zaterdag 9 april 2011

De eerste blaadjes aan de bomen


Jawel, het is weer zo ver ! Bij ons op Soestdijk komen de eerste blaadjes aan de bomen. De wat kleinere soorten als berk, els en esdoorn vertoonden afgelopen week al een groen waas. Maar vanochtend zag ik dat er ook een Amerikaanse eik en een beuk, wat verderop in de straat, in blad aan het komen zijn.

Elzenboom in het park met hier en daar een groen blaadje (de bladeren links zijn van een hulstboompje, dat is het hele jaar groen...)

Bladontplooiing heet dat op de website natuurkalender.nl . Daar houden duizenden vrijwilligers, waaronder ikzelf, al een aantal jaren de ontwikkelingen in de natuur bij. Het doel is om te zien of er op lange termijn veranderingen in de natuur zijn.

Die zijn er uiteraard, alles in de natuur verandert, als dat niet zo was liepen er dinosauriërs door de kalverstraat. Maar het is leuk om dat dan ook te kunnen meten met waarnemingen. Die kun je dan invoeren op de site. Je kunt zien hoe de natuur in jouw omgeving zich ontwikkelt in vergelijking met de rest van het land en of het dit jaar allemaal eerder is of later.

Een berk, midden in beeld...

Mijn Amerikaanse eik was de 2e melding van ons land, de beuk de 6e. We zijn dus behoorlijk vroeg, hier op Soestdijk. Het zal wel aan het bijzonder zachte weer van de afgelopen dagen liggen.

Je kunt ook je eigen waarnemingen, in de loop der jaren, bekijken. Ik doe mee sinds 2006 en in die periode heb ik nooit vroegere bladontplooiing gezien. Al komen 2007 en 2009 dicht in de buurt, in het laatste jaar was er een zomereik die ook op 9 april in blad kwam, de Amerikaanse eik en de beuk waren, in beide jaren, 2 dagen later.

Vorig jaar hadden we een kouder voorjaar en kwamen de bomen ongeveer een week later in blad. Het gaat een beetje op en af dus. Het grotere beeld zie je op de langere termijn. We zullen dus nog een hele tijd door moeten gaan met waarnemingen doorgeven.


En niet alleen de bomen geven aan dat het lente is, de vogels ook, zoals deze reigers in het park...


donderdag 7 april 2011

Nog meer balkonpret - Parende pimpelmezen


Het was vandaag een beetje experimenteren met een 2e hands Canon Powershot, die ik in de schoot geworpen kreeg. Een compact-cameraatje met behoorlijk wat instelmogelijkheden, waaronder een gecombineerde optische- en digitalezoom tot 16 maal vergroten.


Ondertussen waren de pimpelmezen op het balkonnetje met heel andere dingen bezig. De lente, een nestje bouwen, de voortplanting. Veel belangrijker dan fotograferen. De belichting is natuurlijk niet ideaal, maar op de eerste foto zien we een geïnteresseerd mannetje. Op de tweede het vrouwtje dat uitnodigend met haar vleugeltjes wappert...


En op foto drie hebben we het moment suprême net gemist. Ja, sorry, ik zat te hannesen met die nieuwe camera. Maar toch een mooi moment, nietwaar...?


Het wordt weer balkonbloementijd



Als je niet zo vaak de straat op kunt moet je het thuis naar je zin maken. En op het balkon, natuurlijk. Want zoals ik laatst een wijze man hoorde zeggen: Je moet van het leven genieten dat je hebt en niet treuren om het leven dat je niet hebt.

Dus toen we laatst bij het tuincentrum waren heb ik wat spullen gekocht om het balkon nog wat vrolijker en aangenamer te maken. De buitenthermometer hebben jullie al gezien en de bloempot die we kochten is maar een gewone pot, daar is niet veel aan te zien.


korenbloem met zweefvlieg
Aan de zakjes bloemzaad die we kochten is eigenlijk ook niet veel bijzonders te zien. Maar als het allemaal goed gaat zullen ze er voor zorgen dat er over een poosje een fikse hoeveelheid balkonbloemen staan te bloeien en te geuren.

In het verleden heb ik al wat ervaring opgedaan met zaaigoed. Aanvankelijk gebruikte ik er het overgebleven vogelvoer voor. Dat zorgde voor zonnebloemen, gele mosterd, doperwten en vlas op het balkon. 


phacelia

De natuur zelf zaait trouwens mee. Zo kwamen er berkeboompjes, een es en kleinere plantjes als fijnstraal, akkerkool en kleefkruid aanwaaien. Mooi, maar na een paar jaar wou ik wel eens wat anders.

Dus kocht ik een zakje gemengde bloemzaden. Daar zat alweer gele mosterd in, maar ook leuke soorten als korenbloem, klaproos, phacelia, klaver en bolderik. Het laatste restje van deze zaden heb ik gisteren uitgezaaid in de wegberm voor ons huis.



Het voordeel van gemengde zaden is dat het telkens een verrassing is wat er opkomt. Een nadeel is dat je van de leukste plantjes maar een paar exemplaren per jaar krijgt.

Het tuinierbloed kruipt waar het niet gaan kan. Ondanks mijn relaxte laat-maar-aanwaaien instelling wilde ik toch meer controle op de uitkomst van mijn zaaierij. Dus gaan we het dit jaar proberen met gesorteerde met zorg gekweekte bloemzaden: lobelia, korenbloemen en slaapmutsjes. 



lobeliazaadjes

Eerst heb ik een bak ingezaaid met lobelia's. Microscopisch kleine zaadjes. Daarna een paar bloempotten gevuld met aarde en er de korenbloemen en slaapmutsjes in gezaaid.











De fuchsia en de dahlia hebben de winter ook overleefd, dus die kunnen weer naar buiten. Laat de zomer nu maar komen...!









Foto's en tekeningen: Jan de Stripman







woensdag 6 april 2011

Odilon de Naaktkat - In de zon


 Als je ongekleed door het leven gaat is het begrijpelijk dat je een lekker warm zonnetje wel waarderen kunt...




Hieronder nog twee zonnige Odilon - filmpjes...




dinsdag 5 april 2011

Nog net op tijd wakker voor de zonsopkomst


zonsopkomst 5 april 2011
En het was een mooie, vanochtend...

zonsopkomst 5 april 2011
...maar het zou voorlopig wel eens een van de laatsten kunnen zijn...

zonsopkomst 2 april 2011
Niet dat de zon niet meer op gaat komen, hoor. Geen paniek, mensen ! Maar hij komt wel steeds vroeger en ik ben niet van plan om, de hele zomer door, voor zonsopkomst al op te staan...

van rechts naar links, zonsopkomst in februari, maart en april
...bovendien schuift hij steeds verder naar het noorden op
waardoor hij langzamerhand achter de huizen en bomen verschijnt en ik geen vrij zicht meer zou hebben, als ik al vroeg genoeg uit bed zou zijn. Dus...

Klik op de link zonsopkomst hieronder en je krijgt een overzicht van de foto's van dit jaar...
 

zondag 3 april 2011

De scootmobiel – Even evalueren



Na twee maanden rondrijden op de scootmobiel is het misschien een idee om eens een tussenstand op te maken. Trouwe lezers weten dat ik bijna een jaar bezig geweest ben met de aanvraag, dus nu het zo intens gewenste vervoermiddel een poosje in gebruik is wordt het tijd om de eerste ervaringen eens door te nemen.

Ben ik er blij mee ? Jazeker ! Heeft de scootmobiel mijn leven veranderd ? Nou, dat valt wel mee. Ik ben er niet gezonder of fitter door geworden en het is ook niet zo dat ik nu op, elk gewenst moment en onbeperkt, de deur uit kan. Wat dat betreft is het nog steeds zaak om, met mate en overleg, de uitstapjes plannen.

Want ik moet wel gewoon de trap af en de scootmobiel uit de kelder manoeuvreren, om er op uit te kunnen. Bij terugkomst, toch wel wat vermoeid, moet het karretje weer de berging in en ik weer de trap op. Dat gaat niet vaker dan 2, hooguit 3 keer per week.

En in de praktijk ga ik zelfs nog wat minder vaak op stap. Want als er in een week een ander uitje gepland is, een verjaardag, een autoritje, of wat dan ook, dan moet ik dat van die 2 à 3 keer aftrekken. Dorpsgenoten die zich afvragen waarom ik nog niet bij ze op bezoek ben geweest moeten dus nog even geduld hebben.

Desalniettemin heb ik sinds half januari elke week wel een keer, met de scootmobiel, door het dorp en omgeving gereden. Ik ben op bezoek geweest bij mijn ouders, bij de vereniging waar ik jaren actief lid was en bij de fysiotherapeut. Ik heb door de polder getoerd en door het Baarnse bos.

Ik heb boodschappen gedaan bij de supermarkt, de slijter, de elektronicawinkel en de kantoorboekhandel. Dingen die ik al jaren niet meer zelfstandig kon. Vooral de supermarkt was relaxed, omdat ik daar met mijn voertuigje naar binnen kon. Iets wat ik bij de slijter, met al zijn kostelijke glaswerk, niet aan durfde.

En hij rijdt prima. Zelfs met de handrem erop, zoals ik laatst merkte, toen ik langzaam de Lazarusberg optufte. Hij rijdt wel wat zwaar, dacht ik nog, maar dat dat aan die rem lag merkte ik pas toen ik achteruit inparkeerde op de hoofdstraat.

Ook ongelijk of modderig terrein is geen probleem. Het is een vrij klein model, met bescheiden wieltjes, maar in het park of het bos staat hij zijn mannetje. Alleen het, op topsnelheid, over een slecht gelegd fietspad hobbelen is niet aan te raden. De scootmobiel doet het zonder protesteren, maar de berijder wordt wel heftig door elkaar geklutst.

Het is ook zaak om je goed, winddicht, aan te kleden, zolang het weer nog aan de koude kant is. Op een fiets of lopen wordt je warm door de lichamelijke inspanning die je levert. Dat is op een scootmobiel natuurlijk niet zo. Ook is het oppassen bij onoverzichtelijke verkeerssituaties. Je zit laag, ziet dus niet alles en wordt ook makkelijk over het hoofd gezien.

En ik heb ontdekt dat je met een andere mentale instelling op weg moet gaan dan vroeger, toen het nog met de fiets kon. Toen was over straat rijden vooral een zaak van zo snel mogelijk op de plaats van bestemming zien te komen.

Met een scootmobiel is dat van ondergeschikt belang. Je moet gewoon genieten, net als tijdens een vaartochtje of een ontspannen wandeling. Het gaat niet om alleen de bestemming, maar zeker ook om het reizen zelf...!

Kijk hier voor foto's van De Stripman op zijn scootmobiel




De Strip: Dit deel van het Stripmannen-vervolgverhaal is gemaakt door Jan de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1deel 2 en deel 4 van dit verhaal. Lees ook de vorige hoofdstukken De Wind - Snuf de Hond - Muzikale Droom - Theo en Francien - Motorfietsen en Sportwagens - De Klaveet - Hot City - en Teringhond

Wordt vervolgd...

Klik op de strip voor een grotere weergave... 

 
 

vrijdag 1 april 2011

Het nieuwe kwartaal begint bij de Volkskrant op 2 april



Okee, het is maar één dagje later, er zijn ergere dingen op de wereld. Maar toch is het gek.

Onlangs zette ik mijn reguliere abonnement op de Volkskrant om in een zaterdag + internet-abonnement. De verandering zou ingaan met ingang van het nieuwe kwartaal.

Afgelopen week ontving ik een bevestigingsbrief, met daarin mijn abonneenummer, dat ik nodig zou hebben om in te kunnen loggen op de internetkrant. Nou lees ik wel vaker de krant online en met inloggen heb ik al jaren geen nummer in hoeven voeren. Ik legde de brief dus terzijde.

Vanochtend was het dan zover. Geen krant meer in de brievenbus, dus op naar de website. Ik had per mail de aankondiging ontvangen dat 'mijn online krant voor me klaar stond'. Maar dat was buiten de ondoorgrondelijke redeneringen van de Volkskrant gerekend.

Ik kon niet inloggen ! Mijn abonneenummer was buiten gebruik, stond er in het scherm. Na wat vruchteloos zoeken op de website las ik de brief nog eens goed door. Volgens mij deed ik alles goed. Dan maar naar klantenservice bellen.

Daar had de mevrouw aan de telefoon het snel gevonden. 'Uw abonnement gaat morgen in, meneer. Bij het verschijnen van de eerste papieren zaterdagkrant.'

Ik geloofde mijn oren niet. En vroeg om opheldering. Ik had toch een zaterdag + internet-abonnement genomen ? Dat zou toch ingaan bij het begin van het nieuwe kwartaal ? Ja, maar pas na het verschijnen van de eerste zaterdagkrant.

Hoe verzinnen ze het ? Ik vroeg nog even door. Dus ik mis nu een dag de krant ? Maar als de eerste krant op de 7e verschijnt mis je hem dus een hele week ? En wat het nog gekker maakt: gisteren kon ik nog inloggen en nu heeft iemand bij de krant dus de moeite genomen om mijn abonneenummer uit te schakelen, zodat het morgen weer moet worden ingeschakeld ?

Dat klopt. De mevrouw verontschuldigde zich. Ze had het ook niet zelf bedacht. Maar dat waren inderdaad de regels. Ik hing verbijsterd op. We hebben al wat gekke dingen meegemaakt met de Volkskrant, maar ze blijven me verrassen.

Conclusie: De Volkskrant biedt digitale diensten aan, maar denkt nog in papier...