zondag 9 maart 2025

Een nieuwe tandenborstel, een nieuw boek en ja... het park


Eerst een beetje reclame
voor een product waar ik zelf geen enkel belang bij heb. Of het moest het algemeen belang zijn, dat het goed is voor de Aarde en dus voor ons allemaal, mezelf inbegrepen. Daarnaast zou ik het jammer vinden, als dit product niet aan zou slaan en weer van de markt zou verdwijnen

Ik was dus op zoek naar een nieuwe tandenborstel en zag, bij een online drogist, de Jordan Green Clean Change en dacht: Waarom is dat niet eerder bedacht ? Een tandenborstel met verwisselbare kop ! Gebruikers van elektrische tandenborstels zullen daar niet van opkijken, maar dit is een ouderwetse, op handkracht.

De fabrikant schrijft zelf: '...waarom de hele tandenborstel vervangen als het eigenlijk alleen noodzakelijk is de borstelkop te vervangen? Daarom heeft Jordan de Jordan Green Clean Change Tandenborstel ontwikkeld met kliksysteem. U vervangt eenvoudig de borstelkop en klikt er een nieuwe op. Hiermee wordt wel 82% van het plasticgebruik teruggedrongen.'

Uitstekend idee ! En niet bijzonder duur. Dus ik bestelde, samen met wat andere spullen, een setje, bestaande uit 1 tandenborstelsteel en 4 koppen. Ze kwamen verpakt in een sympathiek kartonnen doosje. Zo onopvallend dat ik even dacht dat ze het vergeten hadden in te pakken. Geen plastic blister dus: Nog minder overbodig plastic !

En het werkt ook nog. De kop klikt stevig aan de steel en het borstelt prima. Het is bovendien een simpele tandenborstel, zonder malle kronkels en wilde kleuren. Precies zoals ik hem hebben wil.

Dan nu reclame waar ik wel belang bij heb:


Een nieuw Mejanderboek: De Vecht – met tekeningen van Gerard Kuit

De trouwe volgers zagen het al een tijdje aankomen: Het volgende Mejanderboek. Maar voor wie er nog nooit van gehoord had. Tekenaar Gerard Kuit en ik hebben meer dan 25 jaar verhalen en tekeningen gemaakt voor het verenigingsblad van Artishock, onze culturele dorpsvereniging.

Na lang twijfelen en veel aansporingen van onze naasten hebben we, in 2022, ons eerste boek uitgebracht, 'Verdwenen Vergezichten', met verhalen over Soestdijk, Baarn, Amersfoort, de Langbroeker Wetering, Wijk bij Duurstede en omstreken.

Deel 2 verscheen vorig jaar en ging over reizen naar Zeeland, de Veluwe en het Groene Hart. Beide boeken werden ten doop gehouden in ons eigen verenigingsgebouw. Zie daarvoor de verslagen op ons Mejanderblog.

Ik kan me voorstellen dat sommige lezers misschien moeite hebben om het allemaal bij te houden, maar wij hebben de smaak echt te pakken. Daarom kondigen we boek nummer 3, over en reis langs de Utrechtse rivier de Vecht, van de bron tot de monding, nu maar vast aan.

Persoonlijk vind ik het het leukste boek dat we tot nu toe gemaakt hebben. Het is een verhaal met een duidelijk begin en eind, met historische details van het Romeinse rijk tot nu, dat laat zien dat er op sommige plaatsen heel weinig veranderd is. Op andere plekken juist behoorlijk veel en vooral de opkomst van het toerisme is opvallend. Veel kastelen, landhuizen en forten hebben de laatste jaren een winkeltje, restaurantje, of bed & breakfast geopend. De Vecht is daardoor, van een tamelijk exclusieve plek voor de rijkste Nederlanders, een toeristische bestemming voor iedereen geworden.

Dankzij de opkomst van de digitale camera staan er meer foto's in dit boek, dan in de vorige delen. Vooral Gerard blijkt fotogeniek te zijn. En hij zorgde weer voor schitterende tekeningen. Dus voor wie niet van lezen houdt is dit ook een fijn plaatjesboek.

Het boek is vanaf vandaag te koop via de website boekenbestellen.nl, in twee versies. Een voordelige, met slappe kaft en een iets deftigere, met een hardcover. Als er nog een officiële presentatie komt zullen we dat direct melden. 

 

Dan nog het park...

Ik zal er niet te lang over zeuren, om de stemming niet te bederven en omdat het een gelopen race is. Het kappen van de bomen in het park is afgelopen week begonnen. Ik schreef daar eerder, zie hier, uitgebreid over. Of onze protesten iets uitgemaakt hebben is onduidelijk. Er is een hoorzitting gehouden, maar de gemeente heeft, ondanks beloftes en herhaaldelijke verzoeken, de uitkomst niet aan ons bekend gemaakt.

Uit de krant begrijpen we dat de werkzaamheden van afgelopen week nog maar het begin waren. Er is een 30-tal bomen omgezaagd en afgevoerd. In het najaar volgt een 2e ronde. Het is jammer, want overbodig en schadelijk, maar ik vrees dat we er niets meer aan kunnen doen.

Koop dus die tandenborstel en bestel ons boek, maar ga maar ergens anders van de natuur genieten. En als je daar allemaal geen zin in hebt: Er is vandaag heel veel sport op de TV. Van atletiek en wielrennen, tot snooker en van 's ochtends vroeg, tot een eind in de avond. Een prima afleiding van het getob over dagelijkse beslommeringen en wereldproblemen.

 
De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 van dit verhaal.
 
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van het vorige (gezamenlijke) verhaal.
 
Klik op de tekening voor een grotere weergave. 
 

 

zondag 2 maart 2025

Dat mensen ruzie hebben is niet het probleem


Ja, beste lezer,
ik had een verhaaltje geschreven over rechtse politici en de actuele toestand in de wereld. Het gedoe rondom Oekraïne en de fratsen van de Amerikaanse president. Maar ik ben van gedachten veranderd. Wat maakt het uit wat ik ervan vind, of dat ik me solidair verklaar ? Daar schieten de Oekraïners niets mee op. Het zou vooral ijdelheid van mij zijn: Kijk mij eens, ik sta aan de goede kant.

Maar hoe dit conflict ook afloopt, daarna moeten we weer verder. Ik hoop natuurlijk dat het goed afloopt en dat er ook een einde komt aan de conflicten in het Midden-Oosten en op alle andere plaatsen op de wereld, waar mensen oorlog met elkaar voeren. Maar ik vrees dat het niet af zal lopen, maar door zal gaan. Er komt een bestand hier en misschien wel vrede daar, maar ondertussen breekt er wel weer ergens anders een nieuw conflict uit, of wordt een oude onenigheid nieuw leven in geblazen.

Dat is een somber idee, want waar mensen oorlog voeren vallen onschuldige slachtoffers. Er zullen mensen hun land moeten ontvluchten, jonge mensen zullen naar het front gestuurd worden en uiteindelijk kun je je afvragen wat we er allemaal mee opschieten. Want wat maakt het uit wie waar een poosje de baas mag spelen ? Als ondertussen het klimaat opwarmt, dieren en planten uitsterven en je je af moet vragen of er, over een paar eeuwen, nog wel een leefbare wereld over is om de baas over te zijn.

Dat wij mensen ruzie maken is vervelend en naar en we zouden daar eens mee op moeten houden, maar het is niet het grootste probleem waar we voor staan. 'We hebben de Aarde niet geërfd van onze ouders, maar we hebben haar te leen van onze kinderen.' Ik weet niet wie die uitspraak bedacht heeft, maar het is een goede gedachte.

De conflicten, de geloven, de idealen van onze voorouders zijn een erfenis waar we mee worstelen, maar het is belangrijker om te denken aan wat we achterlaten. Presidenten kunnen hun macht vergroten, oorlogen beginnen, stukken land inpikken, steden bombarderen, maar ze hebben niet het eeuwige leven.

Het is misschien leuk om een oorlog te winnen – ik zou niet direct een voorbeeld kunnen noemen van een succesvolle oorlog, maar het is voor veel mensen desondanks een aantrekkelijk idee – toch is wat daarna gebeurt belangrijker. Is er daarna nog een leefbare wereld over ?

Het is een vraag waar een groot deel van de mensheid liever voor wegloopt. Defensiebudgetten worden verhoogd en klimaatmaatregelen zoveel mogelijk uitgesteld. Het onderlinge geruzie lijkt belangrijker dan het redden van de planeet. En dat is jammer.

Gelukkig was er, deze week, ook goed nieuws, dat een beetje ondergesneeuwd dreigt te raken. Ook mijn aandacht was even afgeleid, zoals ik aan het begin van dit verhaaltje al schreef. Maar op de biodiversiteitstop van de Verenigde Naties in Rome hebben bijna 200 landen een akkoord gesloten over het beschermen van de natuur. En dat was broodnodig.

Ik citeer even de website van de NOS:

'In 2022 kwamen de bijna 200 VN-landen onder meer overeen om gezamenlijk 200 miljard dollar per jaar uit te trekken om de achteruitgang van de biodiversiteit tegen te gaan. Ook moet in 2030 30 procent van het land- en zeeoppervlak worden beschermd. (…)

Er komt een vijfjarig plan om de miljarden vrij te maken en het geld te verdelen. Ook komt er een controlesysteem om te garanderen dat de landen zich aan de afspraken houden.'

Zelfs Greenpeace was gematigd positief over dit akkoord. Als dit lukt toont het aan dat we verder komen met samenwerken, dan met ruziemaken. Het zijn beide dingen waar mensen goed in zijn, maar het samenwerken is toch het belangrijkste.

'Wij hebben de Aarde niet als een kostbare erfenis in beheer, maar wij hebben haar van onze kinderen te leen.' Citatennet schrijft dat dat een uitspraak was van Prins Claus. Elders zie ik dat het citaat, in iets andere vorm, wordt toegeschreven aan de Franse schrijver Antoine de Saint-Exupéry. Ook lees ik dat het een 'oud Indiaans gezegde' zou zijn. Het is in ieder geval een populaire slogan die door allerlei instellingen en politici wordt aangehaald.

Mooi ! Maar we moeten er dan wel naar gaan leven en handelen en ons niet teveel laten afleiden door onderling geruzie.

 
De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 en deel 11 van dit verhaal.
 
Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van het vorige (gezamenlijke) verhaal.
 
Klik op de tekening voor een grotere weergave.