zondag 4 juni 2017

Jonge spechten


In veel opzichten is de lente de mooiste tijd van het jaar. Na de sombere wintermaanden komt er weer blad aan de bomen, planten gaan bloeien, insecten komen te voorschijn en de vogels krijgen jongen. Maar door al dat groen zijn die vogels wel een stuk lastiger waar te nemen.

Zo dacht ik al een tijdje dat er jongen van de grote bonte specht in de buurt waren. Maar ik kreeg ze maar niet in beeld, tussen al dat weelderige eiken- en beukengroen.

Vanochtend vroeg meen ik ze weer te horen, in de bomen aan de overkant van de straat. Tsjik, tsjik, hun typische contactroepje. De eerste tijd, na het uitvliegen, worden de jongen nog door de ouders gevoerd. Die moeten dan wel weten waar hun kinderen uithangen en dat laten die dus voortdurend horen.

Ik vul de vogelpindakaas aan, op het balkon, ondertussen de bomen met een half oog in de gaten houdend. Ik verwacht niet ze te zullen zien. Wel komt er een roodborstje op de balkonrand zitten, terwijl ik daar nog bezig ben. En de merels, die de laatste maanden de voornaamste bezoekers van ons balkon zijn, laten ook niet lang op zich wachten.

Merels hebben een territorium dat ze verdedigen tegen andere merels, maar op het balkon komen zeker 4 of 5 verschillende individuen. Ze proberen elkaar wel te verjagen, maar er is er klaarblijkelijk niet één die zich de baas mag noemen.

Onder de bezoekers ook een vrouwtjesmerel met maar één oog. Vogels redden zich prima met een lichaamsdeel minder, zo blijkt, want dit vrouwtje vecht vrolijk mee met de andere merels. Sinds kort is ze haar staartveren ook nog verloren, maar dat lijkt haar niet minder strijdbaar te maken.

Terwijl ik dit zit te typen blijf ik de bomen aan de overkant in de gaten houden. Je weet immers maar nooit. En dit keer heb ik geluk. Daar zie ik ineens twee jonge spechten op een kale eikentak. Ze zitten wat op die tak om zich heen te kijken, pikken eens een beetje in de bast, hobbelen achter elkaar aan. Jonge vogels zijn vaak een beetje sullig. Het lijkt alsof ze het spechtenvak nog niet helemaal onder de knie hebben.

Even later landt er een specht op het balkon, ik kan het eerst niet goed zien maar, als de vogel naar de overkant van de straat vliegt en daar in een boom gaat zitten, zie ik dat het een volwassen vrouwtje is. Moeder komt kijken hoe het met de kinderen gaat.

Ja, de lente...

En de foto is ook gelukt...






De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men



1 opmerking:

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Daar kan National Geographic nooit tegenop!