Vegetarische wraps met witte kool

Topchefs, amateurkoks, kookliefhebbers je hebt ze in soorten en maten. Sommigen hanteren strikte regels en koken precies volgens recept, andere schuwen het experiment niet en doen het meer uit de losse pols.

Ik behoor tot de laatste categorie. Koken is niet moeilijk, als je het niet te ingewikkeld maakt. Daarbij heb ik het uithoudingsvermogen niet, om uren achtereen in de keuken te staan. Zelfs niet als ik er bij kan zitten.

Vandaag een zelfbedacht gerecht, vegetarische wraps met witte kool. Omdat me dat lekker leek en om eens uit te proberen hoe vegetarisch gehakt en spekreepjes smaken. Hieronder de ingrediënten die ik gebruikt heb, maar daar mag je best van afwijken, hoor.

8 maistortilla's

300 gr vegetarisch gehakt

300 gr vegetarische spekreepjes

2 flinke uien

3 teentjes knoflook

2 tomaten

kruidenbouillonblokje

beetje geraspte kaas

Eerst de uien en de knoflook even fruiten in een scheut olijfolie. Dan het gehakt en het spek erbij, beiden vegetarisch, van het huismerk van een grote supermarktketen. De tomaten, in blokjes gesneden er bij.

Na een paar minuutjes de gesneden kool toevoegen, ik kocht een kant en klaar zakje in de supermarkt. Het bouillonblokje erdoor kruimelen, even omscheppen en het vuur uit. Het hoeft allemaal niet zo ontzettend gaar, het gaat nog in de oven.

Neem nu een maistortilla, schep er een strook van het kool-gehaktmengsel op en rol hem op. Doe dit bij elke tortilla en leg de rolletjes in een iets ingevette ovenschotel.

Strooi er wat geraspte kaas over en doe de schotel 10 minuten in de oven op 200 graden. Ik heb een combi-oven, hete lucht, dus, de tijd moet bij andere modellen misschien iets aangepast worden.

Het gerecht is klaar als de kaas een beetje begint te bruinen. Als het goed is zijn de wraps nu van boven knapperig geworden. De mijne waren van onderen nog zacht. Misschien kan dat voorkomen worden door ze op een rooster te leggen, maar dan bestaat de kans dat de inhoud eruit lekt.

Experimenteren, dus. Of gewoon opeten, want ze smaakten prima. Geef er eventueel frisse sla bij, of wat kidneybonen, of alle twee. Dan heb je genoeg voor vier personen.

Het vegetarische gehakt is, in een gerecht als dit, nauwelijks van rundergehakt te onderscheiden. De vegetarische spekreepjes smaakten wat minder krachtig dan de reepjes van een echt varken, maar misstonden toch ook niet. Als je om wat voor reden dan ook, al is het maar omdat het minder belastend is voor het milieu, eens een vleesvervanger wilt gebruiken, dan is dit een prima keuze.