Een tijdje terug speelde ik met het idee om een nieuwe gitaar te kopen. Ik heb een prima akoestische gitaar, waar ik heel tevreden mee ben. Maar bij optredens, vooral met een band met drums en bas erbij, blijkt het best een probleem om die gitaar goed versterkt te krijgen.
Waarschijnlijk gaat dat met een elektrische gitaar een stuk makkelijker, dacht ik. Dus ging ik een beetje rondkijken op internet. En geloof me, daar is voor de liefhebber heel veel te zien. Gitaren in foto's en filmpjes, in allerlei verschijningsvormen en prijsklassen. Bij webwinkels, maar ook op blogs van gitaristen en websites van fabrikanten.
In korte tijd deed ik de nodige kennis op over verschillende modellen, voor de elektrische gitaar meestal afgeleid van de producten van de Amerikaanse gitaarbouwers Gibson en Fender. Naast de originele gitaren van die twee, die nogal duur zijn, is er een leger aan goedkopere kopieën te koop.
Je hebt al een nieuwe gitaar voor iets meer dan 100 euro tegenwoordig. En dat hoeft helemaal geen prutsding te zijn. Dat ondervond ik zelf toen ik de gitaar onder handen nam die kleine D. een paar jaar geleden voor zijn verjaardag kreeg. Gekocht bij een grootwinkelbedrijf, voorzien van een Duits merk, maar waarschijnlijk gemaakt in het verre oosten. Na wat sleutelen bleken daar best acceptabele klanken uit te komen.
Ik neusde verder op internet en leerde over het onderscheid tussen single coil en humbucker elementen. Er is klankverschil tussen de twee. Voor de leek, dat zijn de dwars op de snaren geplaatste magnetische pick ups, midden op de body van de gitaar, die er voor zorgen dat de trillingen van de snaren omgezet worden in een elektrisch signaal. Een single coil heeft een feller geluid, maar produceert ook meer ongewenst gebrom.
De vraag was ook: Zie ik mezelf ermee op een podium zitten ? De goedkope, namaak Fender Stratocaster van kleine D. is een glimmend, zwartgelakt ding met een grote, witte, plastic slagplaat. Van een afstandje best geschikt voor een rockgitarist. Maar ik speel doorgaans een wat subtieler genre.
Vele foto's, reviews en filmpjes verder nam ik me voor om te gaan sparen voor een Thinline Telecaster, met een naturel houten finish. Mooie gitaar om te zien, verkrijgbaar met humbuckers, die geen gebrom produceren en in verschillende prijsklassen. Voor om en nabij de 500 euro al een prima gitaar, waar ik mezelf wel op zag spelen.
Dat wil niet zeggen dat ik klaar was met foto's en filmpjes kijken. Ik betrapte mezelf erop dat ik vaak 's avonds laat nog even op het web ging struinen. Verlekkerd, dure gitaren zoeken, die ik toch nooit zou kopen. Exotische modellen waar je eigenlijk alleen maar van kunt dromen. Een beetje zoals sommige mensen naar pornoplaatjes kijken. Maar bij de gitaren heb je dan wel de zekerheid dat er niemand tegen zijn of haar wil aan de foto- of filmopnamen meegedaan heeft.
Ik moet waarschuwen: het is verslavend. Maar voor wie het ook eens proberen wil:
Op YouTube werd ik een fan van de Canadese gitaarblogger Darrell Braun. Een leuke vent, die heel aardig gitaar speelt en zonder schroom gitaren uit elkaar schroeft en daarbij verstandig commentaar geeft. Darrell bespreekt allerlei verschillende gitaarmodellen, legt uit wat de verschillen zijn tussen goedkope en dure gitaren, test gitaren, verbouwt gitaren, ontwerpt gitaren en geeft speeltips voor beginnende en gevorderde gitaristen.
Wie alleen maar plaatjes wil kijken kan terecht bij grote onlinemuziekwinkels als bax.nl of keymusic.com. Of als je het wat verder van huis wil zoeken, gisterenavond heb ik nog een uurtje zoekgebracht bij Imperialvintageguitars.com.
Die nieuwe gitaar gaat er trouwens waarschijnlijk nog even niet komen. Bij mijn broer op zolder bleek een heel aardige vintage Ibanez Roadstar te liggen, daar speel ik nu al een paar weken op en dat bevalt heel goed...
PS: Ga allemaal stemmen ! Het zou toch gênant zijn als Nederland in het Europees parlement voornamelijk vertegenwoordigd zou worden door populistische pipo's, alleen omdat de meerderheid van de kiezers de moeite niet neemt om zijn stem uit te brengen.
De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
6 opmerkingen:
Ik zie in jou geen rockgitaarspeler. Eerder banjo of klassieke gitaar. Ik stem volgende week zondag in Antwerpen. Speciaal ervoor geregistreerd!
@zelfstandigjournalist - Ik ben wel begonnen op een klassieke gitaar, met nylon snaren, maar daar zou ik nu niet meer op willen spelen. De liedjes die we nu spelen zijn heel geschikt voor een elektrische gitaar, zelfs met een beetje vervorming. Maar keihard scheuren is niet mijn stijl...;o)
Ik speel geen gitaar, maar vind het wel leuk om er op deze manier over te lezen. Ongetwijfeld valt er heel veel te vertellen over muziekinstrumenten waar de niet-gebruiker geen weet van heeft.
Uiteraard ga ik stemmen, maar het verband tussen niet stemmen en populisme is me niet duidelijk. Ik dacht dat het juist vaak de niet-stemmers zijn die op populistische partijen stemmen. Maar misschien heb ik het mis.
@unknown - Als de niet-stemmers gaan stemmen zijn het geen niet-stemmers meer. En als de populisten het goed doen dan gaan hun aanhangers dus in groten getale naar de stembus.
Ik ben bang dat veel mensen niet geïnteresseerd zijn in Europa, waardoor de fanatieke tegenstanders makkelijk aan een meerderheid kunnen komen...
Populist is toch een prima titel voor een snoeihard punk nummer op gitaar lekker veel vervorming. Ik heb weinig zin in dat stemmen, misschien omdat ik er geen liedjes over kan maken.
@martin - als je niet hebt gestemd heb je in ieder geval niet op een populist gestemd...;o)
Een reactie posten