vrijdag 20 januari 2012

De ondergewaardeerde hyacint


Er zijn ruim 50 jaar gepasseerd waarin ik niet veel aandacht heb geschonken aan de hyacint. Je zou dat een gemis kunnen noemen, maar hoewel ik mijn best doe om een universeel mens te zijn, met belangstelling voor alles, is het zelfs voor mij niet mogelijk om werkelijk voor alles interesse te tonen.

Een van de dingen die er bij ingeschoten zijn is de hyacint. De meeste bolgewassen zijn er trouwens bekaaid vanaf gekomen. Het komt misschien omdat ik geen tuin heb en dus geen aandrang om bloembollen te poten. 


Okee, af en toe kwam er wel eens een hyacint, of krokus in huis. Maar die waren dan door vrienden of kennissen cadeau gedaan. Ze deden onopvallend hun plicht, stierven onopgemerkt af en verdwenen in de vuilnisbak.

Achteraf gezien is dat jammer. Te zeggen dat ik met een schuldgevoel zit is misschien overdreven, maar door de exemplaren die we nu op de salontafel hebben staan ben ik wel tot het inzicht gekomen, dat de hyacint een fraai gewas kan zijn.

De snelheid waarmee de plant in bloei komt, bijvoorbeeld, is ronduit indrukwekkend te noemen. Je ziet ze, van dag tot dag, groeien en uiteindelijk bloeien.

In ons geval bleken de twee bloemstngels ook nog eens elk een andere houding aan te nemen. De een recht omhoog, zoals je dat verwachten zou, de ander ontwikkelde zich eerder zijwaarts. 




Dat leidde tot een schouwspel dat je haast een dans zou kunnen noemen. Het gaat heel langzaam, natuurlijk, zo'n bloemendans. Maar ik stel me voor dat je er, met zo'n camera waarmee je beeldje voor beeldje de veranderingen vastlegt, spectaculaire opnamen van had kunnen maken.

Inmiddels zijn de eerste bloemen uitgebloeid en maken de hyacinten, tot mijn verrassing, nieuwe knoppen. Wonderlijk, hoor, die hyacint...

Lees meer over de hyacint op Wikipedia. Daar staat bijvoorbeeld dat de Hyacint bij de aspergefamilie hoort. Nog al zo'n onverwachte eigenschap...

9 opmerkingen:

Herman zei

Vreemd genoeg krijg ik bij de Hyacint altijd associaties met mijn lagere school, in de jaren 50.
En ik weet maar niet waarom!

Antoinette Duijsters zei

Daar worden deze bollen voor gekweekt, om weg te gooien als ze uitgebloeid zijn. Daarom koop ik ze nooit.

Bart zei

Ja, de mooie weelderige groei is erg de moeite waard om te zien.
En die heerlijke zoete geur, kortom: terecht dat je de hyacint hier even in het winterzonnetje zet, Jan! :-)

Jan de Stripman zei

@herman - Ik weet het ook niet. Misschien hadden ze in het klaslokaal, in van die bollenglazen...?

@antoinette - Wij hebben deze ook maar gekregen. Maar toch zijn ze best leuk...;o)

@bart - Dat dacht ik ook...;o)

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Goh, er zijn dagen dat ik aan geen enkele plant aandacht besteed. Altijd eigenlijk.

Jan de Stripman zei

@zelfstandig journalist - Zelfs niet tijdens het eten ?

Glaswerk zei

Er is niks mis met hyacinten.

Jan de Stripman zei

@glaswerk - Dat zal ik dan maar als een compliment opvatten...;o)

Paul Nijbakker zei

Ik heb bij hyacinthen ook associaties uit mijn kindertijd: aan het moment dat ik voor het eerst bewust de geur van hyacinthen rook, in de voortuin van ons huis. Ze stonden naast een clematis, dat weet ik nog.