Sherlock Holmes doet het beter over de wat grotere afstand, jammer dat Doyle maar een handjevol langere boeken over hem schreef. En dan zijn die, vergeleken met moderne thrillers, nog aan de korte kant ook. 'The Hound Of The Baskervilles' omvat in de Penguin pocketuitgave ruim 200 bladzijden. En daar kun je het laatste hoofdstuk nog vanaf trekken, want daarin wordt de ontknoping nog eens opnieuw uitgelegd, voor de lezers die het nog niet begrepen hadden.
Ter vergelijking: Ik las ook onlangs 'A Season For The Dead', van David Hewson, van 480 bladzijden. 'When Will There Be Good News', van Kate Atkinson, 388 pagina's en 'Angelica's Smile', van Andrea Camilleri, van 304 pagina's. Allemaal moderne thrillers, geschreven in de afgelopen 20 jaar.
Ik las ze natuurlijk op mijn e-reader, dat is met het warme weer wel zo comfortabel. Ik heb net een paar mooie, echte, papieren boeken geleend, maar die durfde ik nog nauwelijks aan te raken. Uit angst voor zweetvlekken. Met de e-reader heb je daar geen last van.
Maar goed. Langer is dus niet altijd beter, want in dit geval vond ik het boek van Hewson het minst boeiend. Waarschijnlijk omdat hij wat teveel overhoop haalt. Niet alleen een seriemoordenaar en een complot in het Vaticaan, maar ook persoonlijke problemen voor de inspecteur, die de boel nogal ophouden. Er waren momenten dat ik dacht: laat die filosofische bespiegelingen en romantische scenes nu maar weg. Hup, verder met het verhaal !
Wat dat betreft heeft Andrea Camilleri het beter begrepen. Hij vertelt het hele verhaal ook vanuit dezelfde persoon, commissaris Montalbano. We kijken voortdurend over de schouder van de speurder mee. Nadeel is dat, na 17 Montalbano boeken, bepaalde scenes en omschrijvingen clichématig beginnen te worden. De inspecteur en de bijfiguren hebben gewoontes en karaktertrekken die in elk boek weer terugkomen. Camilleri laat ook weinig veranderingen toe in het leven van zijn detective.
Wat dat betreft is Kate Atkinson een verfrissende schrijfster. Ik heb vier boeken van haar gelezen, waarvan drie romans met Jackson Brodie als speurder. Maar Brodie is in twee daarvan meer bijfiguur dan centraal personage. In deel één lost hij, voormalig politieman, maar nu privédetective, een paar oude zaken op. Aan het eind krijgt hij onverwacht een erfenis van een oud dametje.
In deel twee heeft hij zijn detectivepraktijk opgedoekt en leeft hij, nog wat onwennig, als rentenier in Frankrijk. Het boek is al 150 bladzijden onderweg als hij voor het eerst opduikt en actief deel gaat nemen aan het verhaal.
Het derde boek is nog extremer. Brodie is aan het begin even aanwezig, maar verdwijnt dan geruime tijd uit beeld. Atkinson vervolgt het verhaal met andere hoofdfiguren. Jackson komt weer in het verhaal terug als slachtoffer van een treinongeluk. Hij wordt gered door één van de andere hoofdpersonen, maar ligt daarna een hele tijd in het ziekenhuis, terwijl de anderen het verhaal voortzetten.
Pas op het laatst mag hij weer meehelpen om de zaken recht te trekken. Daarna blijkt hij slachtoffer geworden van een zwendel, waardoor hij zijn geld grotendeels verloren heeft, wat doet vermoeden dat zijn aandeel in het volgende boek wat groter zal zijn.
Atkinson is dus niet bang om haar hoofdpersoon heftige veranderingen te laten ondergaan. Ze laat hem ook rustig een half boek buiten beeld. Als lezer vraag je je dan af waar het allemaal heengaat, die avonturen van heel verschillende mensen, maar uiteindelijk komen de verschillende verhaallijnen weer netjes samen.
Dat is natuurlijk ook een truc waar je, na verloop van een paar boeken, aan gewend raakt. Maar Atkinson schrijft niet alleen boeken over Jackson Brody. Een ander boek dat ik van haar las, 'Emotionally Weird' is zelfs nauwelijks een thriller te noemen. Het is wel een bijzonder, boeiend en grappig boek.
Hier laat de schrijfster het verhaal vertellen door verschillende personen, die ook nog commentaar geven op elkaars vertellingen. In een enkel geval leidt zo'n interruptie zelfs tot een verandering in het verhaal. Een bijfiguur, die eerder akelig aan zijn eind kwam, wordt gewoon weer tot leven gewekt. Dat maak je niet vaak mee in een thriller.
Dat één van de hoofdpersonen een detectiveroman aan het schrijven is, waar je ook een aantal fragmenten van te lezen krijgt, houdt het boek misschien nog net binnen het thriller-genre.
De Jackson Brodie boeken zijn door de BBC deels verwerkt tot een Televisieserie, die in Nederland niet werd uitgezonden, maar wel op DVD te krijgen is. Acteur Jason Isaacs, ook bekend als Lucius Malfoy uit de Harry Potter-films, zet een prima Brodie neer. Maar ik zou toch aanraden eerst de boeken te lezen. Die zijn stukken beter en origineler.
De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van dit verhaal.
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van het vorige verhaal...
Klik op de tekening voor een grotere weergave.
Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men
3 opmerkingen:
Hewson beviel dus toch niet zo. Ik ben weer oude geschiedenisboeken aan het herlezen. Van de prehistorie tot nu. Ga ze niet allemaal herlezen, maar oude Egyptenaren en oude Grieken blijven nooit bij mij hangen. Nieuwe poging.
Een blog voor een hele plank vol boeken. Zou je ze zien staan of in je handen hebben gehad (rustend op het matras, hoofd op kussen), dan had je het misschien niet gedaan. Voor mij is dit nog scifi. Voor echt zware boeken lijkt het inderdad toch wel een uitkomst, maar ik ben op veel vlakken - ook dit - conservatief.
@zelfstandig journalist - Het was zijn eerste thriller, die ik las van Hewson, misschien ga ik hem nog een tweede kans geven. Niet alle schrijvers zijn direct op hun top...
@martin - Toen ik een paar jaar terug weer begon met thrillers lezen voelde ik me op een gegeven moment bezwaard bij het zien van die stapel papier. Zo'n berg grondstoffen terwijl je die boeken maar één keer leest. Ze moeten ook nog eens de halve wereld over gesleept worden. En inderdaad, zo'n dik boek lezen is ook fysiek inspannend. Allemaal geen last meer van met de e-reader. Geen grondstoffen, geen vervoer en elk boek weegt even veel...;o)
Een reactie posten