De liefhebbers van traditionele volksmuziek kunnen hun hart ophalen, maar ook iedereen die van blues, jazz en country & western, gospel en soul houdt, eigenlijk elke muziekliefhebber die geïnteresseerd is in de geschiedenis van de populaire muziek, zal blij zijn nu steeds meer van het immense Alan Lomax Archief online beschikbaar komt.
Eerder schreef ik al eens over de liedjesjager Alan Lomax en zijn vader John. Met primitieve opname-apparatuur trokken ze, vanaf de jaren '30 van de vorige eeuw, door landelijk Amerika.
Ze bezochten gevangenissen en werkkampen en maakten opnamen in huiskamers, hotels en kerken. Veroordeelde gevangenen, landarbeiders, huisvrouwen, vissers en rondtrekkende muzikanten, alles wat maar zingen en spelen kon haalden ze voor de microfoon.
Ze deden dit in opdracht van the Library of Congress, een overheidsinstelling vergelijkbaar met onze Koninklijke Bibliotheek. Vader John was aanvankelijk voornamelijk geïnteresseerd in cowboy-liedjes, maar ontdekte gaandeweg de, enorm rijke, zwarte muzikale traditie.
Want in tegenstelling tot het beeld dat wij hebben, uit films en tv-series, waren er in het wilde westen stadjes met een volledig zwarte bevolking. Zwarte sheriff, zwarte kroegbaas en zwarte cowboys. Maar ook in de gevangenissen was een flink deel van de bevolking zwart. En overal werd gezongen en muziek gemaakt.
De beide Lomaxen maakten ook opnamen op de Caraïbische eilanden. Na de dood van John in 1948 vertrok Alan naar Europa. Omdat het werken in het na-oorlogse periode steeds moeilijker werd, een blanke die omging met negers werd al snel verdacht van communistische sympathieën.
In Groot-Brittannië, Ierland, Spanje en Italië haalde hij zangers en muzikanten voor de microfoon en legde zo de fundamenten voor de volksmuziek-rage van de jaren '60. In 1959 was Lomax weer terug in de VS. Hij bezocht een aantal muzikanten opnieuw, maar nu met veel betere opname apparatuur. Vanaf de jaren '70 maakte hij ook filmopnamen.
Naast al dit veldwerk organiseerde hij concerten, schreef boeken en maakte hij radio- en tvprogramma's, voor Amerikaanse zenders en voor de BBC. Al deze duizenden meters geluidsbanden, film en stapels wasplaten, vol sfeervolle en unieke opnamen, kwamen terecht in het Alan Lomax Archief.
Vanaf het begin zijn daarvan delen op LP en later CD uitgebracht. Tot zijn dood in 2002 was Lomax bezig zijn archief in een allesomvattend systeem onder te brengen. Hij noemde dat de Cantometrics waarvan voorbeelden opgenomen zouden worden in een Global Jukebox. De bedoeling was dat de muziek zo voor het grote publiek en vooral voor onderwijsdoeleinden, beschikbaar zou komen.
Inmiddels is zijn droom stukje bij beetje realiteit aan het worden dankzij het internet. Steeds meer van het enorme archief, komt beschikbaar op de website van de Association for Cultural Equity.
Wilders aanhangers zullen bij deze naam misschien de wenkbrauwen fronsen en ik kan ze geruststellen, ze hebben gelijk: Lomax kan beschouwd worden als een van de eerste voorvechters van het multiculturalisme. Ook voor aanhangers van deze linkse hobby zijn de laatste digitale ontwikkelingen dus prachtig nieuws.
In het online archief kun je naar hartenlust grasduinen. Je kunt er naar muziek en beeldmateriaal zoeken, op genre, artiest, land van herkomst, instrument of songtitel. Van Blues naar Bluegrass en Gospel, van Flamenco naar Calypso, Ierse Jigs of folksongs uit Schotland, net waar je zin in hebt. Ook Alan Lomax zelf is zingend en gitaar spelend te horen.
Een aantal van de langere films die Lomax maakte is te zien op de website folkstreams.net waaronder The land where the blues began.
Op het YouTube-kanaal van het Lomax Archief is ondertussen een karrenvracht aan korte filmpjes te zien. Ik hoop dat ik ooit nog eens de tijd krijg om het allemaal te bekijken en beluisteren.
Zie ook:
De Engelse Wikipedia over John en Alan Lomax
De Strip: Deze aflevering van het Stripmannen-vervolgverhaal is weer gemaakt door de Stripman zelf.
Ga naar het Strip-overzicht van dit jaar voor de vorige hoofdstukken van het Stripmannen-vervolgverhaal.
Klik op de strip voor een grotere weergave.
Bezoek onze nieuwe internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
Ga voor eerdere hoofdstukken naar het Strip Jaaroverzicht van 2011
9 opmerkingen:
goed dat je dit onder de aandacht brengt.
@lebonton - Het zijn fantastische websites. Ik heb er al erg van genoten...;o)
Jan zelfs islamitische invloeden nam hij op (in de Flamengo). Het moet niet gekker worden. Nee erg mooi. Ik blijf er van genieten.
Al staat nu Neil Young's BBC optreden op. Is ook schatplichtig aan al die voorgangers. Young zelf voelde de bekrompenheid van de VS ook nog aan de lijve.
In een liedje dat ik desondanks nog steeds mooi vind Sweet home Alabma (Lynerd Skynerd) wordt hij verguisd: "no Southern man want to have him arround." De muzikale clash tussen progressive en conservative (blank, midwest) in een notendop.
@martin - Dat Lynyrd Synyrd lied ken ik en vind ik ook mooi. Maar klaarblijkelijk heb ik nooit zo precies naar de tekst geluisterd. Op de lp hadden ze trouwens ook een ode aan een zwarte bluesgitarist 'Curtiss Low', dus zo redneck waren ze nu ook weer niet...;o)
Ik ben bang dat een mens bij leven niet de gelegenheid gaat krijgen heel dat archief uit te pluizen.
Jan google eens op: redneck lynyrd skynyrd. Niet dat ik de muziek daardoor minder mooi ga vinden.
@zelfstandig journalist - Het is een hele kluif ! Maar als je vandaag begint kun je toch een heel eind komen...;o)
@martin - Van country & western wordt ook gezegd dat het conservatief en rechts is. Zit toch erg veel mooie muziek tussen...!
@martin - Het is nog een hele discussie over hoe Sweet home Alabama nou precies opgevat moet worden. De oorspronkelijke bandleden zijn trouwens merendeels overleden, dus een definitief oordeel is moeilijk te vellen...
Zie ook Wikipedia
Hello, i think that i noticed you visited my website thus i came to
go back the prefer?.I'm attempting to find issues to improve my website!I suppose its adequate to use some of your ideas!!
Have a look at my web blog pharmacy technician license
Een reactie posten