Een opgeknapte laptop

Een paar maanden geleden schreef ik dat we, van onze eigen Hulpman, een oude laptop cadeau kregen. Omdat het installeren van de printersoftware een lijdensweg was besloot ik om, eindelijk, na jaren sukkelen, toch maar eens een nieuwe printer te kopen. Die dingen kosten haast niets.

De gekregen laptop had ook z'n mankementen. Dus toen mijn eigen oude laptop, toch al bijna 10 jaar in gebruik, kuren begon te vertonen was de vraag: ga ik nog langer tobben, met computers die het niet echt goed doen, of koop ik toch maar eens iets nieuws ?

Na even rond te hebben gekeken op het internet kwam er een alternatieve mogelijkheid in beeld: een tweedehands laptop. 'Refurbished', oftewel: 'opgeknapt'. Een helemaal nieuw exemplaar kost al gauw 800 euro en dan heb je nog niets bijzonders. Dat wil zeggen een laptop die ongeveer dezelfde capaciteiten heeft als mijn oude.

Wil je een stapje beter dan wordt het al gauw een stuk duurder. Heel anders is dat als je kiest voor zo'n alternatief exemplaar. Voor de helft, van wat ik ooit voor mijn ouwe trouwe laptop betaalde, heb je er één die wel beter is. Met meer werkgeheugen, meer opslagruimte en bluetooth, om maar wat te noemen.

De firma, waar ik uiteindelijk voor koos, geeft bovendien 2 jaar garantie en je mag de spullen, binnen 2 weken gratis terugsturen, als je het helemaal niets vindt. Ze bouwen bovendien extra geheugen en een grotere harde schijf in, als je daar om vraagt. Dus het is het proberen waard en zelfs al zou ik er maar een jaar of 4 mee zou doen, dan blijft het een verantwoorde investering.

Ik nam dus een voorschot op het vakantiegeld en bestelde een refurbished laptop die er, volgens de beschrijving, 'netjes' uitzag en een accu had die nog in goede staat was. Dat bleek allemaal niet gelogen. Er zijn gebruikssporen, maar het is niet dat de vellen erbij hangen. Het beeldscherm – ontspiegeld ! – ziet er zelfs heel goed uit, op een piepklein krasje na. En een opgeladen accu gaat inderdaad ruim 4 uur mee.

Het toetsenbord is zo grondig schoon gemaakt dat het als nieuw oogt en aanvoelt. Het heeft bovendien verlichting, wat mijn oude laptop niet had. Zo zijn er wel meer kleine verschillen. De aansluitingen, USB-poorten, kaartlezer, koptelefoon en zo, zitten allemaal op een andere plaats dan ik gewend was. De kaartlezer vond ik pas, na een paar dagen, verstopt achter een klepje.

Het is wel gek dat dezelfde fabrikant, bij een nieuw model, alles zo door elkaar husselt. De kleine ledlampjes, die aangeven dat de stroomkabel aangesloten is, de wifi werkt en of de harde schijf actief is, zaten bij mijn oude laptop – heel onhandig – aan de zijkant. Bij de nieuwe zijn ze aan de voorkant geplaatst – dat is beter – maar dan zo dat je ze niet ziet als je er van boven op neer kijkt, wat je toch altijd doet als er aan zit te werken. Je kunt ze pas zien als je de laptop achterover kantelt.

Maar goed, dat zijn details van weinig belang. Want verder doet de opgeknapte nieuwkomer het geweldig. Installeren van software was een fluitje van een cent. Overzetten van mail ging zonder problemen. De bluetooth deed het direct, wat extra leuk was omdat ik een tijdje terug speakertjes gekocht had, die het tot nu toe alleen deden via een snoertje, maar nu dus draadloos.

En snel dat ie is ! Ik startte na een paar weken mijn oude laptop nog eens op, om wat dingetjes na te kijken en dat ging me toch langzaam. Alsof je door een dikke laag lijm aan het ploeteren was. Nee, dan de nieuwe... dat lijkt meer op een supersnelle ijsbaan !

Dankzij de 'solid state' harde schijf – dus zonder bewegende onderdelen – is opstarten een kwestie van seconden. Net als het opslaan van grote bestanden. Tegelijkertijd naar muziek luisteren, internetten en foto's bewerken is geen probleem. Films, of TV-programma's streamen, waarvan mijn oude laptop het nog wel eens erg warm van kreeg, gaat koel en vlot. Kortom, ik ben dik tevreden.

Zijn er helemaal geen nadelen ? Nou ja, het is even uitzoeken hoe alles werkt en waar alles zit, want er zat geen beschrijving bij de laptop. Zoeken naar informatie op internet bood niet veel soelaas, omdat de fabrikant van mijn type een stuk of 10 varianten heeft geproduceerd.

En hij is niet geschikt voor de allernieuwste versie van Windows. Ik zal het dus moeten doen met Windows 10, ook als daar eerdaags geen updates meer voor komen. Maar van anderen hoorde ik dat die nog heel fijn werken op apparatuur waar nog veel oudere besturingssystemen op geïnstalleerd zijn, dus heel erg vind ik dat niet. En als het wel problemen gaat geven dan is er, tegen die tijd, vast weer een betere refurbished laptop te krijgen.

Wat mij betreft dus een geslaagde aankoop. Veel waar voor je geld. En zo'n opgeknapte computer is ook nog beter voor het milieu, omdat een afgedankt apparaat zo een tweede kans krijgt. Ik ga geen reclame maken, maar zoek eens op internet naar refurbished laptops en computers. Je zult verbaasd staan hoe voordelig die zijn.

Zie Wikipedia voor de werking van de Solid State Drive. 

 

De Strip is gemaakt door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 en deel 2 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

 

Weldenkende mensen

Het zijn spannende tijden, in de Nederlandse politiek, dus wilde ik iets schrijven over het nieuwe kabinet dat ons boven het hoofd hangt. Maar gisteren las ik een stuk van Sheila Sitalsing, in de Volkskrant, dat een groot deel van mijn gedachten hierover weergeeft.

Sitalsing vraagt zich af hoe weldenkende mensen zich hebben kunnen laten vangen in 'de fuik van Wilders'. Ze doelt daarmee op de Kamerleden van de VVD en NSC, die unaniem akkoord gingen met het 'programakkoord', dat hun leiders hebben opgesteld, met de populistische PVV en BBB. Dat akkoord staat immers vol met onmogelijke plannen.

Sitalsing schrijft: 'Het zijn onuitvoerbare maatregelen, die bij rechtbanken zullen sneuvelen en de overlast zullen verergeren – en dat is precies de bedoeling. In de fuik van Wilders moeten problemen problemen blijven, anders hebben zijn kiezers geen reden meer om op hem te stemmen. In Wilders’ fuik heerst de illusiepolitiek van nepmaatregelen ten koste van de rechtsstaat en het democratisch ethos.'

Ze voorspelt dat, als Wilders zijn zin niet krijgt, hij de schuld zal schuiven op Brussel, D-66 rechters en links in het algemeen. Dat zal niemand verrassen, NSC-leider Omtzigt heeft al laten doorschemeren dat hij ook wel weet dat de asielplannen uit het akkoord niet haalbaar zijn. Waarom gaat hij dan toch in zee met PVV en BBB ?

Datzelfde kun je je afvragen over de VVD, die in dit akkoord een reeks van maatregelen en plannen gedwarsboomd ziet waar de partij zich, in de vorige coalitie, juist hard voor heeft gemaakt. Wat denkt de VVD te winnen met deelname aan een coalitie met Wilders ?

Het kan zijn dat men denkt dat het niet lang zal duren, die samenwerking met PVV en BBB. Verwachten we niet allemaal stilletjes dat het nieuwe kabinet snel uit elkaar zal spatten ? Een gammel akkoord, partijen die geen ervaring hebben, het lijkt een recept voor een snelle ondergang.

Het eerste kabinet onder leiding van Jan Peter Balkenende, dat in 2002 een samenwerking was tussen CDA, VVD en de populistische Lijst Pim Fortuyn, hield 9 maanden stand. Een latere samenwerking tussen CDA en VVD, met gedoogsteun van de PVV van Wilders, hield het in 2010 iets langer vol: 16 maanden. Dat was trouwens het eerste kabinet onder leiding van Mark Rutte.

Het lijkt dus waarschijnlijk dat het met dit nieuwe kabinet ook niet lang goed zal gaan. En dan ? Nieuwe verkiezingen en hopen op een betere uitslag ? Het kan de motivatie zijn achter de deelname van Omtzigt. Had niet iedereen meer standvastigheid verwacht van de man die zich eerder, als CDA-kamerlid, zo integer en onkreukbaar heeft betoond ?

Even een zijsprong: Eigenlijk wordt dat nieuwe kabinet weer een samenwerking tussen VVD en CDA. Wilders is een oud-VVD-er, Omtzigt en BBB-leider Van der Plas komen uit het CDA. Het is gewoon oude wijn in nieuwe, wat extremer vormgegeven, zakken.

Maar goed, dat terzijde. Zou het echt zo zijn dat VVD en NSC hopen op een snelle ondergang van de nieuwe coalitie en speculeren op winst in de volgende verkiezingen ? Het lijkt nogal cynisch, maar het zou een verklaring zijn voor de acties van de 'weldenkende' mensen.

Die eerdere kabinetten, Balkenende I en Rutte I, werden gevolgd door een gunstige uitslag voor de gevestigde partijen. CDA-er Balkenende kon daarna nog 3 keer een kabinet formeren, net als zijn opvolger VVD-er Rutte. Als Wilders de schuld van zijn mislukking op de linkse partijen schuift, moeten de traditionele middenpartijen daar wel garen bij spinnen.

Sitalsing besluit haar verhaal met de conclusie dat ons land afstevent op '...een onberekenbare overheid, die de grenzen van het betamelijke en de grenzen van de wet voortdurend opzoekt en probeert te overschrijden.'

Dat is natuurlijk niet best, maar het tragische is dat de wereld ondertussen gewoon verder draait. De opwarming van het klimaat gaat door, de afname van de biodiversiteit ook. Dat het komende kabinet eerst even stevig aan de rem gaat hangen en allerlei hoognodige maatregelen gaat stopzetten en terugdraaien is, voor een aantal politici, klaarblijkelijk geen bezwaar. Die 'weldenkende' mensen geven de voorrang aan politieke gokspelletjes.

Volkskrantabonnees kunnen het hele artikel van Sheila Sitalsing lezen op de website van de krant. 

 

De Strip is gemaakt door de Stripman zelf. Klik hier voor deel 1 van dit verhaal.

 

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

 

Onrust en tragiek op het vogelbalkon

Het was me het weekje wel. Eigenlijk verheugde ik me op het uitvliegen van de pimpelmezen, op ons balkon, maar dat liep heel anders af. We kregen een briefje in de bus, dat de woning onder de onze zou worden ontruimd. Enkele weken geleden was onze buurvrouw overleden en de kinderen moesten het huis leeg opleveren. Voor het leeghalen hadden ze een gespecialiseerd bedrijf ingehuurd. Dinsdag zou er begonnen worden, met excuses voor de overlast.

Maar op het balkon van de buurvrouw hing ook een nestkastje, waar een paartje koolmezen in aan het broeden was. Dus zochten we contact met de nabestaanden en maandagmiddag kon ik, met de dochter van de buurvrouw, even naar binnen om te zien of ik het nestkastje kon verplaatsen. Het was opgehangen, tussen de regenpijp en de balkondeur, een beetje schuin, zodat je er vanuit de woonkamer mooi zicht op had. Alleen kon zo de balkondeur niet helemaal open en dat was wel nodig, in verband met die ontruiming. Bovendien zou het kastje, als het achter de geopende deur zou blijven hangen, onbereikbaar zijn voor de mezen.

Ik hing het nestkastje, waarin de jonge mezen zich angstvallig stil hielden, aan de andere kant van de regenpijp. Zo kon de deur open en konden de vogels er ook nog gemakkelijk bij. Voor de zekerheid liep ik de volgenden dag, toen de werklieden arriveerden, even naar beneden om ze op het nestkastje te wijzen. Ze zouden het laten hangen, zeiden ze. Ze kwamen wel vaker nestkastjes tegen en daar hielden ze altijd rekening mee.

Ondertussen bleven onze eigen pimpelmezen vlijtig doorvliegen. De ene na de andere rups werd het nestkastje ingebracht. Alles zag er gunstig uit. Nu maar hopen dat ze zich niet in de war zouden laten brengen door de drukte een verdieping lager.

In de loop van de dag hield ik een oog op de vogels en het naar buiten dragen en gooien van de meubels en andere huisraad. Er was een grote container voor de flat geplaatst en met stijgende verbazing zagen we hoeveel spullen er naar buiten kwamen. Ik zal niet in details treden, maar uiteindelijk waren er drie dagen nodig, voor een ploeg van 5 potige kerels, om het appartement leeg te halen.

De vogels leken er zich niets van aan te trekken. Zowel de koolmezen van beneden, als onze eigen pimpels, bleven druk heen en weer vliegen, met voedsel voor hun jongen. Het was dan ook met een tevreden gevoel dat ik donderdagmiddag de werklieden zag vertrekken. Aardige lui hoor, we hadden ze tussendoor koffie en koeken gebracht en een babbeltje gemaakt. En met de beide nestkastjes leek alles goed te zijn gegaan. Niets leek een mooie afloop van het broedseizoen in de weg te staan.

Maar vrijdagochtend was alles ineens anders. Ik zag geen pimpelmezen meer naar het kastje vliegen. Er zat er wel één, een beetje versuft, op het balkon, de veren wijd opgezet, als een soort tennisbal. Het vogeltje knabbelde wat aan de pinda's, hipte wat heen en weer en vloog daarna onzeker naar de overkant van de straat. Even later kwam een andere mees aan. Die vloog wel naar het nestkastje, maar leek geen rups, of ander voedsel bij zich te hebben.

Met de koolmezen, van beneden, scheen alles nog wel in orde. Maar onze pimpelmezen waren duidelijk van slag. De bolle mees, ik denk het mannetje, kwam nog een paar keer terug, maar zag er steeds minder gezond uit. De andere mees, het vrouwtje dus, vloog wel naar hem toe, maar had niet veel interesse meer in het nestkastje.

Aan het eind van de middag zag ik eerst hoe het mannetje, met geweld, van de balkonrand gegooid werd door een van de koolmezen. Toen hij daarna toch weer terugkwam werd hij gegrepen door een kauwtje. Mijn vrouw riep dat ik iets moest doen. Maar, ja, wat kun je doen ? Een fitte mees laat zich echt niet door een kauw vangen. Tegen de tijd dat ik bij de balkondeur was, waren kauw en mees al verdwenen.

Ik besloot het nestkastje open te maken, om te zien hoe het er daarbinnen uitzag. Het was niet best. Zes dode mezenkuikens. Gek, dat het zo snel verkeerd kan gaan. Donderdagavond leek alles nog in orde, twee volwassen mezen die enthousiast aan het voeren waren en vrijdagochtend was het plots afgelopen. En ik was de enige niet die moeite had om te begrijpen wat er gebeurd was. De vrouwtjesmees kwam nog een paar keer terug om, wat besluiteloos, over het balkon heen en weer te vliegen. Het arme beestje was wekenlang druk geweest, voor niets.

Als ik op internet zoek, naar berichten over dode mezenkuikens in nestkastjes, vind ik er heel wat. Er worden allerlei oorzaken genoemd: overlijden of ziekte bij de oudervogels, vergiftiging via voedsel of de haren die de mezen gebruiken om hun nest te bekleden, een virus of andere ziektekiem, of het gebruik van pesticiden in tuinen in de omgeving.

Bij een onderzoek, in 2019, bleken er 26 verschillende gifstoffen aanwezig in dode mezenjongen. Van onkruidbestrijders tot middelen tegen vlooien en teken bij honden en katten. Dat het, door al dat gif, slecht gaat met de insecten weten we al langer. En daar lijden de mezen dus ook onder.

Of dat bij 'mijn' mezen de oorzaak was weet ik niet. Dat één van de oudervogels ziek was is wel duidelijk. Gelukkig lijkt het met de koolmezen van de benedenbuurvrouw nog wel goed te gaan. Is de week toch niet helemaal in mineur geëindigd.

 

De Strip is gemaakt door de Stripman zelf. 

 

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 en deel 12 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

 

Pimpelmezen, kauwtjes en boomklevers

Het weer is nogal wisselvallig, de ene keer zon, dan weer regen, maar daar trekken de pimpelmezen zich niets van aan. Die hebben kuikens, in het nestkastje op ons balkon en beide ouders vliegen vlijtig af en aan, om voedsel te brengen en om afval weg te gooien.

Wat dat betreft lijkt het wel wat op ons eigen, menselijke huishouden. Ik breng ook voedsel aan en ik gooi de vuilniszakken in de container. Maar gelukkig niet in hetzelfde tempo als de pimpelmezen. Die moeten dan ook, in twee maanden tijd, hun nest inrichten, eitjes leggen, broeden en hun jongen grootbrengen. Stel je voor dat wij dat elk jaar opnieuw zouden moeten doen !

Gelukkig kan ik me beperken tot rustig toekijken. Het is heel leuk om te volgen, die pimpelmezen. Ik merkte, in het vroege voorjaar, dat ze interesse hadden in ons nestkastje. Daarna zag ik ze plukken mos, veertjes en pluizen naar binnen brengen. Ik zag ze elkaar voeren. Het vrouwtje heeft extra voeding nodig, als ze eieren aan het leggen is en heeft minder tijd om dat zelf te zoeken, als ze eenmaal aan het broeden is. Het mannetje kan zo laten zien wat een zorgzame vader hij is.

Op een zeker moment zag ik hem rupsjes aanbrengen. Zouden er al jonge vogels uit het ei gekropen zijn ? Het tempo waarin hij voedsel bracht was nog niet zo groot. Maar dat ging snel omhoog en daarna zag ik ook haar heen en weer vliegen. Bij pimpelmezen is er eigenlijk geen verschil te zien tussen de mannetjes en de vrouwtjes. Dat wil zeggen, wij zien het niet, de mezen hebben daar geen probleem mee. Maar als je ze een tijdje observeert ga je toch kleine verschillen zien. Ons mannetje heeft wat donkere vlekjes op zijn, verder witte, wangen.

Er zijn nu dus zeker jonge mezen in ons nestkastje. Vanochtend dacht ik ze zelfs even te horen piepen. Misschien vliegen ze aan het eind van de komende week al uit ? Als ik een beetje op blijf letten kan ik het haast niet missen. De volgroeide jongen hangen op het laatst, luid piepend, uit de nestopening. Waar blijft die volgende rups !?

Ondertussen hebben de kauwtjes ook jongen. Die broeden in het park, tegenover ons huis. Het zijn keurig nette vogels, ze houden hun nestholte schoon en nemen de uitwerpselen van de kuikens dus mee naar buiten. Wel een beetje jammer dat ze de rand van ons balkon, een geschikte plek vinden om de boel te dumpen. Dat moeten we er dan maar voor over hebben.

De boomklevers hebben waarschijnlijk ook jongen. Ze komen in ieder geval met grote regelmaat pinda's en zonnebloempitten halen. En net als de pimpelmezen vinden ze het prima als ik vlak voor het raam sta, of zit. Zolang ik maar niet teveel beweeg. Foto's maken blijft dus een lastige klus. Met de camera in de aanslag, minuten lang, in dezelfde houding staan is niet echt comfortabel. Dan toch maar wat meer afstand houden en inzoomen. Maar dan nog. Die kleine vogels zijn zo snel...

Maar goed. Het blijft leuk en ik hou vol. Net als de vogels. Als het me lukt om ze op de foto te krijgen kunnen jullie het resultaat zien op Facebook en Instagram. 

 

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 en deel 11 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave.