Stel je voor dat je gekozen wordt voor een baan waarin je echt iets kunt betekenen voor de mensheid en je maatregelen zou kunnen nemen waar de hele wereld voordeel bij heeft. Zou je dan toch gaan voor je eigen kleine belangen, en die van je vrienden en de bedrijven die je gesteund hebben, om die baan te krijgen ? Zou je kiezen voor de korte termijn voordelen, van je eigen kleine groepje, ten koste van de hele mensheid ?
Sommige mensen zouden dat inderdaad doen. Sterker nog: ze doen het ! Maar het gekste is dat grote delen van de mensheid, in landen waar democratisch beslist wordt over wie de leiding krijgt, kiezen voor politici die voornamelijk het eigen belang zeggen te gaan dienen.
In plaats van beleid waar iedereen, de hele wereldbevolking, beter van zou worden, kiezen ze voor het afsluiten van grenzen, het terugdraaien van klimaatmaatregelen, het uitsluiten van bevolkingsgroepen, het wegsturen van vluchtelingen, het beperken van de vrijheden en rechten enzovoort. Maar ja, dat is democratie. Als de meerderheid domme dingen wil doen, dan doen we domme dingen.
Is democratie dan wel het beste systeem ? We zijn allemaal opgevoed met het idee dat alleen democratie een eerlijke en verstandige vorm van besturen is. Maar wat als de meerderheid van de kiezers achter de verkeerde leiders aanloopt ? De politici van het eigen belang en de korte termijn.
Jullie begrijpen dat ik een tikje vertwijfeld ben. Maar dat hindert niets, de Stripmannen gaan gewoon door met stripjes maken, ook al gaat de wereld ten onder. Aan ons zal het niet gelegen hebben, wij doen onze plicht en sluiten niemand uit.
De Geheimzinnige Hulpman en ik, wij kennen elkaar al zo'n 20 jaar. We werden aan elkaar voorgesteld door een gemeenschappelijke vriend, die wist dat we alle twee strips tekenden. Het bleek meteen te klikken en al snel stuurde ik niet alleen mijn eigen stripjes de digitale wereld in, maar ook die van de Hulpman.
Een van de allereerste tekeningen die hij me stuurde geeft meteen de verhoudingen weer:
En ik moet zeggen dat de Hulpman inderdaad voor me klaar heeft gestaan. Hij leverde zijn tekeningen en vriendschap altijd zonder dralen en tekent sneller dan zijn schaduw. Nou ja, in ieder geval sneller dan ik. Dus ik was maar wat blij dat ik mijn wekelijkse verhaaltjes ook vergezeld kon laten gaan van zijn tekenwerk en niet alleen van mijn geploeter.
In 2010 kwamen we op het idee om niet langer ieder onze eigen stripjes te maken, maar een gezamenlijk verhaal te starten. We zouden zelf, als de Stripmannetjes, de hoofdrollen gaan spelen en om de beurt delen van het verhaal gaan tekenen en bedenken. We hadden zoiets al eens eerder geprobeerd, met een paar vrienden, maar die pogingen – eerst een geschreven verhaal, daarna een getekende strip – waren hopeloos vastgelopen.
Dat had met onze Stripmannetjes-saga ook gemakkelijk kunnen gebeuren. In het begin maakten we echt een, min of meer, samenhangend verhaal, waarbij we het vervolg soms midden in een aflevering aan de ander overlieten. Later gingen we wat meer onze eigen gang en introduceerden we bijfiguren en verhaallijnen, die soms alleen door de Hulpman gebruikt en gevolgd werden, soms alleen door mij.
We lieten elkaar daar helemaal vrij in en dat bleek goed te werken. Zo goed dat we inmiddels aan de 700ste Stripmannenstrip toe zijn. Het leek mij een leuk idee om daar weer een gezamenlijke strip van te maken, waarbij we voor elke aflevering ieder een paar plaatjes zouden maken.
Het eerste resultaat zien jullie bij dit verhaal. Wees niet bang, we gaan dit geen jaren volhouden. Na een bescheiden aantal afleveringen zullen we de normale dienstregeling weer hervatten. Maar voor de gelegenheid is het best leuk en schaadt het de mensheid niet.
Jan de Stripman
Ps. van de Hulpman:
Lieve lezers,
Zoals jullie weten, en zoals de Stripman mij ook verteld heeft, is het vandaag de dag levensgevaarlijk om je in het daglicht, en zeker om je buitenshuis te begeven.
Gelukkig mag ik al sinds jaren van de Stripman in een kelder onder zijn huis wonen, waar ik bij het schaarse licht van een peertje zit te tekenen. Om de tijd door te komen natuurlijk, maar ook om jullie te vermaken, jullie zitten immers in hetzelfde schuitje!
Het is maar goed dat de Stripman een beschermpak heeft, zodat hij af en toe, heel dapper, wat eten kan halen. Waar zouden we zonder hem zijn? Hij houdt ook in de gaten of de situatie verandert, fijn! Op zo iemand kun je vertrouwen!
Laten we met elkaar volhouden in deze moeilijke tijd. De Stripman doet wat hij kan; daarom blijft ook de Hulpman zijn aandeel leveren!
Wim de Geheimzinnige Hulpman