zondag 5 augustus 2018

Als het niet regende dan sneeuwde het


Het zal wel toeval zijn – toeval bestaat niet ! Roept nu de helft van de lezers – maar net terwijl het dagenlang tropisch warm was en er geen drup neerslag viel, las ik de afgelopen week een boek waarin het bijna voortdurend regende.

Het speelde zich af in Londen, in de weken voor kerstmis, en de hoofdrolspeelster kwam herhaaldelijk doornat en verkleumd aan op haar volgende afspraak. En het slachtoffer lag uiteindelijk half bevroren in een graftombe, want als het niet regende, dan sneeuwde het.

Ik was al langer van plan weer eens wat meer te gaan lezen en, met binnentemperaturen van bijna 30 graden, bleek dat ook zo'n beetje de enige comfortabele bezigheid te zijn. Afgezien van uitgeteld voor de TV liggen dan, maar de zomerprogrammering en geen Tour De France meer, dus was er niets behoorlijks te zien.

Nee, dan mijn boek ! Het was een beetje toeval – nee, nee, maar toch – dat ik nu net bij dit boek uitkwam. Eerst had ik Renate Dorrestein gelezen, 'De Reddende Engel', geen echte thriller misschien, maar wel een goed geschreven en spannend boek.

Daarna las ik het, bij verrassing, meegeleverde geschenkboekje, een mini-detective geschreven door oud-politicus Boris Dittrich. Die heeft vast veel TV-series gezien, want het verhaaltje leek een scenario voor een niet erg enerverende aflevering van een niet zo heel originele politieserie.

Toen ik het in de kast zette zag ik dat we nog zo'n geschenkboekje hadden, van een eerder jaar, ditmaal geschreven door Marion Pauw. Dat was een veel beter verhaal.

Ondertussen las ik in de krant over het laatst verschenen boek van het schrijversechtpaar Nicci French. Men was er enthousiast over en ik herinnerde me dat we een poos terug een boek van hen gewonnen hadden in de loterij.

'Donderdagskinderen' bleek het vierde deel in een serie over de eigenzinnige speurder Frieda Klein. Hier en daar werd terugverwezen naar eerdere delen, maar het was uiteindelijk heel goed leesbaar als zelfstandig verhaal. Alleen toen ik het uit had was ik wel nieuwsgierig geworden naar de eerdere delen en naar de oorspronkelijke Engelse tekst.

Op internet waren de eerste delen van de Frieda Klein serie met korting verkrijgbaar, dus ik bestelde twee Engelstalige pockets die samen net zo veel kostten als één Nederlandse. Zo las ik, terwijl de zweetdruppels me over de rug biggelden, over natte Londense straten, kille herfststormen, sneeuwbuien, verregende speelplaatsen in kleddernatte volkswijken en doorweekte, kleumende personages. Het werkte verslavend, een soort literaire verkoeling.

Ik wacht nog heel even met deel twee, misschien heerst er daarin een hittegolf ? Eerst weer een beetje afkicken met een verhaal van Nescio, of Koning Hollewijn.  



De Strip: In verband met de hittegolven hanteren de Stripmannen voor de komende paar weken een tropenrooster. Dus deze keer een oud stripje. Als de temperaturen wat gezakt zijn wordt het werk aan nieuwe verhalen hervat. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men


2 opmerkingen:

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Ik lees de laatste jaren bijna geen thrillers meer. Eigenlijk alleen nog maar boeken over geschiedenis en romans.

Jan de Stripman zei

Ik heb vroeger veel thrillers gelezen, van Havank tot Agatha Christie, naast allerlei zwaardere kost. Maar de afgelopen jaren las ik voornamelijk biografieën van muzikanten. Ook leuk, maar dit is ook niet vervelend...;o)