De samenwerking is ontstaan in 1994. Ik was toen redacteur van de Artishockberichten, het maandblad van onze culturele dorpsvereniging. Het was gebruikelijk dat de redactie voor elke aflevering een stukje schreef, meestal over de verenigingsactiviteiten.
Ik was het na een paar jaar zat om over weer een mooie film, een prachtige tentoonstelling, of een fantastisch concert te schrijven en zocht naar nieuwe onderwerpen. Daar komt ook de naam Mejander vandaan, die bedacht mijn toenmalige zwager Bas, die meehielp met het maken van het Arishockblad. Mijn verhaaltjes gingen alle kanten op, vandaar.
Nadat ik een stukje had geschreven over paleis Soestdijk, waar toen de koninklijke familie nog woonde, zag ik bij toeval in het VVV-kantoor een ansichtkaart met een tekening van het paleis hangen. Die paste er heel mooi bij, vond ik. De maker bleek Gerard te zijn en die kende ik wel, want hij was lid van Artishock.
Zo is een samenwerking ontstaan die al 25 jaar stand houdt. Bij de eerste paar verhaaltjes had Gerard toevallig al een geschikt plaatje, in de vorm van een antieke, of zelfgemaakte, ansichtkaart. Maar voor de volgende maakte hij een tekening en na een tijdje gingen we ook samen op verkenning. Zo maakten we onder meer reizen langs de Langbroeker Wetering en de Vecht, door het Groene Hart en – een nog onvoltooide – tocht langs de kust van de Zuiderzee.
In de loop der jaren heb ik leuke reacties gehad op onze Mejanderverhalen. Mensen kwamen met boeken aandragen en er was zelfs iemand die vroeg of we niet iets over zijn huis konden schrijven. Hij woonde heel mooi, in de binnenstad van Amersfoort.
Ik was inmiddels al lang geen redacteur van de Artishockberichten meer, maar mijn opvolger vond onze verhalen leuk en zo konden we zorgeloos doorschrijven en tekenen. Tot vorig jaar een nieuwe redacteur me belde met de vraag of hij eens kon komen praten.
Ik zag de bui al hangen en nodigde Gerard ook uit voor het gesprek. Het kwam er op neer dat het bestuur van de Vereniging vond dat er op het maandblad bezuinigd moest worden en voor ons verhaal was eigenlijk geen plaats meer. We vonden dat jammer, natuurlijk, maar we deden er niet moeilijk over. Als we niet meer gewenst waren hield het gewoon op.
Achteraf hoorden we dat een Artishocker van het eerste uur, naar aanleiding van onze verdwijning uit het maandblad, zijn lidmaatschap opgezegd had. Dat vonden we wel mooi, natuurlijk. Maar we hadden ons toch al voorgenomen om onze gezamenlijke activiteiten niet zomaar te staken.
Ik had al jaren eerder een Mejanderblog aangemaakt, zodat onze verhalen ook online beschikbaar waren. Nu namen we ons voor om aan een boek te gaan werken. Het zal nog wel even duren voor dat er is, maar om vast wat nieuw publiek te kweken heb ik afgelopen week een Facebook-pagina gemaakt.
Het Mejanderverhaal is nog lang niet af. Dus wie ons wil blijven volgen kan dat en als het boek er is dan zullen jullie ervan horen !
Lees de verhalen, of bekijk de tekeningen, op het Mejanderblog of bezoek de Facebook-pagina
Gerard Kuit heeft ook een eigenwebsite.
De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van dit verhaal.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
3 opmerkingen:
Ik heb je Mejanderblog eerlijk gezegd nooit gevolgd. Zal het eens in de gaten houden, maar ik beloof niets.
@zelfstandig journalist - Geeft niets, je kunt niet alles bijhouden. Doe ik ook niet...;o)
Ik kan de blogs als trouwe volger aanbevelen. Altijd een fesst der herkenning en een aanleiding tot bescheidenheid, want er staat altijd zoveel in wat ik nog niet weet.
Een reactie posten