Het lieflijk geruis van boren en frezen

Vrijdagochtend om 7:30 werden we gewekt door het lieflijke gedruis van boren en frezen. Het zijn vriendelijke jongens, die werklieden, ze lachen en zwaaien je toe vanaf de steiger. Maar, mensen, wat maken ze een kolere herrie.

De zijmuur van onze flat wordt gerenoveerd, wij wonen in een hoekhuis, dus het is onze buitenmuur. Een half jaartje geleden kregen we een brief van de verhuurder dat de muur geïsoleerd zou gaan worden. Prima, natuurlijk, dat scheelt in de warmte en de stookkosten.

Op de afgesproken datum zagen we een busje stoppen, een paar jongemannen uitstappen en wat spullen uitladen. Ze keken eens naar de gevel, praatten wat met de benedenbuurvrouw, pakten hun spullen weer in en vertrokken. Wij zagen het vanaf driehoog gade en vroegen ons af wat er aan de hand zou zijn.

Vervolgens gebeurde er een tijd lang niets. Na een aantal dagen sprak mijn vrouw de benedenbuurvrouw en die zei dat er iets was met het bloemperk, of iets ander vaags, waardoor de isoleermannen niet aan de slag konden.

Ondertussen werd de flat naast de onze in de steigers gezet. Daar was ook een bloemperk, met bomen zelfs, maar dat was blijkbaar geen bezwaar. Er werd nieuwe dakbedekking aangebracht en de zijmuur werd onder handen genomen.

Toen die werkzaamheden bijna klaar waren was er ineens ook activiteit bij onze muur. Op de begane grond was in ieder geval het geratel van elektrisch gereedschap te horen. Kort daarop, de steiger aan de overkant was net afgebroken, werd er bij ons een opgebouwd.

De daaropvolgende dagen zaten we in een rode gloed, de steiger was voorzien van veiligheidsnetten in die kleur, te wachten op wat er komen zou. Dat bleken eerst boorwerkzaamheden te zijn.

Aangezien we van de verhuurder niets hoorden spraken we de man met de boormachine maar eens aan. Vriendelijke vent, die uitlegde dat er muurankers aangebracht zouden worden, om binnen- en buitenmuur aan elkaar vast te maken.

Daarna zouden er, de volgende ochtend al, nieuwe regenpijpen worden gemonteerd. Vervolgens zouden de voegen in het metselwerk weg gefreesd worden, waarna er geïsoleerd en opnieuw gevoegd zou worden. Alles bij elkaar waren ze zeker twee weken bezig. Zei hij.

Heel mooi, natuurlijk. Maar ik had daar toch wel graag wat informatie over willen hebben krijgen van onze verhuurder. Dus ik stuurde een mailtje. Zouden ze misschien kunnen zeggen wat er allemaal ging gebeuren en wat, zo'n beetje, de planning zou zijn. Na een dag kreeg ik een vriendelijk antwoord terug.

Nou moet ik even uitleggen hoe de situatie in onze flat is. Wij en nog een klein aantal volhouders huren onze woning, maar de meerderheid van de appartementen is verkocht. De bewoners hebben zich verenigd in een Vereniging Van Eigenaren (VVE) en de verhuurder heeft het onderhoud van het hele blok in beheer gegeven van die VVE.

Dus mijn mail was van de verhuurder doorgestuurd naar de VVE en die hadden hem weer doorgestuurd naar het bedrijf dat zij voor het onderhoud ingehuurd hadden. Dat gaat zo met alle onderhoudsklachten en -vragen en soms is dat best een gedoe. Direct communiceren met de VVE is voor ons niet mogelijk en andersom is er ook niet veel aandrang.

Hoe dan ook, de mail die ik kreeg bevestigde het verhaal, van de werkman die we gesproken hadden, in grote lijnen. De mededeling dat we, voor het vervangen van de regenpijpen, toegang tot ons balkon zouden moeten verlenen, kwam alleen als mosterd na de maaltijd. Dat hadden we eerder op de dag al gedaan.

Daarna bleef het een paar dagen redelijk rustig, tot vrijdagochtend vroeg. Dat uitfrezen van de voegen geeft een ongelofelijk kabaal. Ik las laatst ergens dat geluidsoverlast een risico vormt voor de gezondheid en dat geloof ik graag. Niet alleen konden we niet meer normaal met elkaar praten, tenzij op volle kracht schreeuwend, ik merkte dat ik ook niet echt normaal meer kon denken.

Op een helder moment bedacht mijn vrouw dat watten in de oren misschien zouden helpen. Van een make-up wattenschijfje dat je doormidden knipt en een beetje oprolt, kun je heel redelijke oordoppen maken. Als je ze net in hebt denk je dat het niet veel verschil maakt, maar als je ze na een paar minuten weer uitdoet hoor je dat de herrie in werkelijkheid nog veel erger is.

Maar goed. Na een paar weken zijn we er vast wel aan gewend. 

De Strip: De Strip van deze keer is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit verhaal. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men