Eemdijk, ganzen, golf en grasvelden

Gisterochtend reden mijn vrouw en ik even de polder in bij Eemdijk. We waren er vijf jaar niet geweest, omdat, nou ja... eigenlijk durfde ik niet. In 2014 heeft Rijkswaterstaat hier de dijken verhoogd en ik was gewoon bang wat ik aan zou treffen.

Voor de werkzaamheden omschreef ik het zo:

'Het dorpje ligt, de naam zegt het al, heel schilderachtig, op en tegen de dijk langs de Eem aan. Die dijk kronkelt, is hier en daar begroeid met bomen en bevolkt door schapen. In de weilanden en kleine meertjes, die ontstaan zijn na dijkdoorbraken in een ver verleden, wemelt het van de vogels.

We zagen grutto's, tureluurs, kieviten, scholeksters, ganzen, eenden, zwanen en nog veel meer. Zelfs een ooievaar kwam over vliegen. Tussen de huizen van het dorp vlogen mussen, spreeuwen en zwaluwen. Het leek een paradijs op aarde.'

Je ziet nu, direct als je bij Eembrugge het weggetje langs de dijk opdraait, dat de boel strakgetrokken is. Een blinkend nieuw fietspad is op de dijk aangelegd. Er groeien geen bomen meer, maar bij de eerste waterplassen die we passeren zien we wel weer allerlei vogels.

En om eerlijk te zijn, in het dorp zelf valt het me nog best mee. Het is nog steeds schilderachtig. Bij het pontje moet je nu omhoog, de dijk over, waar je vroeger naar beneden reed. Hier en daar lijken er huizen vernieuwd en aan de zandhopen te zien wordt er aan sommige woningen nog verbouwd.

Misschien zie ik de grote veranderingen niet, omdat ik voorheen niet goed genoeg opgelet heb. Alleen het allerlaatste huis van het dorp, tegen de dijk van het Eemmeer aan, lijkt gesloopt.

Even verderop kun je nog net zo prettig, op het bankje, bij de palendijk zitten. Al lijkt het ook daar wat kaler dan vroeger. We zien er een paar grauwe ganzen met zes kuikens en kleine bruine vogeltjes, met gevlekte buiken, die ik thuis in de vogelgids herken als graspiepers.

's Avonds kijk ik op de BBC naar golf, The Masters. Mannen met petten op en dure merkkleren aan, proberen hun balletje in gaten in de kortgeschoren grasvelden te slaan. Een onzinnig spel, maar toch leuk om te zien.

Zo'n golfbaan heeft velden met verschillende lengtes gras. Je hebt de heel kort geknipte 'green', de wat langer gelaten 'fair way', de nog langere 'semi rough' en de woest wuivende 'rough'. Misschien moet onze gemeentelijke groenvoorziening eens gaan praten met een 'green keeper' van zo'n golfbaan. Of een voorbeeld nemen aan de Gemeente Haarlem, die maaien het gras een maand niet, om de insecten te helpen.

Ja, ik ben een ouwe zeur, dat ik er nu alweer over begin. Maar ik ben de enige niet. Ik zag op internet een foto van een grasveld vol bloemen, geplaatst door een inwoner van Utrecht, die in het bijschrift de gemeente smeekte om niet direct te gaan maaien. Een twittervriend plaatste een link naar dat bericht over Haarlem en had het over 'maaischaamte'. Op Facebook heb ik een nieuwe kennis, die ook in mijn dorp woont en zegt zich ook al jaren te ergeren aan het maaibeleid.

Ik ben bang dat ik er nog wel eens op terug zal moeten komen. Ondertussen staat de plantenbak met bijenbloemen, die ik op balkon had staan, al voor de derde nacht in de slaapkamer, vanwege de vrieskou. Ja, ik heb echt wat over voor de bijen...

De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men