, 9 jaar oud, donker haar en bruine ogen, was een toonbeeld van vriendelijkheid.
Hij was rustig, gehoorzaam, lief, creatief en zat vol humor. Hij was geduldig met onze oude kater, die eerst naar hem blies, maar uiteindelijk viel voor zijn zuidelijke charmes. Zoals veel kinderen van zijn leeftijd was hij vroeg wakker, maar bleef dan rustig wachten tot een van ons uit bed kwam. Op zekere ochtend zat T. kalm in de kattenmand, samen met de kat, voor de woonkamerdeur te wachten tot de dag kon beginnen.
Ondanks zijn drukke programma – met onze dochter en schoonzoon ging hij op expeditie in het bos, bezocht het legermuseum en ging mee winkelen – vond hij ook nog tijd om met mij door te brengen. Wij tekenden samen strips, mijn resultaten gaan jullie vanaf volgende week zien, die van hem heeft hij meegenomen naar België.
Hij schudde de pagina's in een jaloersmakend tempo uit zijn mouw. Terwijl ik langzaam vorderde, met mijn mannetjes in hun bosrijke omgeving en in de hele week maar net iets meer dan een halve pagina afkreeg, vulde hij vel na vel met auto's, huizen, trams, slagbomen, verkeersborden en zelfs het Atomium van Brussel.
Daarnaast maakte hij een film, van dehijskraan die onverwacht in onze straat verscheen om bouwmateriaal op de flat naast de onze te hijsen. We bakten samen scones, (hier staat het recept) waarbij T. nauwkeurig de weegschaal bediende. We bestudeerden de vogels op het balkon, T. maakte opnamen van een houtduif.
En we maakten muziek. Aanvankelijk probeerde T. de ukelele onder de knie te krijgen, maar toen schoonzoon thuiskwam met een doos mondharmonica's bleek dat hij daar beter mee uit de voeten kon. Na een dagje oefenen namen we samen een lied op. Ik op de gitaar, T. als mondharmonica-solist. Zie op YouTube: De Mondharmonicaman
Aan het eind van de week begon ik te vermoeden dat het leven misschien toch meer zin had dan ik ooit gedacht had. Dankjewel T. het was een fijne logeerpartij !
De Strip: In verband met hittegolven en andere sociale verplichtingen hanteren de Stripmannen deze zomer een tropenrooster. Daarom nu een oud stripje. Ondertussen is het werk aan nieuwe verhalen hervat, dus nog even geduld.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
4 opmerkingen:
Leuk filmpje. Je hebt hem toch niet met Willie Nelson geconfronteerd?
@zelfstandig journalist - Het is mooi van je dat je bezorgd bent om de tere kinderziel. Maar geen nood, Willie heb ik hem niet voorgeschoteld. Ik heb het wel geprobeerd met André van Duin, maar die vond hij toch niet zo leuk als Bertus Bakboord...;o)
Wat een mooi, lief stukje. Maar overgrootvader dat had ik toch niet achter je gezocht.
Dank je, Martin ! Ik zie er nog jong uit voor mijn jaren...;o)
Een reactie posten