Een sportieve achtbaan

De afgelopen dagen waren een sportieve achtbaan. De Nederlandse sporters haalden successen en belandden in diepe dalen, om daarna weer te zegevieren.

Ik heb niet alle sport gevolgd, ik kijk vrijwel geen voetbal meer tegenwoordig, maar aan de wereldkampioen-schappen voor wielrennen, in het Engelse Harrogate en het WK atletiek in Doha, de hoofdstad van Qatar, had ik ruim voldoende.

De wielrenners zijn de hele week al bezig, verdeeld over verschillende categorieën. Bij het tijdrijden was er voor het eerst een estafette voor mannen en vrouwen. Een leuk onderdeel, waarbij eerst een team van drie mannen het parcours aflegde en daarna drie vrouwen het overnamen. De gezamenlijke tijd was bepalend voor de einduitslag. En Nederland won. Een mooi begin van de week.

Daarna kwamen er wedstrijden voor jongens en meisjes en mannen en vrouwen en onze vaderlandse vertegenwoordigers haalden hier en daar medailles. Heel mooi, maar het leek nog mooier te worden toen op vrijdag, bij de jongemannen tot 23 jaar, de Nederlander Nils Eekhoff als eerste de finish passeerde.

Eekhof had het niet gemakkelijk gehad. Het regende, de weg was glad, hij was gevallen, weer opgestaan en leek lange tijd kansloos voor een ereplaats. Pas in de laatste kilometer wist hij, met een klein groepje renners, aansluiting te vinden bij de koplopers. In een lange sprint bleef onze held uiteindelijk de rest voor. Hoera, we waren kampioen !

Maar de huldiging liet daarna erg lang op zich wachten. We zagen beelden van Eekhoff, in zijn eentje, in een tent. We zagen een andere Nederlander wat sip wegrijden. Toen kwam het nieuws dat een Italiaan de titel kreeg, Eekhoff was gediskwalificeerd omdat hij, na zijn valpartij, achter de volgauto had gestayerd.

Verbijstering alom, ook bij de Belgische commentatoren. Die begrepen niet wat er aan de hand was. Ja, het zal best dat de gevallen Nederlander door de ploegwagen weer op gang was gebracht, maar dat is heel gewoon in de koers.

Op de website van de Vlaamse TV staat een hele reeks reacties, van renners en andere betrokkenen, die niet begrijpen hoe men Eekhoff zijn overwinning heeft kunnen afpakken. Ik weet niet of de Nederlandse pers zich er zo druk over maakte. In de Volkskrant bleef het bij een klein berichtje.

Maar goed. Op zaterdag was de wegwedstrijd voor de dames en Nederland was favoriet. Al jaren horen onze rensters tot de wereldtop. Marianne Vos, die al meerdere keren kampioen was, op de weg, op de baan en bij het veldrijden, zou nu misschien opnieuw toeslaan.

Het liep iets anders. Op één van de eerste heuvels ging een andere landgenote in de aanval. Met nog ruim 100 kilometer te gaan kwam Annemiek van Vleuten alleen op kop. Zoiets gebeurt wel vaker en een kenner denkt dan: De afstand is veel te groot, die wordt wel weer ingehaald door de rest.

Maar van Vleuten liep langzaam verder uit. Eerst naar een minuut en terwijl achter haar het peloton uiteen viel werd het, op het plaatselijke circuit, zelfs twee minuten. Ze zwaaide naar de camera en ging met een grote glimlach over de eindstreep. Een andere Nederlandse, Anna Van der Breggen, werd tweede.

En toen moesten de eerste finales bij het atletieken nog beginnen ! En ook daar was er op zaterdag een groot succes voor ons land. Sifan Hassan won met een geweldige eindsprint de 10 kilometer.

Kan het nog mooier worden ? Nou, vandaag is de finale van de 100 meter sprint en wie weet hoe ver Dafne Schippers gaat komen ? Bij het wielrennen is er de wegrit van de mannen en 'we' hebben een grote kanshebber met Mathieu van der Poel.

Maar laten we niet overmoedig worden. Van der Poel is een jonge knaap, die pas voor het eerst aan een WK meedoet. En Schippers is op de weg terug, na een paar mindere jaren. Ook als zij niet winnen hebben onze landgenoten het al heel goed gedaan.  

De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Leesstatistieken

Je zou kunnen zeggen dat ik tussen de boeken ben opgegroeid. Mijn ouders zijn fanatieke lezers, het hele huis staat vol met boeken. En dan bedoel ik echt vol. In alle kamers boekenkasten, bijna elk stukje muur is er mee bedekt, ook onder de ramen en boven de deuren.

Dus heb ik best veel gelezen. Wereldliteratuur, boeken over geschiedenis en natuur, maar ook detectives en andere spannende lectuur. Ik ben ook nog vrij lang lid geweest van de bibliotheek, die op loopafstand van de ouderlijke woning gevestigd was.

Inmiddels ben ik het huis uit en is de bibliotheek verhuisd, het oude gebouw is zelfs afgebroken en vervangen door appartementen. De afgelopen decennia las ik minder boeken. Wel veel informatie op internet en zo nu en dan een muzikantenbiografie.

Ruim een jaar geleden besloot ik dat ik weer meer wilde lezen. Dat wil zeggen minder via de laptop, meer echte boeken. Ik kwam er achter dat voor iemand als ik, met niet zoveel lichamelijke kracht als de meeste andere mensen, het vasthouden van een dik boek best vermoeiend is. Dus ik kocht een e-reader.

Dat bevalt prima, ik schreef er al eerder over. Het is een handzaam, licht ding. Je kunt hem vasthouden met één hand of, als je aan tafel zit, ergens tegenaan laten leunen, zodat je je handen vrij hebt. Bladzijden omslaan gaat met een tikje van de vinger. De accu gaat dagenlang mee en er passen heel veel boeken op.

E-boeken zijn ook nog eens goedkoper dan papieren exemplaren, je kunt ze direct downloaden en beginnen met lezen. Dat doe ik nu dus dagelijks en het leuke is dat de e-reader dat ook bijhoudt. In de leesstatistieken kan ik zien dat ik inmiddels 34 boeken heb gelezen in 881,3 uur. Het boek waar ik nu in bezig ben, 'After Dark' van de 19e eeuwse schrijver Wilkie Collins, verwerk ik in een tempo van 0,7 pagina's per minuut en met een gemiddelde van 17 minuten per sessie.

Ik doe niet aan illegaal downloaden of delen van e-boeken. Het is helemaal niet erg om iets voor een boek te betalen. Ik ben niet zo geïnteresseerd in de laatste bestsellers maar, wat oudere uitgaven, die als regulier boek moeilijk te krijgen zijn, zijn vaak wel beschikbaar als e-boek.

Bovendien is veel oudere literatuur, waar geen copyright meer op rust, gratis te verkrijgen. Maar ook daarvoor heb ik al een paar keer, vrijwillig, wat overgemaakt. Zo'n website in de lucht houden, bijvoorbeeld Project Gutenberg, kost immers ook geld.

Daarnaast krijg je als e-reader bezitter regelmatig gratis boeken aangeboden. Bijvoorbeeld van de internetprovider en de omroepgids, waar we op geabonneerd zijn. We hebben er ook al eens een stel gewonnen bij een loterij.

Ik heb wel gemerkt dat ik een wat minder fanatieke lezer geworden ben dan vroeger. Als ik toen aan een boek begon moest ik het uitlezen, hoe taai en saai het ook was. Een boek wegleggen voelde als een nederlaag.

Dat heb ik nu niet meer zo. Het moet wel een beetje leuk blijven. Dus die debuutroman van Virginia Woolf heb ik niet helemaal gelezen. Daar zat me toch te weinig actie in. En 'Meneer Visser's Hellevaart', van Simon Vestdijk heb ik na een paar halve hoofdstukken terzijde gelegd. Dat is een gedachtestroom die aanvankelijk wel interessant is, maar waarvan ik ook dacht, dit ga ik niet nog 200 bladzijden volhouden.

De werken van 19e eeuwse Britten, zoals Dickens, Trollope, Conan Doyle en Collins, las ik dan weer met veel plezier. Al wissel ik ze wel af met wat lichtere kost van bijvoorbeeld Nicci French, Simenon, Frank Tallis en Andrea Camilleri. En dat kan ook heel gemakkelijk op je e-reader. Drie boeken tegelijk lezen ? Geen probleem, hij onthoudt netjes waar je gebleven ben.

Laatste voordeel: voor e-boeken hoef je niet je hele huis vol te bouwen met boekenkasten...

De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Het huis wordt steeds slimmer en ik steeds dommer

Ja, ik liet mijn fototoestel uit mijn handen vallen. Niet erg slim. Het is niet helemaal stuk, maar het batterijvakje sluit niet meer zo goed, dus ik moet nu uitkijken dat de batterijen er niet uitvallen als ik het oppak.

Maar een nieuw cameraatje is besteld. Dus iedereen die nog iets thuis had liggen, heel erg bedankt, maar ik ben alweer voorzien. Dat klinkt misschien gek, maar ik heb hier al twee digitale spiegel-reflexcamera's, een oude videocamera en een compact-cameraatje liggen, die ik allemaal van vrienden en bekenden toegestopt heb gekregen.

Reuze vriendelijk, maar uiteindelijk bleek ik toch het fijnst te fotograferen met het kleine, goedkope toestelletje, dat ik ooit voor Kleine D. gekocht had om mee te nemen op een schoolreisje. Die kinderen zijn tegenwoordig zo slim dat ze alles doen met hun telefoon, dus dat cameraatje lag ongebruikt in de kast. Maar is nu dus een beetje stuk en een handig, klein, licht, nieuw toestelletje, met wat moderne mogelijkheden is ook wel eens fijn. En duur was dat niet.

Ondertussen wordt het huis dus steeds slimmer. We hebben al een poosje een slimme energiemeter, de verwarmingsmeters worden op afstand afgelezen en nu is ook onze boiler veranderd in een slimme boiler. Ik had bijna gezegd onze oude, domme boiler, maar het apparaat is zelf ook splinternieuw en net geïnstalleerd.

Wat betreft slimmigheidjes hebben we dus niets te klagen en het water wordt ook weer prima warm. Dat werd het met de oude boiler ook wel, maar er lekte ondertussen nogal wat weg in de gootsteen eronder. Toen bovendien het omhulsel verontrustende kieren begon te vertonen begrepen we dat er iets nieuws moest komen.

En naast die nagelnieuwe boiler hangt nu een kastje aan de muur dat, door middel van vier groene ledlampjes, aangeeft hoeveel warm water we nog hebben. Dat moesten we vroeger maar een beetje inschatten. Bovendien besluit dit kastje, geheel zelfstandig, wanneer het tijd is om een beetje bij te warmen. Zodat we nooit zonder zitten.

Een bijkomend voordeel is dat je 's nachts het licht in de keuken niet aan hoeft te doen, als je een glaasje water wil pakken. Dat gaat ook heel goed in het groene schijnsel van de slimme boiler.

De slimme energiemeter vertelt ons elke maand, per email, of we meer of minder energie hebben gebruikt dan in dezelfde maand van het vorige jaar. En hoe we zitten ten opzichte van een gemiddeld gezin.

Leuk en toch ook wel nuttig, want daardoor kon ik de jaarlijkse afrekening met gepast vertrouwen tegemoet zien. Als je het hele jaar geen gekke uitschieters hebt kan het niet zo zijn dat je een hoop bij moet betalen. En dat klopte ! We kregen zelfs een paar tientjes terug.

Nu zelf weer wat slimmer zien te worden en niets meer uit mijn handen laten vallen. En hoe zat dat ook alweer met de handmatige instellingen van een fototoestel ? En zouden mijn internetvrienden het verschil zien tussen de oude en de nieuwe camera...?

De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

To Brexit or not... ?

Wat denken jullie? Gaat die Brexit er komen ? En zo ja, wordt het dan met, of zonder, deal met de Europese Unie ? Ik zou het niet weten, maar spannend wordt het komende weken wel.

Het is chaos, hoor ik regelmatig roepen, in de nieuws-uitzendingen. Maar op mij komt het niet chaotisch over. Het is eerder een langzame worsteling, een tergende krachtmeting, waarbij maar kleine verschuivingen optreden. Het Brexitproces duurt inmiddels al drie jaar en de grote beslissing moet nog steeds komen.

Brexit is als een thriller, een spannend boek, waarin telkens iets anders gebeurt dan je hoopt en verwacht. Het begon al bij dat malle referendum van David Cameron, de conservatie premier, die dacht dat er nooit een meerderheid voor uittreding uit Europa zou stemmen.

En er heeft ook geen meerderheid van de bevolking voorgestemd. De opkomst was 72,2 %, daarvan was 51,9 procent voor Brexit. Er heeft dus maar ruim een derde van de totale bevolking voor gestemd, terwijl bijna een derde niet de moeite nam om naar de stembus te gaan.

Een meerderheid in Schotland en Noord-Ierland was tegen. Wat voor extra complicaties kan zorgen, want de Schotten hebben al eerder gedreigd om uit het Verenigd Koninkrijk te stappen. Als de Brexit doorgaat zou Groot-Brittannië dus uiteen kunnen vallen.

Het is ook opmerkelijk dat Theresa May, bij tussentijdse verkiezingen, die ze uitschreef om haar Brexitplannen makkelijker door het parlement te loodsen, de meerderheid in de kamer verloor. Roepen dat het Britse volk voor de Brexit is lijkt me daarom 'wishful thinking'.

Het is dus moeilijk om te voorspellen wat er gebeuren gaat. Een nieuwe premier, Boris Johnson, die met andere rechtse leiders een blond kapsel en een wispelturig karakter gemeen lijkt te hebben, wil heel graag uit de EU. Een deel van zijn partij wil dat ook, maar zijn regeringscoalitie heeft geen meerderheid meer omdat een aantal van zijn partijleden uit de partij zijn gezet, of zijn weggelopen, omdat ze tegen een no-deal Brexit waren.

Het grootste deel van Johnson's partij houdt wel vast aan Brexit, maar lijkt dat vooral te doen omdat er een extreme Brexitpartij aan de komende verkiezingen mee wil gaan doen, die veel stemmen van de conservatieven af zou kunnen pakken. Als er, nog voor de Brexit, een stembusgang komt is het niet waarschijnlijk dat de conservatieven de grootste partij blijven.

Het zou kunnen dat Labour, de arbeiderspartij, de grootste wordt. Die hadden in de afgelopen jaren een nogal weifelend standpunt ten aanzien van Brexit. Ze zijn in ieder geval tegen een breuk met Europa zonder deal. Misschien gaan ze eerst een nieuw referendum uitschrijven ?

Het zou kunnen dat de Brexitpartij, na verkiezingen, de grootste wordt. Maar het is onwaarschijnlijk dat die dan een regering zullen kunnen vormen, zonder de hulp van andere partijen. En wie zal met ze samen willen werken ? De verslagen conservatieven ? Die zijn aan de Brexit ten onder gegaan, ze zullen niet staan te popelen. En andere kandidaten zijn er eigenlijk niet.

Verkiezingen gaan er op een zeker moment komen. Het lijkt nu niet meer mogelijk dat Boris Johnson zijn Brexit, met of zonder deal, er voor eind oktober doorkrijgt. Misschien verrassen de kiezers ons dan weer met een sensationele uitslag, maar eigenlijk ziet het er, op dit moment, voor de voorstanders van een Brexit niet best uit.

Het blijft spannend...

De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

De klankhout discussie

Ik kijk graag naar YouTube-filmpjes met bekende en onbekende gitaristen. Ik probeer dan te zien wat voor merk en model gitaar ze bespelen en soms zoek ik die gitaren dan weer op, op websites van gitaarbouwers, of muziekwinkels.

Zo zag ik laatst Bob Weir, voormalig gitarist van de Grateful Dead, op een heel apart elektrisch instrument spelen. Het bleek een Ibanez Cowboy Fancy te zijn. Een prachtige gitaar, van kop tot staart met parelmoer ingelegd. De hals gemaakt van esdoorn- en walnotenhout, met een ebbenhouten toets.

De body is van, wat de Amerikanen 'swamp ash' noemen, essenhout, van een boom die klaarblijkelijk in het moeras groeide. Het metaalwerk is van verguld messing. De elementen zijn op zoveel verschillende manieren te schakelen, dat er 64 verschillende standen zijn.

Een indrukwekkende gitaar. Het valt eigenlijk nog best mee dat je zo'n instrument kunt kopen voor 8.000 tot 10.000 dollar. De vraag is of het ook zoveel geld waard is. Of je werkelijk verschil hoort tussen zo'n dure gitaar en een goedkoper dingetje.

Er is onder gitaristen een lange discussie gaande over de klank van hout. Er zijn er die beweren dat zware, kostbare, tropische houtsoorten een andere klank aan je gitaar geven dan goedkoop waaibomenhout. Daarover zijn interessante YouTube-filmpjes te vinden.

Mijn favoriete gitaarvlogger, de Canadees Darell Braun, heeft een paar testjes uitgevoerd. Eén ervan gaat om de vraag of een gitaarsnaar langer doorklinkt, afhankelijk van het hout waarvan de gitaar gemaakt is. De door velen gesteunde theorie is dat hoe zwaarder en dichter het hout, hoe langer de snaar klinkt. Gitaristen noemen dat de 'sustain'.

Darrell had een goedkope namaak Fender Stratocaster liggen en besloot die stapsgewijs, door er met een decoupeerzaag stukken af te zagen, lichter te maken. Na elke zaagsnede nam hij het geluid op en zette dat om in een grafiek. Conclusie: zelfs als je vrijwel de hele body van een gitaar wegzaagt is er nauwelijks verschil te meten.

Een andere YouTuber, Tim Sway, ging nog een stap verder. Waar Darrell zich beperkt tot door andere gebouwde instrumenten, ging Tim zelf aan de slag met een computergestuurde zaagbank. Hij bouwde eerst een gitaar zonder body. Dus alleen een hals, die doorliep tot aan de brug, met daarbij de benodigde ruimte voor de elektronica.

Vervolgens maakte hij van verschillende houtsoorten body's voor zijn gitaar. Hij gebruikte de populaire materialen, zoals mahonie en essenhout, maar voor de lol ook spaanplaat, eiken vloerdelen en zelfs een houten deur, die hij nog had liggen van een verbouwing in huis.

Na het testen en analyseren bleek ook hier dat er weinig verschil te horen en te meten viel, tussen de verschillende body's. Slechts bij één houtsoort meende hij een andere klank waar te nemen, maar dat kan ook best gelegen hebben aan de manier waarop hij de snaren aansloeg.

Daarmee raken we aan iets anders. Bij een akoestisch instrument kun je je nog voorstellen dat de gebruikte materialen een grote invloed hebben op de klank. Maar bij een elektrische gitaar zitten er tussen de snaar en de luidspreker allerlei zaken die ook meetellen.

Denk aan: de elementen of pick ups, de klankregelaars op de gitaar, de instellingen van de voorversterker en eindversterker, het gebruik van voetpedalen, voor echo en vervorming enzovoort. Darell Braun somt in een van zijn filmpjes 10 dingen op die merkbaar meer invloed op de klank hebben dan de gebruikte houtsoort.

Het eindoordeel lijkt dus te zijn dat het fijn is om op een prachtig instrument te spelen, waarin dure en zeldzame houtsoorten zijn verwerkt, maar dat je voor het geluid net zo goed een goedkopere gitaar kunt nemen. Belangrijker is of het een goed gebouwd en afgewerkt instrument is en of je er lekker op speelt.

Dat kan zelfs op gitaren waar helemaal geen hout aan te pas gekomen is. Voor de bomen, waarvan al die gitaren gemaakt zijn en die doorgaans groeien op plaatsen waar we zuinig op moeten zijn, is dat wel zo prettig.

Zie ook:

De Ibanez Cowboy Fancy 

En op YouTube: Darrell Braun – Do Heavier Guitars *REALLY* Sustain Longer? 

Tim Sway – Tone Wood Tester: Oneguitar to test them all

Darrell Braun – 10 Things That Matter*MORE* Than Tonewood! 

Op het YouTube-kanaal van Darrell Braun staan nog veel meer leuke gitaartoon-vergelijkingen. Bijvoorbeeld een 'normale' western gitaar vergeleken met een gitaar gemaakt van carbonen glasvezel. 

Of een test van de Relish gitaar, gemaakt in Zwitserland en met een body van kunststof en aluminium. 

PS: Voor alle lezers die nog nooit een gitaar van dichtbij gezien hebben een kleine verklarende woordenlijst.

Kop, hals en body – Bij een akoestische gitaar spreken we van een kop, een hals en een klankkast, net als bij heel veel andere snaarinstrumenten. Een elektrische gitaar heeft doorgaans geen holle klankkast, maar een massieve body. Daarom noemen gitaristen zo'n gitaar ook wel een plank.

Er zijn overigens ook elektrische gitaren met een holle of gedeeltelijk holle body. Soms is dat alleen om het instrument lichter te maken, dat is prettiger voor de rug van de gitarist.

Toets – Dat deel van de gitaar waar de dwarsstreepjes zitten, de fretten. De voorkant van de hals, dus. De Engelsen noemen dit het fingerboard. Vaak is dat van een andere houtsoort dan de rest van de hals.

Brug – Het deel op de klankkast, of body, waar de snaren aan vast zitten. Bij een akoestische gitaar zit de brug meestal op de klankkast gelijmd, een stukje achter het klankgat. De brug van een elektrische gitaar is meestal vastgeschroefd en soms in hoogte verstelbaar. Op zo'n brug zitten zadeltjes, voor elke snaar één, die doorgaans verstelbaar zijn.

Pick Ups en elektronica – Een elektrische gitaar heeft magnetische elementen, de pick ups, die de trilling van de gitaar omzetten in een elektrisch signaal. De meeste modellen hebben 2 of 3 pick ups, die elk een andere klank geven. Maar er zijn ook gitaren met maar 1, of met 4 of 5 pick ups. Doorgaans is de klank feller naarmate een pick up dichter bij de brug geplaatst is, een pick up bij de hals geeft een warmere klank.

Op de gitaar zitten draaiknoppen voor klank en volume en schakelaars om 1, of meerdere, pick ups aan of uit te zetten.

Versterker – Om het geluid van een elektrische gitaar te horen heb je een versterker nodig. Die zijn er van heel klein – broekzakformaat, of zelfs zo klein dat je ze met een zuignap op je gitaar kunt plakken – tot manshoog. Elke versterker heeft zijn eigen klankeigenschappen en klankregelaars. Sommige versterkers hebben ingebouwde effecten.

Effecten – Effectpedalen, voetpedalen, zijn er om het signaal van een gitaar te beïnvloeden, vervormen, of er iets aan toe te voegen, voor het de versterker bereikt. Denk aan echo, extra volume, of scheurklanken. De namen van effecten geven vaak een idee van wat het resultaat zal zijn. Zo heb je distortions, overdrives, flangers, tube screamers enz.  

De Strip: De strip - die los staat van het geschreven bericht - is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 en deel 3 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van het vorige verhaal. 

Klik op de tekening voor een grotere weergave. 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men