Het is alweer een week of vier geleden dat ik voor het laatst iets schreef over de planten en dieren op ons balkon. Het is inmiddels zomer, hoewel je dat aan het weer pas de afgelopen week kon merken. Je hoort wel eens zeggen dat het in de zomer rustiger wordt buiten.
De meeste vogels zijn klaar met broeden, de jongen zijn uitgevlogen. Er hoeft geen territorium meer verdedigd te worden, dus wordt er minder gezongen en de volwassen vogels nemen het er van. Ze gaan ook in de rui, krijgen een nieuw verenkleed en dan houden ze zich rustig.
Maar de jonge vogels doen daar niet aan mee. Die zijn druk bezig de wereld te ontdekken en als je een beetje vogelvoer neerlegt, of ophangt, zul je genoeg drukte zien in je tuin, of op balkon. Bij ons wemelt het nog van de jonge mezen, bijvoorbeeld. Koolmezen vooral.
Ik schreef eerder dat het pimpelmezenbroedsel in ons nestkastje mislukt was en dat ik weinig jonge pimpels zag. Maar gelukkig lijken die, kleinere neefjes van de koolmees, bezig aan een inhaalslag. Vogels broeden niet allemaal tegelijk en op hetzelfde moment. Je hebt mezen die vroeg beginnen, andere paartjes starten wat later. De latere pimpelmezen lijken dit jaar meer succes te hebben gehad.
Jonge pimpelmezen zien er schattig uit. Ik aarzel een beetje om het zo te omschrijven, maar het is niet anders. Ze zijn minder fel gekleurd dan hun ouders. Geen blauwe kruinveertjes en geen helderwitte wangen. Maar alles in zachte, groene en gele tinten. Je vraagt je af hoe zulke lieve vogeltjes het redden, tegenover hun grotere concurrenten, de koolmezen.
Dat is vrij simpel, ze zijn gewoon brutaler en agressiever. Het lieve uiterlijk is maar schijn. Een jonge pimpelmees ziet er helemaal geen probleem in om bovenop een, grotere, jonge koolmees te springen, om bij een lekkere pinda te komen.
En als ik voor het raam ga staan trekken ze zich daar helemaal niets van aan. Grotere vogels, zoals kauwtjes, duiven, of de tamelijk schuwe spechten, vliegen dan direct weg. Zelfs als ik de balkondeur open doe zijn het de mezen die het laatst vertrekken. En dan kijken ze er ook nog verontwaardigd bij, alsof ze zeggen willen: Wat kom jij doen ?
Ondertussen zijn onze balkonplanten mooi in bloei aan het komen. Ik had het aantal bloempotten een beetje geminderd, in verband met de onderhoudswerkzaamheden, maar omdat daar geen eind aan lijkt te komen, heb ik dit jaar wat nieuwe potten en bakken gekocht. Wel allemaal van kunststof, zodat ze wat makkelijker te verplaatsen zijn.
In totaal staan er, op voor- en achterbalkon, 17 bloempotten en -bakken. In grootte oplopend, van 10 cm doorsnee, tot 60 cm. De meeste zijn begonnen met een plant die we kochten of cadeau kregen. Als ik iets nieuws koop hoop ik altijd dat de insecten er blij mee zijn, wat meestal tegenvalt. De enige echte hits zijn de lobelia's en de dropplant, waar altijd zweefvliegen, hommels en wilde bijen op af komen.
Gelukkig helpt de natuur, als je haar de kans geeft, tenminste. Ik had me voorgenomen om niet te mopperen vandaag, maar het was weer met de nodige ergernis en onbegrip, dat we de gemeentelijke onderhoudsploegen door het openbare groen zagen gaan, in de afgelopen weken.
Mooi bloeiende grasvelden en wegbermen werden platgemaaid. In bloemperken die, volgens diezelfde gemeente, aangelegd waren voor het bevorderen van de biodiversiteit werden geschoffeld en gewied. Het is allemaal behoorlijk achterlijk.
Maar komaan, niet mopperen. Op ons eigen balkon kun je zien wat er gebeurt, als je de boel een beetje zijn gang laat gaan. Dan komen er vanzelf allerlei planten groeien, waar de insecten dol op zijn. Bijvoorbeeld paardenbloem, klaver, hoornbloem, robertskruid, duizendblad, schijnaardbei, havikskruid, boterbloem, braam, boswilg en berk.
En dat naast de eerder genoemde lobelia's, de fuchsia's, margrieten, asters, roos, lavendel, dropplant, blauwe bes, muurpeper, parelkruid, mosterd, boekweit, bolderik en wilde bertram die ik er zelf neergezet of gezaaid heb. En dan vergeet ik er waarschijnlijk nog een paar. Het enige tuinieren dat ik doe is, af en toe, wat grassprieten uittrekken en één keer per jaar de uitgebloeide stengels verwijderen.
Aanvankelijk leek het, dit voorjaar, alsof het allemaal voor niets was. Er was geen vlieg, bij, of ander insect te zien. Maar dat is de afgelopen weken een heel stuk beter geworden. Vooral veel leuke zweefvliegen, ik telde zeker drie verschillende soorten, wat wilde bijtjes, hommels en een enkele vlinder kwamen al langs. Ze moeten ook wel, want de gemeente heeft weer veel weggemaaid.
Maar goed... niet mopperen ! Genieten !
Van de balkonvogels heb ik een filmpje gemaakt – met zelfgemaakte muziek – dat te zien is op YouTube . De insecten heb ik, voor een deel, gefotografeerd, maar daarvoor moet je me opzoeken op Facebook of Instagram.
Over het achterlijke groenonderhoud schreef ik een brief naar de plaatselijke krant, die te lezen is op de website. Dat werkt soms beter dan klagen bij de gemeente.
5 opmerkingen:
Voor in de aanhef bij je brief aan de gemeente, achter 'Betreft:' Het is allemaal behoorlijk achterlijk.
Alles moet netjes en de honingbij mag een schare aan fans gewonnen hebben die enge zweefvliegen die zoveel op wespen lijken moeten daarvoor nog hard werken. Ze kunnen die minicry beter laten schieten.
Deze week stond er een op ooghoogte midden boven een smal pad waar ik over ging. Het was net alsof hij/zij/hun zij: "durf er maar eens langs te komen flapoor".
@martin - Van brieven naar de gemeente heb ik wel even mijn buik vol.
Maar het is grappig hoe we menselijke gevoelens en gedachten toebedelen aan dieren. Ik maak me daar ook regelmatig schuldig aan.
Daarnet zat er nog een houtduif te douchen, in de regen, op de balkonrand. Even de vleugel omhoog om ook daaronder te kunnen wassen... Heerlijk !
zij is zei
Een brutale pimpelmees heeft de halve wereld. Volgens mij moet je je brieven eens richten aan het hoofd groenbeheer van de gemeente. Hoe specifieker de persoon hoe beter.
@zelfstandig journalist - Ik heb al een paar keer geschreven, gemaild en getelefoneerd met een meneer van het groenbeheer. Ik heb al eens geschreven en gesproken met een wethouder. Dat haalde allemaal wel iets uit, maar het beweegt maar heel langzaam de goede kant op.
Het meeste succes had ik nog, vlak na de laatste gemeenteraadsverkiezingen, met een brief naar een paar net gekozen raadsleden. Toen bleek er ineens wel iets mogelijk.
Het wachten is misschien dus op de volgende verkiezingen.
Maar ik heb nu al het gevoel dat ik tegen de (ambtelijke) windmolens aan het vechten ben. En ik heb veel leukere hobbies. Dus ik stel mijn volgende offensief sowieso nog even uit.
Een reactie posten