'Komt u hier voor het eerst ?', vroeg het vriendelijke meisje, op het pleintje vlak achter de ingang van Dierenpark Amersfoort. Ze maakte een foto van ons, die we dan, als we weer naar huis gingen, konden kopen als souvenir.
'Nee, hoor,' antwoordde ik, 'als kind kwam ik hier al en dat is toch al gauw 45 jaar geleden.' Thuis gekomen heb ik in mijn foto-album de foto's van toen opgezocht. Je ziet een klein stripmannetje, aan de hand van zijn moeder, wat verlegen om zich heen kijken.
Mijn oudere broer staat op het punt om zelfverzekerd op pad te gaan, een zak pinda's in de hand, om aan de dieren te voeren. Mijn oudste zus bestudeert haar zakje pinda's, naast haar staat mijn oma met mijn jongere zusje aan de hand. Vader staat niet op de foto, waarschijnlijk omdat hij de camera vast hield.
Het park is vlak na de oorlog opgericht. De dieren waren aanvankelijk een middel om publiek naar het restaurant te trekken. Later werd het allemaal een stuk professioneler. Maar hoewel sommige dieren er, in de jaren '60 en '70 al, goed bij stonden, in redelijk ruime verblijven, waren er ook nogal wat die het met akelig kleine hokjes moesten doen.
 |
| Een mara, of Patagonische haas |
Dat is inmiddels verleden tijd. De dieren worden beter verzorgd en leven, vrijwel zonder uitzondering, in grote ruimtes, omgeven door veel groen. Ook het gooien van pinda's, naar de apen en beren, is afgelopen. Dierentuindieren staan op dieet.
 |
| Giraffen en een zebra |
Voor de oude situatie, met wolven in sombere hokken die op middeleeuwse gevangenissen leken, klein, donker en vuil, ging dat nog veel sterker op. Tegenwoordig halen dierenparken hun bewoners niet meer uit het wild. Het is eerder andersom, vanuit dierentuinen worden dieren weer in hun oorspronkelijke leefwereld teruggezet.
 |
| Flamingo's |
Ondanks deze serieuze bedenkingen hebben we ons prima geamuseerd, gisteren. Het begon al met een onverwachte meevaller. Omdat ik in mijn rolstoel kwam mocht dochter E. gratis naar binnen, als mijn begeleidster. Dat zijn dan weer de voordelen die bij de nadelen horen...
Op de website van Dierenpark Amersfoort vindt je alle informatie en een webcam waarmee je in het binnenverblijf van de olifanten kunt kijken. Een prachtige ruimte, met douche ! Desalniettemin zijn de olifanten overdag meestal buiten, de webcam is dus vooral 's avonds interessant.
16 opmerkingen:
Fraai blog, en die jeugdfoto, prachtig.
Natuurlijk maakte de vaders in die tijd de foto's, vrouwen konden het niet:-)
Gelukkig komen nu geen dieren uit het wild meer in dierentuinen en worden ze gebruik in fokprogrammas, die gemakt zijn om de soort zo goed mogelijk in stand te houden.
@antoinette - Die foto is mooi, hè ? Die kleding ! Van zowel kinderen als volwassenen. Er is veel veranderd in de tussentijd...;o)
Geestig die familiebeschrijving:)
In de dierentuin kom ik nooit zo ver. Blijf overal te lang 'hangen'. Een nadeel vind ik de mensen, als je begrijpt wat ik bedoel.
Prachtig hè die naam: Patagonische haas of Mara:)
Inderdaad herinner ik me hoe in Blijdorp de wolven werden gehouden of de stekelvarkens, treurig geschuivel op het beton. Geen Blijdorp...
Vanmorgen dacht ik nog aan een bezoek aan het Noorder Dierenpark in Emmen....je stukje enthousiasmeert me wel.
Stripmannetje;)
@annet - Wij hadden gegokt op een rustige dag, omdat de schoolvakanties nog niet begonnen zijn. Maar er was een heel stel schoolklassen, dus toch behoorlijk veel kinderen. Ook wel weer grappig, hoor, de mens is ook een leuke diersoort...;o)
Mijn fietsroute naar Amersfoort loopt langs die dierentuin. Er staan ook nep dino's. In de zomer kan je ze maar net zien tussen de bomen door. Een
diplodocus leek daardoor net echt, toen ik er de eerste keer langs kwam.
@martin - Klopt ! Het zgn. Dinobos is het enige deel van het park dat we gisteren hebben overgeslagen. Misschien de volgende keer...;o)
Een mooie bijdrage Jan, met de prachtige jeugdfoto, en overwegingen bij het voor en tegen van dierentuinen.
Je houdt er altijd wel een dubbel gevoel aan over, zo'n bezoek, vind ik ook.
Leuk om de dieren te zien - ik kijk, altijd nog, mijn ogen uit.
Maar je ziet ze eigenlijk toch maar liever in vrijheid, in hun natuurlijke omgeving...tja...
Je ziet een klein stripmannetje, aan de hand van zijn moeder, wat verlegen om zich heen kijken.
Echt veel ben je niet gegroeid in die 45 jaar ;-P
Wel bijzonder dat je de verlegenheid hebt weten om te zetten in een vorm van relativerend vermogen.
@bart - Ja, het is beter als er van elke diersoort gezonde en grote populaties, onbedreigd in vrijheid rond kunnen lopen, zwemmen en vliegen. Maar dan is het ook beter dat al die duizenden geïnteresseerde mensen naar hun soortgenoten in de dierentuin komen kijken. In plaats van met z'n allen de rust in de natuur te verstoren...;o)
@glaswerk - Ja, ik ben wel veranderd in de tussenliggende tijd. Minder hoofdhaar, meer snor en inzicht in mijn eigen belangrijkheid...;o)
bart, om jou wens te realiseren moet eerst de mens verdwijnen,
Stripman, zulke plooirokken heb ik in alle maten gemaakt, was een hele klus.
Weg met de dierentuinen, leve de dierentuinen.
Weg met de dierentuinen, leve de dierentuinen.
Leuk blog! Ben een keer in de Antwerpse dierentuin geweest. Vond de vogels het leukst.
@antoinette - Goeie kans dat deze rokken en jurken ook zelfgemaakt zijn...
@beusekom - Ja, er zitten meerdere kanten aan. Maar je zit hier toch niet te relativeren, hè...?
@zelfstandig journalist - Daar ben ik meer dan 20 jaar geleden ook eens geweest. Ze hadden toen zelfs een dolfijnenshow !
Dat zit nu in een apart gebouw. Staat wel vlakbij de ZOO.
Mooi nostalgisch
Een reactie posten