Nieuwe snaren ! Maar wanneer ?

Eind september schreef ik over de nieuwe microfoon die ik besteld had, bij een grote online muziekwinkel. Die werd bezorgd in een beschadigde koffer. Na wat heen en weer mailen, met de klantenservice, kreeg ik uiteindelijk een tegoedbon voor 20 euro.

Nu had ik de afgelopen maanden wat extra gezondheids-problemen, niets ernstigs, ik kom er misschien nog wel op terug, als het achter de rug is. Maar goed, daardoor kwam ik niet aan muziekmaken toe. De gitaren en de nieuwe microfoon bleven wekenlang onaangeroerd in onze muziekkamer staan.

Maar die tegoedbon had een beperkte houdbaarheid, dus ging ik toch maar eens kijken wat ik zou kunnen bestellen, om die bon in te wisselen. Ik besloot om nieuwe snaren te kopen. Die komen altijd wel een keer van pas en ze bederven niet, dus ook over een paar maanden, of hoelang ik er ook over zou doen om weer wat meer te gaan spelen, kunnen ze nog prima gebruikt worden.

Daarnaast liep ik al een tijdje met het vage plan om iets te doen met de goedkope elektrische gitaar die kleinzoon D. bij ons achter gelaten heeft, toen hij verhuisde naar België. Misschien zou ik die gitaar om kunnen bouwen tot een basgitaar ? Dat is eerder vertoond, zoek maar eens op YouTube.

Het simpelst is om er gewoon bassnaren op te zetten. Maar die zijn best duur, dus zocht ik het goedkoopste setje, dat de grote muziekwinkel te bieden had. Daarbij is een elektrische gitaar niet gebouwd op de veel dikkere snaren die op een basgitaar zitten, dus wilde ik relatief dunne snaren. Ik vond een setje dat bedoeld was voor een 'short scale' bas – met een kortere hals dus – dat komt het dichtst bij een gewone gitaar.

Enfin, ik bestelde de bassnaren en nog wat reservesnaren voor mijn andere gitaren, wisselde de tegoedbon in en ging verder met mijn dagelijkse beslommeringen.

Alles verliep zoals het gewoonlijk gaat. Ik kreeg een bevestiging voor mijn bestelling toegemaild en een bericht dat het pakketje verzonden was en binnen 1 of 2 dagen bezorgd zou worden. Met een zogenaamde 'track & trace code' kun je daarna volgen hoe het met je pakket gaat. Ik liet het maar even op zijn beloop, zo'n haast had ik niet met die snaren.

Maar na een paar dagen kwam er een mail van de pakketbezorger:

'We keken er naar uit om vandaag bij je op de stoep te staan, maar door een sorteerfout is je pakket helaas in de verkeerde regio aangekomen. Wat nu? We begrijpen dat jij je pakket snel wil ontvangen en we doen ons best om dit voor elkaar te krijgen. Zodra de nieuwe bezorgdatum bekend is, ontvang je meteen een nieuw bericht. Houd rekening met 1 tot maximaal 2 werkdagen vertraging. Onze excuses voor het eventuele ongemak.'

Er stond weer een track & trace code bij dus in de dagen daarna keek ik af en toe of er al vorderingen waren. Maar nee, de status van mijn pakket bleef ongewijzigd. Ze waren na een week nog steeds druk aan het sorteren, maar daarmee waren mijn snaren nog niet dichter bij hun bestemming gekomen.

Afgelopen vrijdag kreeg ik een bericht van de online muziekwinkel:

'Beste Jan,

Wat wil je dat we doen met de bestelling die teruggekomen is naar ons? Het gaat om deze order..., enz... enz...'

Na een week sorteren had de bezorger niets beters kunnen verzinnen dan het pakket maar terug te sturen naar de leverancier ! Dat is toch wel gek. Of zou de adressticker onleesbaar zijn geworden, of eraf zijn gescheurd ?

Hoe dan ook. Ik kreeg drie keuzemogelijkheden: Het pakket opnieuw laten toezenden, mijn geld teruggestort krijgen, of iets anders bestellen. Ik koos natuurlijk voor opnieuw toezenden. Haast had het niet, maar het zou toch leuk zijn als die snaren ooit eens een keer bezorgd werden.

Een dag later kreeg ik het bericht dat het pakket opnieuw bij de bezorger is aangeboden. Met een track & trace code en de optimistische mededeling dat de bezorging 1à 2 dagen zou kunnen duren. Maar kort daarop kwam er een mail dat de bezorging vertraagd was. Ik zuchtte maar eens diep en probeerde kalm te blijven en me te concentreren op andere zaken.

Dezelfde dag werd er om 8 uur 's avonds aan de deur gebeld, daar was mijn pakket ! Ik kon mijn ogen niet geloven, maakte het open en zag dat de bassnaren ontbraken. Het zal ook niet !

Ik mailde dus weer naar de klantenservice en kreeg een paar dagen later het bericht dat de ontbrekende snaren verzonden waren. Deze keer werden ze goed gesorteerd, maar hoewel wij de hele dag thuis waren, verlangend uitkijkend naar de snaren, kwam er 's avonds een mail dat het niet gelukt was om het pakket te bezorgen. Ik zou het af moeten gaan halen bij een servicepunt.

Nu begon ik toch mijn geduld te verliezen. Ik blies wat stoom af in de reactieruimtes van de website van de bezorger en de verkoper, wel wetende dat dat allemaal niets zou helpen. Maar, verdikkeme, als ik iets thuis wil laten bezorgen wil ik het niet aan de andere kant van het dorp op gaan halen ! 

Als ik geen gezondheidsproblemen had kon ik gewoon naar een winkel, nu moest ik een behulpzaam familielid erop uit sturen om die verdomde snaren eindelijk in huis te krijgen.

Dat lukte uiteindelijk. Maar het familielid – onze lieve dochter – vertelde dat ze het pakket bij het afhaalpunt ook nog eens verkeerd opgeborgen hadden, zodat ze een hele tijd moest wachten voor het gevonden was. Als ik een complotdenker was zou ik gaan geloven dat er hier hogere machten, Bill Gates, Elon Musk, of de illuminati, aan het samenspannen waren om mij mijn snaren te onthouden...

PS: Je hebt misschien elders gelezen dat ik afgelopen week opgenomen ben in het ziekenhuis voor een operatie. De verwachting was dat ik dit weekend nog daar zou moeten doorbrengen, maar ik mocht vrijdag al naar huis. Alles gaat voorlopig goed, al zal het wel nog een paar weken duren voor ik helemaal hersteld ben.

 

 

De Strip is gemaakt door de Stripmannen samen. Voor eerdere afleveringen moet je even terugbladeren.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 - deel 13 - deel 14 - deel 15 - deel 16 - deel 17 - deel 18 - deel 19 en deel 20 van het vorige verhaal.

 

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

 

Een biljart en een oude vriend

Er was snooker op de TV, vlak voor ik in slaap viel. De Chinees Ding won voor het eerst in jaren weer een toernooi. Het is dus niet vreemd dat er een biljart voorkwam in mijn droom en eigenlijk ook niet dat onze overleden vriend John er een hoofdrol in speelde.

John was eigenlijk een schoolvriend van mijn oudere zus. Een paar jaar ouder dan ik, dus. Hij kwam met haar mee naar ons huis, hij woonde toen in een flat vlak naast de onze. Gaandeweg ontwikkelde hij zich tot een geliefde familievriend, aanwezig op alle verjaardagen en feesten. John was altijd goed gehumeurd, in voor een geintje en een enthousiaste deelnemer aan al onze plannen.

Hij nam me mee uit vissen en we hebben, samen met mijn broer en wat andere mensen een tijdje een biljartclub gehad. Mijn broer en ik zijn ook met hem op vakantie geweest, in de Ardennen. Wij op de fiets, hij met de auto, met al onze spullen erin. Dat was verdomd handig. John reed vooruit naar de volgende camping, deed boodschappen, zette de tentjes op en had het eten al klaar als wij aan kwamen rijden. Maar het was ook omdat John toen al gezondheidsproblemen had en geen grote afstanden meer kon fietsen.

Ik droomde dat ik met John mee ging naar zijn ouderlijk huis. Geen flat maar een vrijstaande woning, bovenop een heuvel. Achter de voordeur was een ruimte met een biljart. We hadden best een potje willen spelen, maar er waren andere jongens bezig. Achter de biljartkamer zag ik een andere ruimte, waar de moeder van John zat, met nog meer visite.

Zij overleed al ergens aan het eind van de vorige eeuw. Ik herinner me haar als een lieve vrouw, met krulletjes in haar donkerblonde haar, een bril en veel gevoel voor humor. De vader van John was een nogal stijve man, militair op de luchtbasis in Soesterberg en in onze ogen een vreselijk rechtse bal. John vond het leuk om hem met linkse uitspraken op de kast te jagen (John zei toen trouwens zelf dat hij later VVD wou gaan stemmen). Zijn zonnige humeur had hij van zijn moeder. Tragisch genoeg zou de vader hen beiden overleven.

In mijn droom maakte ik me nuttig door de kozijnen, van het huis van John en zijn ouders, te verven. Later was ik op weg naar huis, vanuit Amersfoort. Mijn vervoermiddel hield het midden tussen een ligfiets en een scootmobiel. Ik kwam weer voorbij de heuvel, waar het huis van John stond. Ik was wat moe, het was mooi weer, dus ik besloot om even in de berm uit te rusten.

Daar kwam John naar buiten. Dat was toevallig ! Hij moest naar het station, want hij ging naar een feest in een andere plaats. Ik reed een endje met hem mee. John had een fles whisky gekocht, als cadeau voor de jarige, of wie het feest ook gaf. In zijn tas had hij nog ander nuttige dingen. Een fles water, een aantal sandwiches en een paar doosjes medicijnen.

Ik vertelde dat ik ook medicijnen gebruikte, 1 keer per week. We kwamen Johan tegen, mijn mederedacteur van de Top 200.000. Ik veronderstelde dat Johan ook medicijnen nam, maar die ontkende dat. Ondertussen reden/liepen we de ene na de andere straat in en uit, sloegen links en rechts af. Ik had geen idee meer waar we waren, maar we bereikten uiteindelijk toch het station

Daar verdween John plotseling. Ik zag een klein luikje tussen de straatstenen en zei tegen Johan, dat John daar misschien in gevallen kon zijn. Direct daarna stond ik met John, op het perron, te wachten op de trein. Zo werd ik wakker. 

 

 

De Strip is gemaakt door de Stripmannen samen. Klik hier voor deel 1 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 - deel 13 - deel 14 - deel 15 - deel 16 - deel 17 - deel 18 - deel 19 en deel 20 van het vorige verhaal.

 

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

 

De Stripmannen gaan door

Stel je voor dat je gekozen wordt voor een baan waarin je echt iets kunt betekenen voor de mensheid en je maatregelen zou kunnen nemen waar de hele wereld voordeel bij heeft. Zou je dan toch gaan voor je eigen kleine belangen, en die van je vrienden en de bedrijven die je gesteund hebben, om die baan te krijgen ? Zou je kiezen voor de korte termijn voordelen, van je eigen kleine groepje, ten koste van de hele mensheid ?

Sommige mensen zouden dat inderdaad doen. Sterker nog: ze doen het ! Maar het gekste is dat grote delen van de mensheid, in landen waar democratisch beslist wordt over wie de leiding krijgt, kiezen voor politici die voornamelijk het eigen belang zeggen te gaan dienen.

In plaats van beleid waar iedereen, de hele wereldbevolking, beter van zou worden, kiezen ze voor het afsluiten van grenzen, het terugdraaien van klimaatmaatregelen, het uitsluiten van bevolkingsgroepen, het wegsturen van vluchtelingen, het beperken van de vrijheden en rechten enzovoort. Maar ja, dat is democratie. Als de meerderheid domme dingen wil doen, dan doen we domme dingen.

Is democratie dan wel het beste systeem ? We zijn allemaal opgevoed met het idee dat alleen democratie een eerlijke en verstandige vorm van besturen is. Maar wat als de meerderheid van de kiezers achter de verkeerde leiders aanloopt ? De politici van het eigen belang en de korte termijn.

Jullie begrijpen dat ik een tikje vertwijfeld ben. Maar dat hindert niets, de Stripmannen gaan gewoon door met stripjes maken, ook al gaat de wereld ten onder. Aan ons zal het niet gelegen hebben, wij doen onze plicht en sluiten niemand uit.

De Geheimzinnige Hulpman en ik, wij kennen elkaar al zo'n 20 jaar. We werden aan elkaar voorgesteld door een gemeenschappelijke vriend, die wist dat we alle twee strips tekenden. Het bleek meteen te klikken en al snel stuurde ik niet alleen mijn eigen stripjes de digitale wereld in, maar ook die van de Hulpman.

Een van de allereerste tekeningen die hij me stuurde geeft meteen de verhoudingen weer: 

En ik moet zeggen dat de Hulpman inderdaad voor me klaar heeft gestaan. Hij leverde zijn tekeningen en vriendschap altijd zonder dralen en tekent sneller dan zijn schaduw. Nou ja, in ieder geval sneller dan ik. Dus ik was maar wat blij dat ik mijn wekelijkse verhaaltjes ook vergezeld kon laten gaan van zijn tekenwerk en niet alleen van mijn geploeter.

In 2010 kwamen we op het idee om niet langer ieder onze eigen stripjes te maken, maar een gezamenlijk verhaal te starten. We zouden zelf, als de Stripmannetjes, de hoofdrollen gaan spelen en om de beurt delen van het verhaal gaan tekenen en bedenken. We hadden zoiets al eens eerder geprobeerd, met een paar vrienden, maar die pogingen – eerst een geschreven verhaal, daarna een getekende strip – waren hopeloos vastgelopen.

Dat had met onze Stripmannetjes-saga ook gemakkelijk kunnen gebeuren. In het begin maakten we echt een, min of meer, samenhangend verhaal, waarbij we het vervolg soms midden in een aflevering aan de ander overlieten. Later gingen we wat meer onze eigen gang en introduceerden we bijfiguren en verhaallijnen, die soms alleen door de Hulpman gebruikt en gevolgd werden, soms alleen door mij.

We lieten elkaar daar helemaal vrij in en dat bleek goed te werken. Zo goed dat we inmiddels aan de 700ste Stripmannenstrip toe zijn. Het leek mij een leuk idee om daar weer een gezamenlijke strip van te maken, waarbij we voor elke aflevering ieder een paar plaatjes zouden maken.

Het eerste resultaat zien jullie bij dit verhaal. Wees niet bang, we gaan dit geen jaren volhouden. Na een bescheiden aantal afleveringen zullen we de normale dienstregeling weer hervatten. Maar voor de gelegenheid is het best leuk en schaadt het de mensheid niet.

Jan de Stripman

Ps. van de Hulpman:

Lieve lezers,

Zoals jullie weten, en zoals de Stripman mij ook verteld heeft, is het vandaag de dag levensgevaarlijk om je in het daglicht, en zeker om je buitenshuis te begeven.

Gelukkig mag ik al sinds jaren van de Stripman in een kelder onder zijn huis wonen, waar ik bij het schaarse licht van een peertje zit te tekenen. Om de tijd door te komen natuurlijk, maar ook om jullie te vermaken, jullie zitten immers in hetzelfde schuitje!

Het is maar goed dat de Stripman een beschermpak heeft, zodat hij af en toe, heel dapper, wat eten kan halen. Waar zouden we zonder hem zijn? Hij houdt ook in de gaten of de situatie verandert, fijn! Op zo iemand kun je vertrouwen!

Laten we met elkaar volhouden in deze moeilijke tijd. De Stripman doet wat hij kan; daarom blijft ook de Hulpman zijn aandeel leveren!

Wim de Geheimzinnige Hulpman

 

 

Deze Strip is gemaakt door de Stripmannen samen. 

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 - deel 13 - deel 14 - deel 15 - deel 16 - deel 17 - deel 18 - deel 19 en deel 20 van het vorige verhaal.

 

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

 

Nog vier jaar ?

'Ik ben er niet gerust op. Komende week wordt de nieuwe president van de Verenigde Staten gekozen en het wordt een spannende toestand.'

Dat schreef ik acht jaar geleden toen Hillary Clinton het opnam tegen Donald Trump, in de Amerikaanse presidents-verkiezingen.

'Haar tegenstander, Donald Trump, heeft zoveel mensen geschoffeerd en zulke wilde uitspraken gedaan, het zou toch niet mogelijk moeten zijn dat hij...

Maar we leven in rare tijden. Tegen alle redelijke verwachtingen in stemden de Britten voor het verlaten van de Europese Unie en in ons eigen land staat ook een blonde wildeman hoog in de peilingen.'

Er is wel iets veranderd, in de tussenliggende jaren. De Britten hebben de laatste keer voor een linkse regering gekozen. Maar die blonde wildeman van ons heeft de vorige verkiezingen gewonnen en zijn partij zit nu in onze regering. 

Ik kon me toen niet voorstellen dat dat nog eens zou gebeuren. Of dat Trump president zou kunnen worden.

'Trump moet het hebben van de teleurgestelde, wraakzuchtige, blanke kiezer. Je zou denken dat die toch nooit de meerderheid van de bevolking kan vormen, maar zijn tegenstandster heeft grote problemen om de rest van het land achter zich te krijgen.

Ze hoort bij de gevestigde orde, de heersende kliek (...) en ze is een vrouw. Dat laatste zou natuurlijk niet uit mogen maken, maar ik vrees dat het in de VS voor sommigen toch echt een probleem is.

Zal de machtigste man ter wereld volgende week een vrouw zijn ? Of een onberekenbare, seksistische en racistische maniak ?'

Het is bijna één op één toepasbaar op de verkiezingen van komende week. Laten we hopen dat de geschiedenis zich niet herhaalt. Zou er deze week weer een meerderheid te vinden zijn die de waandenkbeelden van Trump wil volgen ? Of zal blijken dat er meer Amerikanen zijn met een realistischer beeld van de problemen waar we als mensheid mee te kampen hebben.

Het gaat er niet om dat immigranten tegen moeten worden gehouden. Wie waar mag wonen is echt van geen belang. We moeten er eerst voor zorgen dat er in de toekomst nog op de Aarde gewoond kan worden. Klimaatverandering, verlies van biodiversiteit, ontbossing, daar moet wat aan gedaan worden. Het kinderachtige geruzie, van bevolkingsgroepen onderling, moeten we eventjes opzij zetten. Eerst de wereld redden, daarna kan het onderlinge gekibbel weer doorgaan.

Kamala Harris is ook geen toonbeeld van progressief denken, maar ze heeft in ieder geval de wil om zich met de echte problemen bezig te houden. Als zij president wordt kan dat een voorbeeld voor de rest van de wereld zijn. Inclusief ons eigen landje met onze nieuwe leiders die zo diep in de ontkenning zitten dat ze niet eens een afvaardiging naar de recente biodiversiteitstopin Colombia  gezonden hebben. Het is om je rot te schamen.

Maar nog vier jaar Trump...!?

In 2016 keek ik ook nog even terug op het presidentschap van Barack Obama:

'Toen Obama aantrad werd hij ingehaald als de grote verlosser, maar uiteindelijk moet je toch concluderen dat het zo'n vaart niet gelopen heeft. Hij heeft minder kunnen veranderen dan velen hoopten en anderen vreesden. Dat zal niet aan hem gelegen hebben, maar vooral gekomen zijn door de politieke gespletenheid in de VS.

De afgelopen 8 jaar hadden ze een progressieve president en een conservatief parlement. Dat schiet niet op. En daar ligt misschien een sprankje hoop, voor het geval de nachtmerrie uitkomt en Trump gekozen wordt. Het zou kunnen dat veel van zijn onzalige ideeën dan tegengehouden worden door het congres en de senaat.'

Een sprankje hoop. Je moet je toch ergens aan vasthouden. Ook al is het een grasspriet, boven een afgrond. Vier jaar geleden schreef ik ook over de Amerikaanse verkiezingen. Toen liep het goed af. Dat kan dus ook. 

 

De Strip is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9 - deel 10 - deel 11 - deel 12 - deel 13 - deel 14 - deel 15 - deel 16 - deel 17 - deel 18 en deel 19 van dit verhaal.

 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige verhaal.

 

Klik op de tekening voor een grotere weergave.