Het voorjaar is begonnen beste lezers, de bomen krijgen weer bladeren, de vogels gaan broeden, de eerste vlinders en hommels vliegen alweer rond. We zijn misschien een beetje somber, op het moment, over de toestand in de wereld en ondanks het mooie weer. Dus ik dacht laat ik weer eens terugkijken op mijn blog, hoe het een paar jaar geleden was.
Nu hebben we een hele reeks dagen achter de rug met stralend blauwe luchten en zonder een spatje regen. De natuur is te droog, klaagt men, er is gevaar voor bosbranden. En aan de krijgsmacht heb je ook niet veel, wat dat betreft. Die hebben, al oefenend, een flink stuk heide bij Ede in de fik gestoken. Er was zoveel rook dat we het hier op Soestdijk konden ruiken.
Maar goed, terug naar het verleden: Op donderdag 28 april 2011 schreef ik verheugd op ons blog: 'Ha, eindelijk weer eens wolken !' Toen waren er 8 dagen achtereen voorbij gegaan zonder een enkel wolkje aan de hemel. Nou ja, in ieder geval geen wolken bij zonsopkomst. In januari 2022 schreef ik dat er, in het voorafgaande halfjaar, 96 keer een grijze, bewolkte, zonsopkomst was geweest. Het is ook altijd wat !
Op 15 januari 2014 schreef ik dat er crisis was. Ach ja, wanneer is er nou geen crisis. Gelukkig hadden we toen een regering die kordate maatregelen nam:
'...in de moderne participatiesamenleving kan de rijksoverheid niet overal voor opdraaien. Daarom is besloten dat de gemeenten nu ook verantwoordelijk zijn voor de zonsopkomst. Het zal misschien allemaal wat soberder worden, maar met de inzet van werkelozen, arbeidsgehandicapten en ouderen is er vast nog wel iets moois van te maken.'
Een grap van mij, natuurlijk, maar wel een actuele grap. Ook nu wordt er geklaagd dat de gemeenten teveel taken naar zich toe geschoven krijgen en dat de rijksoverheid daar te weinig geld tegenover stelt.
Begin 2019 schreef ik dat ik het hele jaar geen zonsopkomst had gemist omdat ik er telkens vroeg uit moest om te plassen. Toen al ! Ondertussen ben ik daar voor geholpen, maar laat ik daar niet weer over beginnen.
Op zondag 29 juli 2018, een dag met een mooie zonsopkomst, schreef ik over Donald Trump: 'Thuis, in kleine kring, of alleen met Twitter op zijn slaapkamer, slaat hij stoere, rechtse taal uit. Europa is een continent van doortrapte profiteurs, een vijand van Amerika. Noord-Korea kan hellevuur verwachten want onze raketten zijn de grootste.
Maar zodra hij naast zo'n buitenlands staatshoofd staat, of het nou een keurig gekozen Europeaan, of een corrupte dictator is, dan is Trump er de beste vrienden mee. Hij sluit soepel historische akkoorden, doet toezeggingen en de betrekkingen zijn nog nooit zo goed geweest.'
Misschien is het probleem met Trump dat hij zelf niet zoveel ideeën heeft. Men zegt altijd: hij is zo onvoorspelbaar. Dat zou kunnen liggen aan de mensen om hem heen, de verhalen en meningen die hij leest of hoort. Experts zijn verbaasd over wat hij zegt, maar hij heeft het gewoon ergens opgepikt en papegaait het na. Morgen zegt hij weer heel wat anders. Trump is net zo ongrijpbaar als het weer, we hebben er geen invloed op en kunnen het alleen maar ondergaan.
In 2012 schreef ik dat het met de lente niet wilde vlotten, almaar storm en regen. Ik maakte een uitstapje naar de Eempolder, maar: 'Het was een grillige aprildag, met regenbuien en imposante wolkenluchten...'
Een week eerder schreef ik: 'Het is maar een raar voorjaar. Het ene moment warm, dan weer koud.' En over de bloembakken op ons balkon: '...daar is het de afgelopen dagen zo koud geweest dat de meeste jonge plantjes het loodje hebben gelegd.'
De weerkundigen voorspellen dat het volgende week weer wat kouder wordt. Dat is niet ongebruikelijk lees ik, ook in 2012, in een verhaaltje over de bloesembomen in onze straat: 'Aanvankelijk was het heel zacht weer, zodat een paar boompjes al in januari voorzichtig in bloei kwamen. In februari was het steenkoud, daarna begin maart behoorlijk warm en nu vriest het weer 's nachts.'
Maar aan de andere kant: Op 8 april 2018 schreef ik: '...dat de normale temperatuur voor april 12 graden is. Met de 20 graden van dit weekend is het dus behoorlijk warm voor de tijd van het jaar.'
Ik zie nu dat ik vorig jaar, rond deze tijd, ook al een blog schreef over het weer en de lente. Ik schreef toen dat ik daar al 20 jaar stukjes over geschreven had. Om mezelf nog maar eens te citeren:
'Het voorjaar blijft toch in veel opzichten de mooiste tijd van het jaar. Al kan dat ook komen door de winter die er aan vooraf gaat. Kou, donkere dagen, kale bomen, kerstmis en andere narigheid. Dan ben je al gauw blij als het allemaal weer een beetje opklaart en er weer wat groen in de natuur verschijnt.'
Tot volgend voorjaar dan maar.
