zondag 30 augustus 2015

Mijn eerste en laatste fiets en alles daar tussenin


Vermoedelijk heb ik me voor het eerst op wielen voortbewogen, als kleuter, op een driewieler. Echt duidelijke herinneringen heb ik er niet aan. Hij zou wel eens rood kunnen zijn geweest en eerder gebruikt door mijn oudere broer en zus.

Het eerste fietsje met twee wielen, waar ik zelfstandig op reed, was zeker rood en had witte spatborden. Ook een tweede- of derdehandsje. Mijn eerste eigen, nieuwe fiets kreeg ik toen ik een jaar of 8 was. Een blauwe met een gebogen stang. Of had mijn broer daar toch eerder op gereden ?

Een soortgelijk model, maar dan wat groter, was een jaar of wat terug ineens populair als 'beach bike'. Ik heb het fietsje total loss gereden tegen een auto. Zelf lag ik 4 maanden in het ziekenhuis.

Toen ik weer lopen kon kochten mijn ouders een nieuwe fiets voor me, een sportief model, met racestuur en handremmen, maar zonder versnellingen. Weer blauw en van het merk Louison Bobet. Dat was een beroemde Franse wielrenner. Hij won de Tour in de jaren '50 drie keer achter elkaar. Een uitgebreide biografie staat op de Engelse Wikipedia. 

De fietsenmaker zal blij met ons geweest zijn want mijn ouders kochten er ook één voor mijn broer, met versnellingen, en voor mijn vader, ook met versnellingen, maar dan zonder racestuur.

De mijne heb ik mijn hele middelbare schooltijd gebruikt, al had ik hem op het laatst wel helemaal omgebouwd. Het stuur op z'n kop, het frame geschilderd in camouflage kleuren. Later een soort van brommerstuur en een ander achterwiel met terugtraprem.

Die fiets hebben we uiteindelijk bij het oud vuil gezet. Maar ik heb later nog eens iemand door het dorp zien rijden met mijn kettingkast, in camouflage kleuren, op z'n fiets.

Het laatste nieuwe rijwiel die ik van mijn ouders kreeg was een echte, oerdegelijke, zwarte herenfiets van het merk Fongers. Daar heb ik meer dan 20 jaar mee naar mijn werk en weer naar huis gefietst. Uiteindelijk heb ik hem aan een vriend cadeau gedaan. Wie weet rijd die er nu nog wel op ?

Ondertussen had ik er voor de vakanties en tochtjes tussendoor een racefiets bij. Eerst de oude Louison Bobet van mijn broer. Die ik helemaal opgeknapt had. De roest van het chroom gepoetst, het frame zwart geschilderd, alles uit elkaar geschroefd, tot en met het crankstel (waar de pedalen aan vast zitten) en het balhoofd (waar stuur en voorvork samenkomen) aan toe.

En daarna alles schoongemaakt, gesmeerd en weer in elkaar gezet. Alleen voor het versnellingsapparaat, de derailleur, heb ik hulp gevraagd van de fietsenmaker. Die was onder de indruk van mijn huisvlijt en repareerde het weigerende onderdeel gratis. En met een hamer.

Dat lijkt wat ruw, maar het was wel de juiste methode, want ik heb er nog jaren op rondgereden. Tot ik hem, op de laatste dag van een fietsvakantie in België, tegen een op het fietspad geparkeerde auto, aan barrels reed.

Daarna kocht ik een lichtgrijze Peugeot. Racefiets, hè, met een lugloos frame (zie Wikipedia) en verwisselbare tandwielen. Prima fietsje. Daar heb ik Engeland mee doorkruist. Toen ik teveel lichamelijk klachten kreeg om er nog op te rijden, heb ik hem verkocht aan een vriend. Die heeft er niet veel plezier van gehad, want één van de eerste keren dat hij ermee naar Utrecht ging is de fiets gestolen.

Ik had inmiddels, via het bedrijfsfietsenplan, een Lafree elektrische fiets gekocht, met trapondersteuning tot 25 kilometer per uur. Daar heb ik nog een jaartje mee naar mijn werk gefietst. Heerlijk rijden, maar ook dat werd te zwaar.

Op het laatst gebruikte ik hem alleen nog om mee naar de fysiotherapeut te gaan, twee straten verderop. Ik heb nog geprobeerd om hem te verkopen, maar de accu was stuk en niemand was geïnteresseerd, dus wilde ik hem weggooien. Een vriend die kwam helpen, om wat overtollige spullen naar het oud vuil te brengen, zag de fiets toch nog wel zitten en rijdt er nu mee rond. Zonder accu, want dat gaat ook best.

Sindsdien heb ik geen fiets meer. Maar wel een scootmobiel. Ook leuk !



De Strip: De strip van deze week is getekend door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 en deel 2 en deel 3 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 en deel 8 van het vorige verhaal. 

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

5 opmerkingen:

martin zei

Een persoonlijke fietsgeschiedenis?

Zo'n driewielertje heb ik ook gehad. Mijn eerste fiets was blauw en kwam van de Persil. [Hier zat iets tussen. Maar wat?] Een Union heb ik tijdens mijn middelbareschooltijd gehad. Daarna ook nog een hybride in 1983, maar dat is nooit wat geworden; ik heb er een keer een tocht op gemaakt op Curacao (ik was er als matroos).

Daarna in Amsterdam een serie omafietsen van de buurtfietsenmaker. Die werden steeds gestolen. Ooit heb ik er eens één uit de handen van de dief getrokken dioe hem mee de trap opnam van een huis in straat vlak bij mijn woning.

Even had ik een mooie oude van een bevriende fietsenmaker. Die werd al na twee jaar gestolen op het Amstelstation, waar ik net voor de tweede keer vader, op de bus was gestapt voor een protest tegen een wapenbeurs (of ik hem op slot heb gezet?). Nu al weer 15 jaar een oude Fongers uit 1948 van diezelfde fietsenmaker gekregen. Ik heb er het hele land mee doorkruist. Nu gebruik ik hem al vier jaar alleen in de stad. Voor tochten heb ik een tweedehands Koga uit begin jaren negentig. Die heeft dit jaar even gehaperd, maar ik rijd er nu al weer 5.000 km op zonder problemen.

Zo handig als jij bewn ik niet. Die gewone fietsen kon ik aardig repareren, maar die fietsen met versnellingen gaan me al snel boven de pet.

Jan de Stripman zei

Mooie opsomming !

En met die kettingpons die ik je laatst gegeven heb, kan er je niet veel meer gebeuren onderweg...;o)

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Ik heb ooit één fiets gehad, met twee zijwielen. Anders ging het niet. En zelfs met dat ding reed ik alleen maar blokjes. Nee, fietsen, is niet voor mij weggelegd. Vandaar ook waarschijnlijk dat ik niets met koersen heb :-).

martin zei

Ja die mooie oude pons gaat nu altijd mee. Evenals een nieuw schakeltje.

Martien zei

Fongers, een mooi, oud merk. De fabriek stond geloof ik in Groningen.
Mijn eerste fiets?
Een "doortrapper". Een levensgevaarlijke fiets!