Best een mooie beginzin, maar er ontbreekt iets aan. Je zegt niet: 'Ik fietste op witte schoenen'. En 'met witte schoenen aan' lijkt minder mooi. Waar aan ? Aan mijn voeten, natuurlijk. Hoewel 'met witte schoenen in mijn hand' zou ook kunnen.
Is er iets bijzonders aan fietsen met witte schoenen ? Nou, heden ten dage niet. Het viel me op dat de meeste wielrenners in de Tour de France witte schoenen hebben. Maar vroeger waren wielrenschoenen zwart. Kijk maar naar oude foto's van Eddy Merckx en Joop Zoetemelk, die hadden zwarte schoenen.
Een jaar of wat geleden keek ik met kleine D naar het WK voetballen. De spelers droegen schoenen in alle kleuren van de regenboog. Geel, roze, blauw, rood, paars. 'Vroeger', zei ik, 'waren voetbalschoenen zwart, met een witte streep.'
Zo had ik zelf, in de jaren '60, gevoetbald. Met zwarte schoenen van het merk Quick en later op Puma's. Niks rare snoepgoedkleurtjes. Het zou ook best kunnen dat die Quick schoenen eerst van mijn oudere broer waren geweest. En dat ik proppen papier in neuzen deed zodat ze beter pasten.
Het is niet dat ik gefixeerd ben op schoenen, hoor. Ik loop al 20 jaar op hetzelfde paar zwarte sportschoenen, ooit gekocht in de uitverkoop. Ik ken mensen die 6 of 10 paar schoenen hebben, soms zelfs meer dan 20 ! Maar ik had er lange tijd maar 1, die zwarte. Inmiddels heb ik er een paar moonboots bij, voor op de scootmobiel, als het koud weer is.
Ik heb ook een paar sandalen, die ik het hele jaar door draag, in huis. En als het heel warm weer is ook wel eens buiten. Van grote D, hij is flink gegroeid inmiddels, kreeg ik een paar jaar geleden een paar blitse blauwe schoenen, die hij te klein gekocht had. Maar omdat ik, vanwege mijn wankele conditie, zo weinig loop raken die maar niet ingelopen.
Ooit droeg ik dus witte schoenen bij het fietsen. Ik was een jaar of 20, denk ik, toen ik een racefiets kocht. Ik had toen een vriend, die ook Jan heette, waarmee ik tochten maakte. Wij hadden geen speciale fietskleding, dat vonden we maar aanstellerij. Mannen in koersbroeken en fietsshirts lachten we uit. 'Outfitters !', vonden we.
Maar na verloop van tijd moest ik vaststellen dat lange afstanden fietsen, op gewone gympen, niet comfortabel was. Ik ontdekte dat de ideale fietsschoen een alternatief modelletje was, van het merk Roots. Ik had rond die tijd een wit paar aangeschaft, gewoon om op te lopen. Nou ja, gewoon...
Roots waren ongewone schoenen. Ze waren ontworpen met het idee dat de menselijke voet, op een zachte ondergrond, het meeste wegzakt bij de hiel. Dus de hak was zeer laag. Naar de tenen toe werd de zool dikker. Daar moest je even aan wennen, bij het lopen. Maar voor op de fiets waren ze geweldig. Dat dikke deel zorgde ervoor dat de pedaal nooit pijnlijk in je voet drukte.
Toen fietste de serieuze wielrenner met zwarte schoenen, waarin een metalen plaatje verwerkt was, om de druk van de pedalen op te vangen. Op racefietsen zaten toen nog 'toe clips', natuurlijk. Een soort metalen beugeltjes, bijna stijgijzers, die de voet vast op de pedaal hielden. Inmiddels is dat vervangen door een kliksysteem. Plaatjes onder de schoenen klikken in de pedalen.
Mooi. Maar als je van de fiets stapt ben je, op die moeilijk lopende schoenen, direct te herkennen als iemand die pretendeert een wielrenner te zijn. Daar had ik op mijn roots geen last van. Verder gewoon een afgeknipte spijkerbroek en een t-shirt. Niks geen pretenties.
Later ben ik wel overstag gegaan wat betreft broek en shirt. Zo'n fietsbroek met zeemleren kruis is toch wel erg comfortabel. En een shirt met een paar zakken op de rug is best handig. Dan hoef je niet telkens te stoppen om iets eetbaars uit je fietstas te halen. Maar de witte roots bleven, daar kon geen officiële fietsschoen tegenop.
Tegenwoordig fiets ik niet meer, maar toen was ik een trendsetter. Nu fietsen ze allemaal met witte schoenen... aan... hun voeten...
Ps: De strepen zien er anders uit dan ik me herinner, maar Quick voetbalschoenen worden nog steeds gemaakt. In zwart en blauw.
Van Roots vond ik wel een Facebookpagina, met de originele modellen, maar op een website kan ik die niet vinden. De laatste mededeling op de pagina dateert van 2015: 'De webshop is gesloten. Laatste paren in maat 37 en 41 nog op voorraad. Aanvragen per mail naar rootsschoenen@gmail.com'
5 opmerkingen:
Geen klikpedalen, geen witte of zwarte schoenen, geen wielershirt, geen zeemlerenbroek. Gewoon een korte broek en een hempie, golfpetje op mijn hoofd (die waren goedkoop en het gaat om een tegen de zon bedekt hoofd en om de juiste klep) en Birkenstock instapsandalen, die gaan zo 'n 24.000 km mee (dat is twee jaar). Lopen doe ik nauwelijks, dus daar slijten ze niet van.
Ik fiets half zo hard als de world tourrenner, maar vaak net zo ver. Dus dubbel zo lang en heb daarbij een mandje vol eten voorop, twee bidons (met als het warm is wat zout en suiker er in), eet een pot Skyrt (weinig vet, veel eitwit) en zag gisteren de heide bij Soestduinen weer bloeien.
(Je hebt inmiddels nog meer kleuren schoenen, maar blijkbaar wordt het pas echt interessant als iemand een witte fietsbroek aantrekt.)
@martin - Het wordt tijd dat jij je eens aanpast aan de heersende trend. Terug naar de jaren '80 met witte roots !
(Maar zonder gekheid: In de Tour vrijwel allemaal op witte schoenen, hoor...;o)
Wat voor kleur haar hebben wielrenners tegenwoordig? Spelers van het Nederlands elftal schijnen daar nogal mee te experimenteren. Voor de rest geen commentaar. Weet niets van fietsen en het interesseert me ook niet. Ik loop wel.
@zelfstandig journalist - Wielrenners dragen tegenwoordig een helm, dus het haar is meestal niet zichtbaar. Er zijn er een paar met lange lokken, maar die verven het niet in wilde kleuren.
Heerlijke schoenen, die Roots. Ik heb er veel op gelopen in de jaren 70 en 80. Helaas bestaat het merk niet meer, althans ik kan geen Roots meer vinden.
Een reactie posten