In huis was het op dat moment ook ruim 30 graden, maar de volgende ochtend leek het toch lekker afgekoeld. De thermometer in de slaapkamer wees 29 graden aan. Iets koeler inderdaad. Maar toch: je went er aan. Als het nog een paar weken meer dan 30 graden zou zijn, dan hadden we het nergens meer over.
Ondertussen was het prima weer om onderuit te liggen en naar de Tour de France te kijken. Tot heel veel anders was ik niet in staat, ja, over wielrennen lezen, dat ging ook nog wel. Mijn voorspelling dat een Colombiaan de ronde zou gaan winnen – ik heb het echt gezegd, kijk maar hier – gaat uitkomen. Alleen is het een andere Colombiaan geworden dan ik dacht.
Het was een mooie Tour, maar de gehoopte, dramatische ontknoping is uitgebleven. Het was meer een langzame verschuiving. Bijna letterlijk, gezien de modderstromen die de laatste Alpenetappes teisterden. Geletruidrager Alaphilippe ging gestaag ten onder, zonder dat er sprake was van een vernietigende aanval, van één van zijn concurrenten.
De jonge Colombiaan Bernal had aan één sprintje naar een bergtop genoeg om de ronde te winnen. Dat weten jullie allemaal al en als je het nog niet wist kan het je waarschijnlijk geen biet schelen. Maar voor wie van wielrennen en lezen houdt heb ik nog wel een aanrader: lees de boeken van Benjo Maso.
Als je de grote wielerlegenden wil herbeleven, de heroïsche strijd tussen Coppi en Bartali, de ongelofelijke voorvallen uit de beginjaren van de Tour, dan is 'Het Zweet Der Goden' een aanrader. Maso praat niet klakkeloos eerdere berichten na, maar ontzenuwt die vaker. Hij laat zien hoe allesoverheersend de krantenberichten ooit waren en hoe die het beeld van de wedstrijd vervormden.
Er waren in de beginjaren nog geen live-beelden, of radioverslagen, de volgers waren aangewezen op geschreven verhalen in kranten, die de sensatie er dik bovenop legden, omdat dat de verkoop stimuleerde.
Hij beschrijft hoe dopinggebruik aanvankelijk geaccepteerd werd en daarna nog lang oogluikend werd toegestaan. De grote kampioenen van de jaren '60 en '70 werden allemaal meermalen op doping betrapt. Daar heeft nu niemand het meer over, het blijven helden, terwijl dopingzondaars van nu jaren geschorst worden.
In een ander boek, 'Nederland Heeft De Gele Trui', beschrijft Maso de opkomst van het professionele wielrennen in ons land. Dat is een soms hilarisch verhaal, dat van valpartijen, miskleunen, tegenwerking, bedrog en omkoping aan elkaar hangt. Het heeft lang geduurd voor er überhaupt sprake was van wielerwedstrijden, op de openbare weg in Nederland, omdat de overheid die aanvankelijk verbood. Ze werden te gevaarlijk geacht en de christelijke politieke partijen vonden ze in strijd met de goede zeden.
Het duurde tot begin jaren '50 voor de Nederlanders een rol van betekenis konden spelen in de Tour de France. Toen bestond de ronde al een halve eeuw. We hadden dus heel wat in te halen. Voor wie dan nog niet genoeg gelezen heeft: van 'Nederland Heeft De Gele Trui' is onlangs een tweede deel verschenen, 'Nederland Heeft Weer De Gele Trui', waarin Maso het Nederlandse wielrennen van de jaren '60 tot '80 beschrijft.
Buiten is het wat afgekoeld, binnen blijft de warmte nog hangen. Vanavond de laatste Tour Etappe. Het gaat nergens meer om, behalve dan de eindsprint. Maar mijn boek heb ik nog niet uit, dus terwijl de renners elkaar feliciteren en champagne drinken, lees ik over het tumultueuze verleden.
De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal.
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
9 opmerkingen:
Na vandaag zijn we goddank weer 49 weken verlost van de Tour de France. Maar ik heb alvast een ander blogonderwerp voor je, zes weken lang: Zomergasten :-).
@Zelfstandig Journalist Antwerpen Maar u vergeet de Vuelta, die nog moet komen. Ook een grote ronde met grote namen en veel spektakel. Ik zie er al vast naar uit.
Het was overigens wel een andere tour dan voorgaande jaren. Vooral omdat de hegemonie van Sky ontbrak. Ik ben bang dat nu met Bernal weer een saaie Ineos periode gaat aanbreken. Hopelijk gaat Dumoulin Jumbo-visma versterken, dan kunnen die goed tegengas geven. En Movistar moet dringend vernieuwen.
Ben benieuwd hoe de toekomst er uit gaat zien, qua wielersport dan.
@zelfstandig journalist - Zomergasten ? Daar heb ik vroeger wel naar gekeken, in de jaren dat Freek de Jonge gastheer was, of Adriaan van Dis. Maar als ik het rijtje presentatoren bij Wikipedia zo bekijk ben ik bij Joost Zwagerman al al zo'n beetje afgehaakt. Dat was in 1999.
Nooit het idee gehad dat ik veel miste...
@herman - Dat ik de Vuelta niet noem betekent niet dat hem vergeet...;o)
Ik kijk al reikhalzend uit naar die ronde en de terugkeer van Dumoulin !
En ik durfde Bernal neit te noemen, omdat alle deskundigen zeiden, maar nee hij wordt het toch niet, want pas 22 jaar.
Overigens als iemand vernietigend op kop gaat rijden zoals Laurens De Plus dan vind ik at toch wel heel mooi en als dan een oude Italiaan en een nog oudere Spanjaard op één en twee, zo 'n rit winnen dan geniet ik toch wel van dat uur klimmen. Waarschijnlijk was het zonder modderstromen niet spannender geweest, alleen wel langer.
Het viel Michel en José van de Belgische publieke omroep tegen dat de het jaar daarvoor zo mooi aanvallende Kruijswijk niet aanviel. Gaan voor een goede einduitslag betekent controleren of dat nu door Sky, Ineos of volgend jaar een topzwaar Jumbo gebeurt. Doe mij maar wat de Belgen met het Franse woord Baroudeur aanduiden. Hoop dat Alaphillip volgend jaar weer gewoon de Zwerver uit mag hangen. En hoop dat Wout en Steven naast Roglic en Dumoulin hun dagen mogen uitkiezen (hoop tegen beter weten in, want in etappewinsten is met Groenewegen al voorzien). Voor je het weet willen ze allemaal in de feestvreugde delen.
Het was genieten dit jaar en een mooie winnar van pas 22 jaar. Jammer dat Pinot een spiertje scheurde, het waren niet de beestachtige versnellingen, maar een stuur in een spier die hem nekten, of Steven met hem in de Tour ook zijn derde plaats had bereikt wie zou het durven zeggen.
@Martin - Ik had eigenlijk Quintana getipt als winnaar, maar dat is ietsje tegengevallen. Gelukkig voor Colombia dat Bernal meeviel...;o)
Jan dat wist ik nog wel, ik reageerde toen al met: jij durft. Want zo goed deed de kleine Colombiaan het de laatste tijd niet. Hij blijkt een grote schare fans te hebben, waarvan jij er een bent.
@Herman: het verschil is dat je niet drie weken lang geconfronteerd wordt met Radio de Vuelta en dat elke valpartij en verkoudheidje tot 20 keer toe geanalyseerd wordt, zoals in de Tour de France.
Johan ik kan daar wel inkomen. Zelfs ik had het gisteren wel gehad met De Rebus, touristique, Karl, Sven, Michel, Maarten Vangramberen, Danny, Dione en zelfs van José. Het enorme geouwehoer en de veralgemeniseringen en het ophemelen van de Nederlandse of juist de Belgische wielrenners alsof ze slechts door verkeerd beleid niet aan het eind gewonnen hebben. Maar ook ik kijk straks weeer lekekr rustig naar de volgende wedstrijden.
Een reactie posten