Miss Silver, of Miss Marple ?

De laatste maanden heb ik een aantal detectiveromans gelezen van Patricia Wentworth. Als je haar opzoekt, op Wikipedia, dan lees je dat ze een lange reeks boeken heeft geschreven met een oudere, vrouwelijke speurder, miss Maud Silver, als hoofdpersoon. De boeken worden Miss Marple-achtige, klassieke misdaadromans genoemd.

Laat ik voorop stellen dat ze leuk zijn om te lezen, als je houdt van verhalen die in de betere kringen spelen, niet al te gewelddadig zijn, wat romantiek bevatten, maar toch spannende momenten hebben. Wentworth laat in de vijf boeken die ik gelezen heb, het verhaal telkens spelen rondom een jongedame, die in de problemen komt. Meestal gaat het om een erfenis, geld of een groot landgoed, waar anderen het op gemunt hebben.

Miss Silver is vaak lange tijd uit beeld. In de eerste 3 boeken komt ze pas tevoorschijn als de hoofdpersonen echt niet meer weten hoe ze verder moeten. Bij boek 4 is ze wel direct aanwezig, maar wordt het verhaal vervolgens overgenomen door een jonge vrouw, die ze in de trein ontmoet. We zien Miss Silver pas weer terug, halverwege het boek, maar haar adviezen worden grotendeels genegeerd en met de afloop heeft ze ook weinig te doen.

Dat is bij de andere boeken wel anders. Daar duikt ze pas laat op, maar is het aan haar kordate ingrijpen te danken, dat de hoofdpersonen alles overleven en elkaar in de armen kunnen vallen. De verhalen spelen in de jaren '20, '30 en '40 van de vorige eeuw, deel 5 in Wereld Oorlog II, grotendeels in en rond Londen, waar Miss Silver haar kantoor heeft.

Dan de vergelijking met Miss Marple, de heldin in een reeks boeken van Agatha Christie. Beide detectives zijn dames van gevorderde leeftijd, die onopvallend hun gang kunnen gaan, omdat ze door hun omgeving niet al te serieus genomen worden. Maar er zijn grote verschillen. Miss Marple woont in een klein dorpje en vergelijkt, bij het oplossen van de misdaden die ze tegenkomt, de personages in het mysterie met de mensen die ze uit haar dorp kent.

Miss Silver is een professionele detective, die een eigen kantoor heeft. Ze staat haar cliënten wel te woord met een breiwerkje op schoot, maar dat maakt haar niet minder scherp en opmerkzaam. Als het er op aankomt heeft ze een efficiënt netwerk, om aan inlichtingen te komen en een klare blik op de problemen die ze op te lossen krijgt.

Het is dus de vraag of je haar Miss Marple-achtig kunt noemen. Ook omdat het maar de vraag is wie van de 2 er eerder was. Het eerste boek over Miss Silver verscheen in 1928. De eerste Miss Marple roman pas in 1932. Maar dat wil niet zeggen dat Agatha Christie het idee van Wentworth afgekeken zou hebben. Miss Marple was al eerder opgedoken, in een kort verhaal uit 1927.

Het lijkt erop dat de beide schrijfsters ongeveer op hetzelfde moment op het idee kwamen om een onopvallende, oudere dame, als detective in te zetten. Het is meer de beroemdheid van Christie die er toe geleid heeft dat Miss Silver nu Marple-achtig genoemd wordt.

Niet dat Patricia Wentworth geen bekendheid had, in haar tijd. Ze was behoorlijk succesvol en publiceerde tientallen romans, niet alleen over Miss Silver, maar ook met andere speurders. Ze won in 1910 een prijs voor haar boek 'A Marriage Under The Terror', dat speelt tijdens de Franse revolutie. Een aantal van haar boeken verscheen als feuilleton in Britse kranten.

Patricia Wentworth heette eigenlijk Dora Amy Elles en was de dochter van een hoge Britse officier, die diende in India. Daar werd ze, in 1877, geboren. Ze trouwde zelf tweemaal, beide echtgenoten waren militairen, maar in haar romans kwam ik pas in deel 5 een paar RAF-piloten tegen, maar dat speelt dan ook in WO II.

Een van haar stiefzonen kwam om in de Eerste Wereldoorlog en naar hem noemde ze zich Wentworth, bij het publiceren van haar boeken. Ze overleed in 1961, ze was toen 83 jaar oud. Wikipedia vermeldt nog dat haar nalatenschap geschat werd op ruim 24.000 pond. In die tijd een flink kapitaal.

Haar boeken worden nog steeds gedrukt en zijn ook, heel voordelig, verkrijgbaar als e-boek. Mijn online boekverkoper heeft ze in het Engels, Nederlands, Duits, Frans en Italiaans. De meeste hebben fraaie omslagen, die niet zouden misstaan in de Bouquetreeks, maar laat je daar niet door tegenhouden. De boeken zijn echt de moeite waard.

 

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik op het plaatje voor een grotere weergave.

 

Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit verhaal.  

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige stripverhaal.