Griekenland is de bakermat van de
democratie.
En democratie betekent letterlijk dat het volk de
regeert. Bij de oude Grieken stemde de bevolking over het aannemen
van wetten en regels. In de moderne democratieën kiest de bevolking
vertegenwoordigers om dat voor hen te doen.
In het Griekenland van vandaag gaat de
bevolking de straat op, om te protesteren tegen de maatregelen, die
de gekozen regering van plan is toe te gaan passen. Rigoureuze
bezuinigingen en verkoop van staatsbedrijven. Dat zou nodig zijn om
uit de schulden te komen.
Maar de bevolking is tegen.
Een deel
van de politici ook, zelfs van de regeringspartijen, naar het
schijnt. Ik kan wel met ze meevoelen. De grote financiële
instellingen spinnen er garen bij, de gewone man mag het gelach
betalen.
Op tv hoor ik dat de betogende
Grieken, voor het parlement, met brandbommen, stenen en Griekse yoghurt
gooien. Maar ondertussen bloeit de dahlia op mijn balkon. Dat is ook
mooi en kost verbazend weinig geld !
Deze dahlia kreeg ik een paar jaar
geleden cadeau
van collega-blogger Kees Smit en zijn vrouw. Toen
stond hij al in bloei, zoals meestal als je een plant koopt om cadeau
te geven.
Van mijn oma en opa wist ik dat
dahlia's knollen vormen,
die je kunt laten overwinteren. Opa groef ze
op uit de tuin, legde ze in het schuurtje om te drogen en bewaarde ze
de winter over, gewikkeld in stro en oude kranten.
Ik haalde dus, aan het begin van de
winter,
de knolletjes uit de bloempot en probeerde ze op soortgelijke
wijze de winter door te slepen. In het voorjaar zette ik ze in twee bloempotten, maar erg levendig leken ze niet. Uiteindelijk
verschenen er in de ene pot wel wat bladeren, maar geen bloem. De
andere pot bleef helemaal leeg.
De volgende winter zette ik de hele pot,
met inhoud en al,
in de trappenhal. Dat werkte beter. Het jaar daarop
kreeg ik zowaar een paar bloemen. Dit jaar zelfs vier !
De Dahlia is genoemd naar de Zweedse botanicus Andreas Dahl, een leerling van Linnaeus, lees ik bij Wikipedia. Daar is nog veel meer wetenswaardigs te lezen over de Dahlia en over democratie...
13 opmerkingen:
Ik hou mij maar bij de prachtige Dahlia.
Mooi, die volle bloei, Jan.
Grappig om te zien hoe de natuur soms gewoon een jaartje overslaat.
Zo moest ik het, na flink snoeien van de hortensia, ook een jaar zonder bloemen doen.
Maar voor nu ziet het er weer goed uit... :-)
Mooi verweven met de actualiteit. Wat een contrast tussen de langzaam ontluikende bloemen en de hectische wereld.
Prachtige kleuren.
@antoinette - Ik ook ! En bij de specht die op dit moment weer op het balkon zit...;o)
@bart - Mijn hortensia is, ik zou haast zeggen: eindelijk, overleden. De afgelopen jaren deed hij het al niet best meer en dit jaar is hij niet eens meer uitgelopen. Gelukkig is daar de dahlia nog...;o)
@pierra - Dank je ! Hoe hectisch de mens ook doet, de natuur gaat zijn eigen gang...
Wat een prachtkleur!
Strijd is nodig om tot harmonie te komen, tot 'iets'te komen om het beter te krijgen bijvoorbeeld...
Dat weet de natuur ook!
Nou ja ik kijk naar m'n eigen leven en naar dat van anderen en ging op zoek....
You never walk alone....
Bloemen en vogels b.v. schenken troost....Ja toch?
Prachtige foto's Jan, wat mooi dat hij het zo goed doet. Op jouw balkonnetje komt zeker geen luis, want daar zijn dahlia's vatbaar voor.
Die anonymus was ik, Jan, groetjes!
Kees Smit
@annette - Dat zijn mooie filosofische gedachten. Troost vinden in mooie dingen, zeker !
@kees - Dit jaar hebben we nog weinig luizen of slakken (want die lusten ook wel een hapje dahlia) gezien. Maar dat kan nog komen...;o)
En wanneer verwacht je dat de dahlia's gaan uitvliegen?
Volgens Wikipedia is het zo ongeveer de tijd daarvoor ;-P
@glaswerk - Wikipedia is een mooie website, maar je alles wel dubbelchecken, hoor. Uitvliegen zal niet gauw gebeuren. Wel uitvallen..;o)
Hebben de dahlia's nog een economische waarde? Om de Grieken een handje te helpen :-).
@zelfstandig journalist - Je kunt ze vermeerderen door middel van die knolletjes. En dan voor veel geld verkopen, natuurlijk. Maar of je daar de Griekse economie mee uit het slop kunt trekken...?
Een sprookje, de bakermat van de democratie.
Jacob Burckhardt, ‘Staat, religie en cultuur in wereldhistorisch perspectief’, 1905, 1995, Kampen (Weltgeschichtliche Betrachtungen).
Een reactie posten